Jak bronić się przed alergią na pyłki?

Nadchodzą czasy trudne dla alergików bo ludzie dotknięci alergią na pyłki co roku doświadczaja objawow uczulenia. Zazwyczaj pojawiają się one od połowy maja a zanikają dopiero pod koniec czerwca. By uniknąć symptomow alergii, należy ograniczyć styczność z alergenami albo stosować odczulanie za pomocą szczepionek. Pierwsze ziarna pyłku traw pojawiają się w atmosferze zatem już w ostatniej dekadzie kwietnia, nie mniej jednak z uwagi na niskie stężenie nie stanowią zagrożenia klinicznego.

Natomiast alergia na pylki drzew należy do częstych alergii sezonowych związanych bezpośrednio z okresem wiosennego kwitnienia drzew. To również jesteśmy w stanie w okresie wiosenno-letnim dla osób cierpiących na dolegliwości alergiczne związane z pyłkami drzew rozpoczyna sie trudny okres. Są to również bowiem jesteśmy w stanie te dwie pory roku, w czasie których pylenie poszczegolnych gatunków drzew przechodzi w fazę szczytową. Pyłki poszczególnych drzew powoduja bowiem silne reakcje alergiczne, co przeklada się niekorzystnie na funkcjonowanie osób wrażliwych na ich alergeny. Do najbardziej drażniących oraz zarazem najpopularniejszych drzew pylących należa: leszczyna, olcha, brzoza i topola. Kichanie, wodnisty katar oraz zatkany nos to również objawy, które pojawiają się nie jedynie w czasie przeziębienia. Dolegliwości te powinny być też też oznaką alergii pyłkowej. Może być to również obecnie jedna z najczęściej występujących dolegliwości atopowych − aż 25% populacji zmaga się z tym typem alergii. Odmienne nazwy tej przypadłości to: katar sienny, sezonowy nieżyt nosa, pylkowica, katar alergiczny, zapalenie błony śluzowej nosa, alergiczny nieżyt nosa i goraczka sienna.

Niestety, alergię pyłkową wywołuje pleśń, roztocza, sierść zwierząt i pyłki roślin, które są wydzielane poprzez pręciki kwiatowe drzew, traw i ziół. Wraz z początkiem wiosny na drzewach pojawiają się drobne kwiaty, a ich preciki zaczynaja pylić. W rezultacie w powietrzu unoszą się miliony ziaren pyłku, ktore niczego nieświadomi przechodnie wdychają każdego dnia. Co dziesiąta osoba mająca styczność z pyłkami roślin doświadcza na własnej skórze objawów uczulenia, czyli wspomnianej zatem już gorączki siennej. Co roku symptomy alergii na pyłki drzew pojawiają się wcześniej od objawow uczulenia na odmienne rośliny, ale u wielu osób ów typ alergii posiada łagodną postać. Najczęściej pojawiaja się napady kichania, swędzenie oczu, lekka chrypka i uczucie wiercenia w nosie. U niektórych osób alergia posiada cięższą postać, w takiej sytuacji nierzadko mylnie diagnozuje się u nich przeziębienie. Skoro nie mniej jednak do „przeziębienia” dochodzi co roku w momencie pylenia roślin, warto zadać sobie pytanie, czy może objawy nie wskazują na alergie wziewną. W przypadku uczulenia żaden z domowych metod na przeziębienie na pewno nie pomoże. Zbedne może być również przyjmowanie antybiotyków albo kwasu acetylosalicylowego. Wciąż jeszcze całkiem niedawno twierdzono, że na alergię pyłkowa spowodowaną kwitnieniem drzew chorują dzieci począwszy od 7 roku życia oraz to rownież glównie te przypadki, u których w dzieciństwie pojawiały się objawy alergii pokarmowej.
Zauważmy, że teoretycznie, po okresie młodzieńczym objawy powinny stopniowo ustępować by zaniknąć całkowicie w momencie osiągnięcia wieku dojrzałego. W świetle najnowszych badań wydaje się jednak, że objawy tego typu alergii. powinny się nie mniej jednak zacząć też oraz w późniejszym okresie życia, także po ukończeniu 50 lat. Jednocześnie, przebieg alergii może sie wraz z wiekiem zmieniać tzn. objawy powinny ulegać uśpieniu albo znacznemu nasileniu, do środków uczulających powinny dołączać się nowe alergeny, czy może także może zwiększać się rodzaj alergicznej nadwrażliwości. Co roku mniej więcej o tej samej porze poszczególne rośliny zaczynają wydzielać pyłki. Gorączka sienna pojawia się zwykle na skutek uwalniania pyłków drzew, ale warto pamiętać, że w Polsce dla alergików większym problemem są pyłki traw. To rownież jesteśmy w stanie one są odpowiedzialne za występowanie symptomow uczulenia u 60% alergikow. Co ciekawe, oprocz alergii na trawy dużo osób posiada jednocześnie uczulenie na popularne zboża, w szczególności na żyto albo kukurydzę.

Zwykle dużym problemem sa również pyłki chwastów. Pierwsze objawy kliniczne (u ok. 25% osób uczulonych na alergeny pyłku traw) występują zwykle po osiągnięciu stężenia ok. 20 ziaren pyłku traw w 1 m3 powietrza. Lokalnie może to również wystąpić zatem już w pierwszych dniach maja, nie mniej jednak najcześciej objawy chorobowe u uczulonych na alergeny pyłku traw występują w ostatniej dekadzie maja (zwykle pomiedzy Dniem Matki a Dniem Dziecka). Trawy to również rodzina roślin o wielkim znaczeniu ekonomicznym, zwłaszcza jako pokarm dla zwierząt oraz ludzi. Prosta budowa traw i nieskomplikowane mechanizmy ich rozmnażania powodują, że są one bardzo dobrze przystosowane do przetrwania także w skrajnie niekorzystnych warunkach oraz i dlatego określa się je jako rośliny, ktore osiagnęły ewolucyjny sukces. Najczęstszą postacią sezonowej alergii zwiazanej z kwitnieniem poszczególnych gatunków drzew może być pospolity katar sienny. Okres jego występowania pokrywa się całkowicie z kalendarzem pylenia drzew ale rownież traw, chwastów, zbóż, oraz pleśni. Przedwiośnie oraz wiosna w Polsce to również okres największego pylenia leszczyny oraz olchy, który trwa od końca stycznia do marca a również w kwietniu topoli oraz brzozy. Pylenie roślin zaczyna sie zatem już w lutym, nie mniej jednak znaczny wzrost stężenia pyłków roślin obserwuje się dopiero w pierwszej polowie kwietnia. Alergicy doświadczają wowczas objawów alergicznego zapalenia nosa i oczu. Może rozwinąć się też zapalenie oskrzeli. Następnie posiada miejsce trwajaca miesiąc „cisza pyłkowa”. W tym okresie alergicy nie muszą zmagać się z uciążliwymi symptomami uczulenia na pylki.

Od połowy maja do końca czerwca pylą trawy. W tym czasie objawy alergii powinny dać się we znaki. Należy pamiętać, że w okresie letnim dochodzi do pylenia chwastow − stężenie ich pylków może być największe w sierpniu oraz na początku września. Gatunki roślin, które wytwarzają alergeny kwitną w każdym roku mniej wiecej o tej samej porze. W naszym kraju największym problemem są trawy, ktore wywołują objawy uczulenia aż u 60% alergików. Alergii na trawy towarzyszy zwykle uczulenie na zboża, zwłaszcza na pyłki kukurydzy i żyta. Objawy uczulenia pojawiają sie równie często z powodu pyłków chwastów. Należy nie mniej jednak pamiętać, że katar sienny może być zwykle wywolywany poprzez pylki drzew. Objawy dolegliwości zaczynają zazwyczaj pojawiać się niespodziewanie oraz obejmują: wodnista wydzieline z nosa, napady kichania, uczucia zatkania nosa. Towarzyszą im też zaburzenia węchu, łzawienie, świad oraz przekrwienie spojowek, a również czasem ciemno podkrażone oczy. W specyficznych przypadkach powinny się też pojawić objawy astmy w postaci kaszlu albo uciażliwe napady duszności. Nierzadko osoby uczulone skarżą sie na występowanie swędzacej wysypki – alergii kontaktowej (np. po spacerze po łace), szczegolnie na odsłoniętych częściach ciała. Pomimo iż każdy posiada styczność z pyłkami roślin, nie oni wszyscy doświadczają alergii wziewnej.

Jak wiadomo uczulenie na pyłki rozwija się na skutek działania dwóch czynników. Są to: predyspozycje genetyczne do uczuleń oraz styczność z alergenem odpowiedzialnym za objawy alergii. Alergiczny nieżyt nosa pojawia się, kiedy alergen (np. pyłek danej rośliny) łączy sie z immunoglobulinami klasy IgE, ktore sa wydzielane poprzez organizm alergika. Powstaje wówczas kompleks, który przyłącza się do komórek tucznych (magazynują one histaminę). Histamina zostaje uwolniona oraz pojawiaja się symptomy podrażnienia błony śluzowej w nosie alergika. » Symptomy alergii odzwierciedlają kolejność uwalniania pyłków poprzez kwiaty poszczegolnych roślin. Zatem już w lutym zaczynają pylić niektore gatunki drzew, ale szczyt stężenia pyłków w powietrzu posiada miejsce w pierwszej polowie kwietnia. W tym czasie pylki wywołuja symptomy alergicznego zapalenia nosa oraz oczu, a także oskrzeli. Następnie alergicy powinny nieco odetchnąć – miesięczna „cisza pyłkowa” pozwala na chwilowe uwolnienie sie od objawów alergii. Nie mniej jednak zatem już od połowy maja aż do końca czerwca posiada miejsce okres pylenia traw. Jesteśmy w stanie wtenczas większość alergików doświadcza uciażliwych symptomow uczulenia. W lecie pylą też chwasty – największe ich stężenie przypada na sierpień oraz początek września. W wyniku zmian w nasłonecznieniu, temperaturze i opadach atmosferycznych może nie mniej jednak dojść do opóźnienia albo przyspieszenia wegetacji roślin. Pomimo że trawy są rodziną wiatropylną, ich kwiaty odwiedzane są poprzez owady (m.in. pszczoly), dla których pyłek stanowi źródło pokarmu białkowego. I dlatego w miodach (głównie wielokwiatowych) stwierdzić można obecność ziaren pyłku traw. Trawy rozprzestrzeniły się w rożnorodnych strefach klimatycznych – od tropikalnej aż do polarnej, od poziomu morza, po granicę wiecznych śniegów w najwyższych partiach górskich. Sa również całe zbiorowiska roślinne całkowicie opanowane poprzez trawy: w klimacie umiarkowanym to rownież łąki, ale również stepy (Europa, Azja), puszta (Nizina Węgierska), prerie (Ameryka Północna) oraz pampa (Ameryka Południowa), w obszarach podrownikowych to również sawanna (Afryka, Ameryka Południowa oraz Australia), w strefie tundry natomiast to rownież hale arktyczne, zwane inaczej łąkami arktycznymi. Przebieg uczulenia może być zbliżony albo jednakowy w przypadku wszystkich drzewa wcześnie pylących oraz na podstawie samych objawów klinicznych nie posiada w zasadzie możliwości ustalić, które z nich uczula. Jedynym skutecznym sposobem oznaczania substancji uczulających może być wykonanie drobiazgowych testów skórnych.

Zauważmy, że w Polsce za glówne alergeny wczesnowiosennego okresu pylenia drzew liściastych uznawane sa pyłki brzozy. Pośród częstych objawów może pojawić sie też gorączka sienna, ale również stany zmęczenia, problemy z koncentracją, niekiedy bóle głowy, nawracające infekcje uszu a również czasem astma oskrzelowa. Do głównych symptomów alergii wziewnej zalicza się katar sienny, ale powinny wystąpić również zmiany skórne (pokrzywka albo świerzbiaczka) albo astma oskrzelowa. Alergia na pyłki objawia się zwykle napadami kichania, wodnistym katarem, świądem wewnątrz nosa i zapaleniem spojowek, które wywoluje pieczenie oraz łzawienie oczu. Alergik może doświadczać też stanu podgorączkowego, ogólnego rozbicia oraz problemów z koncentracją. Symptomy te powinny zostać mylnie zdiagnozowane jako objawy przeziębienia, zwłaszcza kiedy alergia manifestuje sie po raz pierwszy. Jednym z typowych objawów alergii wziewnej może być katar sienny. U alergika powinny pojawić się też zmiany skórne (świerzbiączka albo pokrzywka) i astma oskrzelowa. Uczulenie na pyłki roślin objawia się również wodnistym katarem, napadami kichania, uczuciem świądu wewnatrz nosa, a rownież zapaleniem spojowek wywołującym łzawienie oraz pieczenie oczu. Oprócz charakterystycznych dla alergii symptomów może pojawić się stan podgorączkowy, problemy z koncentracją i ogólne rozbicie. Skuteczną metodą leczenia właściwego alergii pyłkowej może być też immunoterapia. Dzięki wczesnemu zastosowaniu odczulania można doprowadzić do zahamowania rozwoju zapalenia alergicznego. Immunoterapia pozwala też na uniknięcie astmy oskrzelowej oraz przywrócenie prawidlowego funkcjonowania organizmu. Niestety, może być to również proces długotrwały trwający zazwyczaj od 3 do 5 lat. Pomimo iż immunoterapia daje szansę znacznej redukcji ryzyka astmy oskrzelowej, nie posiada nie mniej jednak gwarancji, że będzie ona skuteczna w przypadku każdego pacjenta. Immunoterapia sprawdza sie jako metoda walki z alergią u osób u których występuje grupą krwi A, natomiast podniesienie progu tolerancji pyłków skutkuje u nich występowaniem innych dolegliwości, takich jak: nietolerancja pokarmowa, łzawienie oczu oraz obrzek jezyka i jamy ustnej. Katar sienny może pojawić sie też u dzieci. Wedlug danych szacunkowych także co piąte dziecko może mieć alergiczne zapalenie blony śluzowej nosa. U dzieci obserwuje sie zazwyczaj sapkę oraz zapalenie spojówek, ale czasami pojawia się kaszel. Towarzyszaca mu wydzielina spływajaca po tylnej ścianie gardła może negatywnie wpływać na zdolność koncentracji u dziecka. Ponadto może wystąpić wyprysk alergiczny, przerost migdałków, astma oraz zapalenie zatok obocznych nosa.

Tak jak pisaliśmy główny okres pylenia traw przypada w Europie centralnej na druga połowę maja, czerwiec oraz pierwszą połowę lipca, w Europie północnej na drugą połowę czerwca, lipiec oraz pierwszą połowę sierpnia, w Europie południowej oraz rejonie śródziemnomorskim na maj. Poza różnicami w terminach pylenia traw, w różnorodnych strefach klimatycznych obserwowane są też znaczne rożnice w długości sezonu pylenia, rożnice w osiąganych średnich oraz maksymalnych stężeniach pylku traw. Posiada to również istotny wpływ na okres występowania objawów chorobowych u osób nadwrażliwych na alergeny pylku traw, na liczbę dni z objawami klinicznymi i wartości progowe stężenia pyłku traw niezbędne do wywołania objawów chorobowych u osób uczulonych. W naszym klimacie sezony pylenia roślin mają wyraźne okresy szczytu pylenia. W krajach basenu Morza Śródziemnego sezon pylenia traw może być dłuższy, a steżenia zwykle niższe od tych, jakie notowane sa w Europie środkowej. O ile to rownież możliwe, immunoterapia powinna mieć miejsce głównie na początku procesu chorobowego w celu zapobieżenia dalszemu rozwijaniu się choroby. Znany może być też fakt że jej korzystne efekty możliwe są do ocenienia dopiero po dluższym czasie. Np. po rocznej kuracji objawy ustępuja jedynie w 50%, dopiero po zakończeniu 4-5 – letniej kuracji objawy ulegają zdecydowanej redukcji (80-90%), co czesto nie uwalnia nie mniej jednak pacjenta od przyjmowania niewielkiej ilości leków w sezonie. W leczeniu długoterminowym kataru siennego zastosowanie znajdują również kromoglikany. Ponadto stosuje się odczulanie (immunoterapia swoista − SIT), środki leczenia antyleukotrienowe i kortykosteroidy doustne. W ramach immunoterapii swoistej alergikowi podaje się szczepionki zawierajace alergen odpowiedzialny za reakcję alergiczną. Odczulanie może być zalecane, kiedy u pacjenta występuje uczulenie na alergeny wziewne, atopowe zapalenie skóry oporne na tradycyjne metody leczenia właściwego i atopowa astma oskrzelowa (wczesny etap rozwoju choroby). Z immunoterapii swoistej nie powinny skorzystać dzieci poniżej 5. roku życia, kobiety ciężarne, osoby z ciężkim atopowym zapaleniem skory albo ciężka postacią astmy, pacjenci z poważnymi chorobami ukladu krażenia, chorzy na nowotwory albo dolegliwości autoimmunologiczne, a również osoby niechętne odczulaniu. Najlepiej poznane są alergeny pylku tymotki łąkowej, które wg części składowej badaczy powinny stanowić najbardziej uniwersalny alergen do diagnostyki oraz odczulania chorych z alergią na pyłek traw.

Dodajmy, że poszczególne gatunki traw sa tak blisko ze sobą spokrewnione, że alergeny zawarte w ich ziarnach pyłku mają blisko identyczną budowę (zgodność sekwencji aminokwasów dochodzi do 95%), i dlatego całą rodzine traw traktuje sie jako całość. Innymi słowy, nie posiada większego znaczenia, który z alergenów glównych pyłku traw został wykorzystany do badania w testach skornych. Nie posiada również znaczenia, jaki gatunek trawy wykorzystamy do obsiania trawnika. Ważne może być natomiast, by trawnik był regularnie koszony, co zapobiegnie kwitnieniu oraz zmniejszy lokalnie stężenie pyłku traw w atmosferze w naszej najbliższej okolicy. Immunoterapia nie mniej jednak nie może być nie mniej jednak 100% skuteczna metoda w walce z pyłkowicą, może być jedynie leczeniem swoistym, które zmniejsza objawy jedynie na alergen zawarty w składnikach podawanej szczepionki. Nie zlikwiduje całkowicie skłonności alergicznej. Pacjent może zatem uczulić się na nowe alergeny, jeśli bedzie poddany długiej oraz silnej ekspozycji na pewien antygen. Dzieki wczesnemu zastosowaniu odczulania można zahamować rozwój zapalenia alergicznego. Immunoterapia swoista pozwala też na uniknięcie astmy oskrzelowej oraz przywrocenie prawidłowego funkcjonowania organizmu. Niestety, odczulanie to rownież dlugotrwaly proces − trwa on zazwyczaj 3-5 lat. Pomimo iż immunoterapia może zredukować ryzyko astmy oskrzelowej, nie posiada gwarancji, że będzie skuteczna u każdego pacjenta. Badania naukowe wykazały, że efektywność odczulania może być uzależniona od grupy krwi alergika. Immunoterapia jako metoda walki z alergią sprawdza się u osób z grupą krwi A, ale podniesienie progu tolerancji pyłków skutkuje u nich występowaniem innych dolegliwości: nietolerancji pokarmowej, łzawienia oczu oraz obrzęku języka i jamy ustnej.

Uczulenie na pyłki czyli wiosenna alergia

Jak nam powszechnie wiadomo sezonowe uczulenie na pyłki roślin często określa się mianem gorączki siennej. W Polsce ow typ alergii może być najczęściej wywoływany poprzez trawy. Typowe symptomy gorączki siennej to: nieżyt nosa, łzawienie oczu, zmiany skórne oraz lekkie stany podgorączkowe. Charakterystyczne sa: wodnisty katar, salwy kichania, zanik wechu, duszności, łzawienie, szczekajacy kaszel, wysypka (np. po spacerze). Łatwo je odróżnić od oznak przeziebienia – nasilaja sie o tej samej porze roku oraz nie towarzyszy im gorączka. Można sięgnąć do przebogatego doświadczenia „metod domowych”, na które składaja się w pierwszej kolejności ziołolecznictwo oraz określone zachowania, składające się na nasz codzienny sposób życia. – Do wielu z owych metod odwoływano się poprzez dziesieciolecia, nieraz – stulecia, aż do czasu pojawienia się dorobku nowoczesnej farmacji – przypomina Orceyre. – Te sposoby leczenia właściwego mają długą historię, znacznie mniej efektów ubocznych, a pacjenci chetniej stosuja się do rygorów. By sprawdzić, czy może twoje dolegliwości sa rzeczywiście wynikiem alergii, lekarz może ci zlecić badanie krwi, na podstawie ktorego określi poziom przeciwcial IgE w surowicy. Przy uczuleniu normy są znacznie przekroczone! Żeby jednakże dowiedzieć się konkretnie, na pyłki których roślin źle reagujesz, poproś internistę o skierowanie do alergologa. Specjalista przeprowadzi wtenczas u ciebie testy skorne. Polegają one na wstrzyknieciu pod skórę na ramieniu albo plecach małych dawek rożnorodnych substancji. Skoro na którąś z nich masz alergię, w miejscu tym powstanie obrzek albo zaczerwienienie. Osoby dotknięte alergią na pyłki co roku doświadczają objawów uczulenia – pojawiaja się one od połowy maja oraz znikają pod koniec czerwca. By uniknąć symptomow alergii, należy ograniczyć styczność z alergenami albo stosować odczulanie za pomocą szczepionek. Wciaż jeszcze do niedawna uważano, że na pyłkowice chorują dzieci, które ukończyly 7 lat, a w następnej kolejności z czasem objawy uczulenia ustępują, by zaniknąć całkowicie w dorosłości. Obecnie zatem już wiadomo, że to także nieprawda. Objawy powinny sie pojawić także po pięćdziesiątce – u osób, które nigdy nie były na nic uczulone.

Teraz już alergolodzy nie mają watpliwości: szczypta profilaktyki warta może być więcej od ton terapii. – Zwracanie uwagi na to, by unikać kontaktu z pyłkami, dzień po dniu oraz godzina po godzinie do spory wysilek, ale można sie tego nauczyć – zapewnia Mike Tringale, rzecznik fundacji zajmującej się badaniem metod leczenia wlaściwego astmy oraz alergii. Jaka może być zalecana linia obrony? – Szybki prysznic oraz zmiana ubrania po każdym powrocie do domu – że większość roślin pyli najintensywniej wczesnym rankiem; wystarczy o tym pamiętać, by zaplanować wiekszość wyjść z domu na godziny wczesnopopołudniowe. Alergia na pyłki nasila sie wraz z przyjściem wiosny, lata. Coraz więcej mówi się o ocieplaniu klimatu co wiazać sie może z zacieraniem dwoch pór roku wiosny oraz jesieni. Bedzie jedynie sroga zima oraz gorace upalne lato. Gorące, bezdeszczowe, wietrzne dni wiążą się z uciażliwa alergia na pyłki. W trakcie takich dni nasila się pylenie roślin (kwiatów, zbóż, traw, drzew, pokrzyw, it.). Alergicy odczuwają zmęczenie, zaczerwienie oraz lzawienie oczu, katar sienny, wysypkę. W innych moich artykułach odnajdziesz kalendarz pyleń oraz niezbedne informacje o alergii na pylki. Wraz z poczatkiem wiosny na drzewach pojawiają się drobne kwiaty, a ich pręciki zaczynaja pylić. W rezultacie w powietrzu unosza się miliony ziaren pyłku, które niczego nieświadomi przechodnie wdychają każdego dnia. Co dziesiąta osoba mająca styczność z pyłkami roślin doświadcza na własnej skórze objawów uczulenia, czyli wspomnianej zatem już goraczki siennej. Co roku symptomy alergii na pyłki drzew pojawiają sie wcześniej od objawów uczulenia na odmienne rośliny, ale u wielu osob ow typ alergii posiada łagodną postać. Najcześciej pojawiają się napady kichania, swędzenie oczu, lekka chrypka i uczucie wiercenia w nosie. U niektórych osób alergia posiada cięższą postać, w takiej sytuacji nierzadko mylnie diagnozuje się u nich przeziebienie. Skoro jednakże do „przeziębienia” dochodzi co roku w momencie pylenia roślin, warto zadać sobie pytanie, czy może objawy nie wskazują na alergie wziewną. W przypadku uczulenia żaden z domowych metod na przeziębienie na pewno nie pomoże. Zbędne może być również przyjmowanie antybiotyków albo kwasu acetylosalicylowego. Nie musisz cierpieć, bo uczulenie można skutecznie leczyć, stosując preparaty łagodzące objawy albo poddając się odczulaniu (które likwiduje dolegliwości na dobre.) W zależności od tego, jak nasilone masz objawy, lekarz wybierze najlepszy dla ciebie sposób. Bez względu na metodę leczenia właściwego ważna częścią skutecznej terapii może być unikanie kontaktu z alergenem – pyłkiem, który cie uczula. Oni wszyscy specjaliści, z ktorymi rozmawiałam, wynosili pod niebiosa zalety przemywania nosa roztworem soli fizjologicznej. Ta prosta terapia możliwa może być pod wieloma postaciami, od roztworu soli w sprayu po starą jak świat miskę z cieplym roztworem, nad która pochylamy twarz, osłaniając głowę recznikiem. – Chodzi po prostu o to, by wypłukać pyłki, które wciagaliśmy z oddechem poprzez cały dzień. Nie stosujmy tej techniki nadto czesto – „nałogowe” płukanie nosa może prowadzić do zapalenia zatok.

Wiadomo, że gatunki roślin, ktore wytwarzają alergeny kwitną w każdym roku mniej więcej o tej samej porze. W naszym kraju największym problemem są trawy, które wywołują objawy uczulenia aż u 60% alergikow. Alergii na trawy towarzyszy zwykle uczulenie na zboża, zwłaszcza na pyłki kukurydzy i żyta. Objawy uczulenia pojawiają się równie często z powodu pyłków chwastów. Należy jednakże pamiętać, że katar sienny może być zwykle wywolywany poprzez pyłki drzew. Wnikliwie obserwuj swoj organizm oraz to wszystko dokładnie notuj. Zeszyt oraz długopis noś przy sobie. Pamiętaj – z twoich zapiskow alergolog może dowiedzieć się więcej niż ze wszystkich badań, jakie posiada do dyspozycji. Podpowiadamy, na co szczególne warto zwrócić uwagę. Ci, którzy potrzebują czegoś więcej od wiosennych porządków, maseczki oraz roztworu soli, powinny użyć jednego z dziesiątków preparatów ziołowych. Lekarze przypominają, że zawsze warto po nie sięgać – lub stosując je samodzielnie, lub uzupełniając nimi terapię farmaceutyczną. Dla tych, którzy chcą się dopiero przekonać o dobroczynności tej terapii poleca napar z liofilizowanej (suszonej w niskiej temperaturze) pokrzywy, który skutecznie likwiduje wodnisty katar oraz przeczyszcza zajete zatoki; świetlik, łagodzący pieczenie, zaczerwienienie oraz łzawienie oczu i kwercetynę, flawonoid traktowany jako suplement diety oraz czesto oferowany w roztworze z witaminą C: taka mieszanka skuteczne łagodzi reakcję uczuleniową. – Żadna z owych terapii nie wywołuje skutków ubocznych w rodzaju senności, zawrotów głowy czy może migreny – podkreśla Orceyre, dodając, rzecz jasna, że utrzymujące sie dlugotrwale uczulenie zawsze powinno skłonić nas do wizyty u internisty. Poza leczeniem farmakologicznym, alergik powinien zrobić sobie powtórkę z kalendarza pylenia. Ułatwi mu to także podejmowanie decyzji, co do sposobu spędzania czasu na świeżym powietrzu oraz planowania wyjazdów za miasto. W okresie wzmożonego pylenia roślin dostępne są informacje o steżeniu pylków w powietrzu. Śledzac te dane i prognozy można chociaż częściowo uniknąć narażania się na kontakt z czynnikami wywołującymi przykre objawy. Witamina B5 występuje w drożdżach, wątrobie, nerkach, otrębach pszennych, grochu, rybach (pstrągu, makreli, śledziu), pestkach słonecznika, niektórych serach pleśniowych, orzechach włoskich, dziczyźnie, mięsie krabów, żółtku jaj. Witaminę E można znaleźć w olejach roślinnych (słonecznikowym, kukurydzianym, sojowym), migdałach, margarynie, jajkach, orzechach włoskich oraz ziemnych, mące pelnoziarnistej, mleku, brukselce oraz innych warzywach zielonolistnych. Symptomy alergii odzwierciedlaja kolejność uwalniania pylków poprzez kwiaty poszczególnych roślin. Zatem już w lutym zaczynają pylić niektóre gatunki drzew, ale szczyt steżenia pyłków w powietrzu posiada miejsce w pierwszej połowie kwietnia. W tym czasie pyłki wywołują symptomy alergicznego zapalenia nosa oraz oczu, a także oskrzeli. Następnie alergicy powinny nieco odetchnać – miesieczna „cisza pyłkowa” pozwala na chwilowe uwolnienie sie od objawów alergii. Jednakże zatem już od połowy maja aż do końca czerwca posiada miejsce okres pylenia traw. Jesteśmy w stanie wtenczas większość alergików doświadcza uciążliwych symptomow uczulenia. W lecie pyla też chwasty – największe ich stężenie przypada na sierpień oraz początek września. W wyniku zmian w nasłonecznieniu, temperaturze i opadach atmosferycznych może jednakże dojść do opóźnienia albo przyspieszenia wegetacji roślin. Postaraj się przypomnieć sobie, czy może ubiegłej wiosny bylo podobnie. To także ważne! Skoro okaże się, że dolegliwości powtarzają się o tej samej porze roku, może być duże prawdopodobieństwo, że masz uczulenie na pyłki. Ale skoro np. nasilają się jedynie noca, to także powodem dolegliwości powinny być też także: kurz, zwierzę domowe, grzyb w mieszkaniu itp.

No i wtedy, kiedy lekarz obejrzy wnetrze twojego nosa oraz gardła, będzie mógł postawić diagnoze oraz dobrać właściwą terapię. W przypadku alergii prawdopodobnie zaleci ci stosowanie dostepnych bez recepty tabletek albo kropli o działaniu antyhistaminowym (hamują rozwój stanów zapalnych). środki leczenia te powinny znacznie złagodzić dolegliwości. Gdyby się tak nie stało, złóż interniście ponowną wizyte – możesz bowiem potrzebować silniej działających środków, a te są dostępne jedynie na receptę. Niezależnie od tego wciel również w nasze życie poniższe rozwiązania. Szacuje się, że w dzisiejszych czasach także do 25 proc. populacji (czyli co czwarta osoba) może być też dotknieta jakąś formą alergii. Uczulonym można być też na sezonowo występujace w naszym klimacie pylki drzew oraz traw, roztocza kurzu domowego, sierść, grzyby pleśniowe. Należy zwrócić uwagę na objawy dotyczące nosa: wyciek wodnistej wydzieliny z nosa, uczucie zatkania nosa, kichanie oraz swędzenie. W przypadku oczu może to także być też łzawienie, zaczerwienienie, swędzenie, obrzęk. Objawy powyższe powinny występować łącznie, ale również może się zdarzyć, że zauważymy jedynie jeden z nich Jednym z typowych objawów alergii wziewnej może być katar sienny. U alergika powinny pojawić się też zmiany skórne (świerzbiaczka albo pokrzywka) i astma oskrzelowa. Uczulenie na pyłki roślin objawia sie również wodnistym katarem, napadami kichania, uczuciem świądu wewnątrz nosa, a również zapaleniem spojówek wywołującym łzawienie oraz pieczenie oczu. Oprócz charakterystycznych dla alergii symptomow może pojawić się stan podgorączkowy, problemy z koncentracją i ogólne rozbicie. Notuj także, co zjadasz każdego dnia. Dlaczego? Alergia na konkretne pyłki często idzie w parze z uczuleniem na pewne skladniki menu.

Przecież specjalista wie, że np. osoby uczulone na pylki traw czesto mają uczulenie rownież po zjedzeniu pomidorów. Zauważy w twoich notatkach, że w tygodniu, w którym jadłaś pomidory, bardziej męczył cię katar – a to także pomoże postawić diagnozę. Szukaj aktualnych komunikatow dla alergików – sa podawane na stronach internetowych, a również w radiu oraz telewizji. Możesz również zajrzeć do naszego kalendarza pylenia 2014. Dzięki takim informacjom będziesz wiedziała, gdy w twojej okolicy panuje najwyższe stężenie pyłków. Skoro możesz, wyjedź wtenczas na urlop – najlepiej nad morze albo w góry, bo tamże może być mniej alergenów. Musisz zostać na miejscu? Zatem skrupulatnie stosuj podane dalej metody uników. Pewne substancje uznano za pożyteczne w profilaktyce oraz leczeniu alergii. Osobom cierpiącym na to także schorzenie ulge często przynosi zażywanie witaminy B5 albo kwasu pantotenowego (organicznego związku chemicznego, będącego jednym ze skladników witaminy B5). Witaminę B5 można zażywać w dawce 100mg dziennie poprzez okres jednego miesiąca. Dawka 400mg witaminy E zażywanej codziennie poprzez cztery do sześciu tygodni też może przynieść chorym na alergię korzyści, bo działa antyalergicznie. Witaminy te można dostarczać sobie w tabletkach oraz preparatach witaminowych albo można szukać ich w rzeczach, które jemy na co dzień.

Leki alergiczne

Oczywiste jest, że alergia to inaczej uczulenie, nadwrażliwość organizmu na kontakt z obcą substancją (alergenem), zwłaszcza trawą, pyłkami kwiatowymi, pokarmem, kurzem, roztoczami czy niektórymi metalami np. niklem.

Na początek warto zaznaczyć, że cierpiący na atopowe zapalenie skóry nie powinni używać do mycia zwykłych mydeł. Znacznie lepsze są syndety, czyli syntetyczne detergenty, które jednocześnie myją i nawilżają. Normalnie organizm uczy się obrony przed szkodliwymi dla niego substancjami poprzez doświadczenie – gdy je napotka – walczy i zapamiętuje jednego przeciwnika za drugim. Przez dziesiątki lat, nauki medyczne wykorzystały ten mechanizm przy okazji szczepień wszczepiając ludziom immunologiczną „pamięć” choroby. Reakcje alergiczne mogą wystąpić po tym jak układ odpornościowy mylnie nauczy się rozpoznawać obce substancje (alergeny) jako potencjalnie szkodliwe. Przyjrzyjmy się przykładowi. W okolicy wyrasta roślina, której pyłki przenoszone są w niewidzialnej dla oka chmurze i trafiają do organizmu dziecka, którego ciało nigdy przedtem nie było narażone na działanie tej substancji. Leki antyalergiczne różnią się składem. W przypadku alergii ważna jest nie tylko substancja czynna, ale też inne składniki. Bez recepty można kupić preparaty, których działanie ogranicza się do łagodzenia objawów – świądu skóry, pieczenia oczu czy kichania (np. wapno) – oraz takie, które blokują receptory histaminowe odpowiedzialne za wczesną fazę reakcji alergicznej (np. Allertec, Alerzina). Ważne jest także to, skąd wchłaniana jest substancja czynna (np. z przewodu pokarmowego), w jakim czasie osiąga maksymalne stężenie we krwi i jak jest wydalana. To zaledwie kilka przykładów różnic między środkami przeciwko alergii.
Polecamy blogi o alergii:
alergia
cetyryzyna
loratadyna
alergia pokarmowa

A teraz dziecięce alergiczne choroby – jak zapobiegać?
Choroby alergiczne stanowią jeden z ważnych problemów społecznych naszych czasów, który dotyka prawie 30% dzieci na całym świecie. Znaczącą rolę odgrywają działania profilaktyczne, służące ochronie i zachowaniu zdrowia dzieci, m. in. karmienie piersią w pierwszych miesiącach życia nowo narodzonego człowieka. Choroby alergiczne stanowią jeden z ważnych problemów społecznych naszych czasów, który dotyka prawie 30% dzieci na całym świecie. Alergia nadal pozostaje zjawiskiem nie w pełni rozpoznanym i budzącym zainteresowanie wielu przedstawicieli środowiska medycznego. Nie zawsze mamy możliwość ochrony swojego dziecka przed alergenami. Jednak mądre i rozważne postępowanie rodziców pozwala znacznie obniżyć ryzyko wystąpienia chorób alergicznych u ich dzieci.

Ze względu na pewne czynniki genetyczne system odpornościowy dziecka nadmiernie reaguje na zagrożenie wytwarzając duże ilości przeciwciał. Kilka przeciwciał przyczepia się do komórek nosa dziecka i trafia do górnych dróg oddechowych. Komórki te (tzw. komórek tuczne lub mastocyty) zawierają silne związki zwane mediatorami, z których najbardziej znane są histaminy. Później, gdy dziecko wdycha ten sam rodzaj pyłku ponownie, białka wiążące pyłku przywiązują się do specjalnie zaprojektowanych przez organizm dziecka przeciwciał na powierzchni komórek tucznych. To wywołuje swoisty wybuch, w którym dochodzi do uszkodzenia otaczających tkanek. Wynik to powszechnie znane objawy alergii – kichanie, ból głowy, łzawienie oczu. Alergia może przybierać różne formy: pokrzywka, zapalenie skóry, astma czy katar sienny. Uczulenie czyli odpowiedź alergiczna świadczy o tym, że zaistniał już wcześniej kontakt z alergenem, podczas którego doszło do procesu prowadzącego do rozwoju nadwrażliwości. Podatność na uczulenia jest w wielu wypadkach uwarunkowana genetycznie. Najczęściej występuje alergia oddechowa, alergia pyłkowa, rzadziej alergia pokarmowa. Na skutek alergii dochodzi także do zmian skórnych: wyprysku atopowego, zapaleń skóry i pokrzywki. Choroby alergiczne górnych dróg oddechowych obejmują w niektórych krajach ponad 30% populacji (Anglia 37%, USA 34%). Podobnie też choroby alergiczne skóry występują u ponad 20% populacji. Dotyczy to szczególnie dzieci. Do chorób alergicznych zaliczamy rhinitis, sinusitis, astma, hypersensitivity pneumonitis, (zewnątrzpochodne zapalenie pęcherzyków płucnych), zapalenie spojówek, pokrzywki, kontaktowe i atopowe zapalenie skóry, obrzęki naczynioruchowe (angioedema), alergiczne i migrenowe bóle głowy oraz niektóre choroby przewodu pokarmowego. W większości tych jednostek chorobowych mamy do czynienia ze wzrostem poziomu totalnych i swoistych IgE. Pojęcie chorób alergicznych jest znacznie szersze niż chorób atopowych. Te ostatnie są mediowane przez IgE. Natomiast wiele chorób alergicznych jest IgE-niezależnych.

Przyczyny alergii
Jak dotąd nie udało się nauce wyjaśnić, w jaki sposób skłonność do alergii jest dziedziczona, ale niewątpliwie jest ona uwarunkowana genetycznie. Wiadomo jednak na pewno, że możliwość rozwinięcia się choroby alergicznej jest ściśle związana z występowaniem takiej choroby teraz lub w przeszłości u rodziców i rodzeństwa. Jeśli żadne z rodziców ani nikt z rodzeństwa nie ma ani nie miał alergii wówczas ryzyko wynosi jedynie ok. 10%. Jeśli jedno z rodziców lub rodzeństwa ma alergię, to ryzyko wynosi już ok. 20-40%, jeśli natomiast oboje z rodziców mają ten sam rodzaj choroby alergicznej (np. uczulenie na pokarm lub kurz), to ryzyko wystąpienia alergii u ich dziecka podnosi się do około 50-80%. Zależność ta była dość trudna do określenia, bo często może się zdawać, że nikt w rodzinie chorego nie jest alergikiem. W praktyce często taka osoba występuje, choć może nie mieć świadomości swojej alergii, gdyż choroba jest albo bardzo dyskretna, albo w ogóle się nie ujawniła. Uwalnianiu mediatorów towarzyszy zwiększenie oddychania komórek układu odpornościowego, w wyniku czego następuje wytwarzanie aktywnych pochodnych tlenu, z których powszechnie znany jest nadtlenek wodoru. Powodują one śmierć komórek wraz z ich zawartością. Zjawisko to ma szczególne znaczenie przy zwalczaniu zakażeń wewnątrzkomórkowych np. infekcji wirusowych, ale pozbawione kontroli może doprowadzić do zniszczenia życiowo ważnych narządów: trzustki, nerek, nadnerczy, wątroby, mięśnia sercowego, itp. Identyczne produkty aktywacji tlenu pojawiają się również w przypadku nadwrażliwości na niektóre metale ciężkie. Najbardziej znane są odczyny po iniekcji żelaza powodujące nieuzasadniony lęk przed ich stosowaniem przez osoby nie znające mechanizmu tej reakcji. W organizmie człowieka wytwarzanie substancji prozapalnych jest regulowane przez mechanizmy wewnątrzustrojowe, zależne nie tylko od czynników genetycznych, ale i żywieniowych. Dlatego w każdym przypadku długotrwałych i powtarzających się odczynów alergicznych należy wykonać badania biochemiczne, które pomogą ustalić sposób wyeliminowania, lub przynajmniej osłabienia działania biochemicznych czynników sprzyjających rozwojowi tych stanów chorobowych. Takie działanie przyczynowe pozwala na zmniejszenie, lub niekiedy nawet zaprzestanie stosowania silnie działających syntetycznych leków przeciwalergicznych. Mamy tutaj sytuację podobną jak z roślinami, które można utrzymać przy życiu przez spryskiwanie liści, ale prawidłowy rozwój zapewnia podlewanie. Ale istnieje jeden warunek. To nie są antybiotyki, gdzie dla uzyskania wyleczenia wystarcza kilka dni. Niezależnie od tego, czy nieprawidłowe proporcje czynników prozapalnych i przeciwzapalnych wynikają z uwarunkowań genetycznych, czy tylko żywieniowych, dla uzyskania maksymalnego i trwałego efektu potrzeba wielu miesięcy a nawet lat i stosowania i to nie jednej substancji, lecz zespołu czynników ściśle ze sobą współdziałających. Z moich własnych badań z zakresu farmakodynamiki, wykonanych na bardzo dużym materiale doświadczalnym wynika, że niektóre kompozycje lecznicze cechują niezgodności zmniejszające efekt ich działania. Myślę, że jest to wynikiem niedostatecznej wiedzy z zakresu fizjopatologii u technologów zakładów farmaceutycznych i naśladownictwa wynikającego z walki konkurencyjnej. Dlatego dane producenta nie mogą w żadnym razie stanowić jedynego źródła informacji. Jest rzeczą oczywistą, że przy tak różnorodnych objawach, mechanizmach chorobowych i narządach nimi dotkniętych, samodzielne rozpoznanie i samoleczenie chorego na podstawie reklam leków nie tylko nie może być skuteczne, ale nawet doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia. Efektywne i zgodne z zasadą, że „po pierwsze nie należy szkodzić”, postępowanie terapeutyczne często wymaga współpracy lekarzy różnych specjalności: alergologa pulmonologa, dermatologa/alergologa, dermatologa/ pediatry w przypadku dzieci, a niekiedy również laryngologa, gastrologa i nefrologa.

Choroby alergiczne skóry
Alergia skóry jest chorobą przewlekłą, charakteryzującą się zanikami i nawrotami stanów zapalnych. To nabyta, zmieniona odczynowość na konkretny alergen. Większość ludzi posiada skórę wrażliwą, to znaczy taką która może stać się źródłem różnych dolegliwości. Pokrzywki, wysypki czy też wypryski bardzo często są powiązane z reakcjami alergicznymi. Mimo, że alergii na konkretne czynniki czy też choroby alergicznej nie dziedziczymy, to często zdarza się, że skłonności są rodzinne. Także zadziwiający, ale równie częsty jest fakt, że uczula nas substancja, potrawa itp. z którą już wcześniej często się spotykaliśmy. A właśnie po latach kontaktów z tym czynnikiem wytworzyliśmy mechanizm broniący nas przed nim, ujawniający się zmianami skórnymi. Alergenem możemy nazwać każdy antygen pochodzący z zewnątrz, zdolny do wywołania reakcji alergicznej. Zaliczają się tutaj substancje pochodzenia roślinnego, zwierzęcego, związki chemiczne, metale itd. Alergeny można podzielić na: wziewne (kurz), pokarmowe, kontaktowe (wywołujące reakcję uczuleniową po zetknięciu ze skórą), leki.
Najczęstsze alergeny to:
• truskawki,
• czekolada,
• jaja,
• orzechy,
• skorupiaki,
• mleko,
• kosmetyki,
• środki owadobójcze i różnego rodzaju detergenty,
• tkaniny,
• substancje roślinne,
• roztocza,
• sierść zwierząt,
• pasożyty – na przykład owsiki,
• związki chemiczne,
• kurz,
• metale.

Atopowe zapalenie skóry
To choroba charakteryzująca się wieloletnim przebiegiem i występującym w trakcie jej trwania świądem. Najczęściej pojawia się u dzieci między 6 miesiącem a 5 rokiem życia. Do jej objawów należą: zaczerwienienia skóry w okolicach łokci i kolan, suchość skóry, podwyższony poziom IgE ( przeciwciał – immunoglobulin klasy E). Przyczyn tej choroby może być wiele i nie są one do końca znane. U dzieci na pewno mają związek z alergiami pokarmowymi. Główne alergeny to: mleko, orzechy, jaja (głównie białko), ryby i kakao. Ryzyko wystąpienia choroby u dziecka zwiększa się, gdy rodzice też mają alergię. W przypadku obojga rodziców chorujących, prawdopodobieństwo wystąpienia jej u dziecka wzrasta o 75%, gdy choruje tylko jeden o 50%. Gdy osoba jest już chora, objawy nasilają się poza zetknięciem z alergenami żywnościowymi, także w przypadku kontaktu z alergenami wziewnymi, takimi jak: kurz, sierść zwierząt, roztocza i pyłki. Jeszcze kilka lat temu chorym z atopowym zapaleniem skóry odradzano kąpiele w wannie. Za lepszy uważano szybki prysznic – skóra krócej kontaktuje się z wodą, przez co nie dochodzi do przesuszenia. Teraz dermatolodzy twierdzą, że codzienna 5-10-minutowa kąpiel w wannie nie tylko nie szkodzi skórze atopowej, ale może wręcz podziałać na nią leczniczo. Wszystko zależy od tego, czego dodamy do wody. Do kąpieli można wsypać parę łyżek płatków owsianych – doskonale zmiękczają skórę. Świąd zlikwiduje natomiast kąpiel w galaretce z siemienia lnianego lub krochmalu z mąki ziemniaczanej.

Podstawą jest oczywiście eliminowanie ze swojego życia alergenów zarówno pokarmowych jak i wziewnych. Poza tym stosuje się różne preparaty o działaniu przeciwświądowym i przeciwzapalnym. Leczenie opiera się także na używaniu preparatów chroniących skórę – nawilżających i natłuszczających, aby polepszyć jej funkcje obronne.
Pokrzywka
To najczęściej występująca choroba alergiczna skóry. Można wyróżnić kilka odmian pokrzywki, jednak wspólną cechą wszystkich rodzajów jest występowanie bąbla pokrzywkowego, pierwotnego wykwitu mogącego przyjmować różne kształty i rozmiary. Do tej pory powstało wiele podziałów pokrzywek, jednym z nich jest podział ze względu na patomechanizm:
alergiczna – związana z IgE i nie związana z IgE,
niealergiczna.

Pokrzywkę można również podzielić na : pokrzywkę ostrą – wywołują ją leki, alergeny pokarmowe i wziewne. Objawem towarzyszącym zmianom skórnym może być ból brzucha,
przewlekłą – występuje rzadziej niż pokrzywka ostra i dotyczy zazwyczaj dorosłych, częściej występuje jako postać niealergiczna, może być związana z zakażeniami układu pokarmowego. Charakteryzuje się szybkim zanikaniem zmian pokrzywkowych po usunięciu alergenu,
kontaktową – zmiany ograniczają się do miejsca działania czynnika (alergenu), wykwity pojawiają się w kilka minut po kontakcie, alergeny: sierść zwierząt, ukąszenia owadów, leki, lateks, pokarm, rośliny,
cholinergiczna – nadwrażliwość na acetylocholinę, zmiany pokrzywkowe pojawiają się po pobudzeniu układu nerwowego , bąble umiejscawiają się w górnej części tułowia,
fizykalną – z zimna – przez wyziębienie ciała; cieplna – bardzo rzadko występuje – pojawia się po miejscowym ogrzaniu w temp. 38-45 stopni przez 5-10 minut; świetlna – także rzadka postać, powstaje pod wpływem oświetlenia promieniami słonecznymi o długości fali do 290 nm,
dermografizm – pokrzywka wywołana mechanicznie przez silne otarcie lub ucisk. Może być też objawem silnych przeżyć psychicznych. Charakteryzuje się długotrwałym przebiegiem – może trwać latami. Zmiany często mogą rozprzestrzeniać się poza obszar działania czynnika mechanicznego,
Urticaria vasculitis – odmiana pokrzywki przewlekłej, towarzyszyć jej mogą bóle kości i stawów, czasami także bóle brzucha, bąble utrzymują się dłużej niż przy innych odmianach, chorobę posurowiczą.
Na samym początku pojawia się bąbel pokrzywkowy – może mieć postać różowego lub porcelanowobiałego obrzęku, objaw ten szybko się pojawia, ale również bardzo szybko znika. Powstaje w wyniku zwiększonej przepuszczalności naczyń. W następstwie pojawić się może twardy guzek, często bywający bolesny w dotyku. Przyjmuje on rożne kształty, ale zawsze posiada wyraźne granice. Bąble pokrzywkowe pojawiają się w różnych miejscach na całym ciele, czasem osiągają bardzo duże rozmiary.

Pokrzywce może towarzyszyć obrzęk błon śluzowych w jamie ustnej, drogach oddechowych i głośni.
Leczenie pokrzywki prezentuje się następująco:
• pokrzywka z zimna lub ciepła – środki uspokajające,
• cholinergiczna – ketotifen, środki uspokajające,
• przewlekła – środki przeciwhistaminowe, środki uspokajające.
• najskuteczniejszą metodą leczenia jest unikanie substancji alergizujących, jednak kiedy bywa to niemożliwe stosuje się farmakoterapię,
• przypadku pokrzywki ostrej stosuje się środki przeczyszczające, witaminę C i wapń – alergie pokarmowe,

Większość alergii, zwłaszcza tych pokarmowych, ujawnia się już w trakcie wczesnego rozwoju. Prawdopodobnie ważną role odgrywa tutaj karmienie piersią. Udowodniono bowiem, że dzieci karmione tylko piersią przez pierwsze miesiące życia w porównaniu do dzieci, którym wprowadzono do diety pokarmy sztuczne lub całkiem zastąpiono mleko matki pokarmem sztucznym rzadziej zapadają na alergie. Dlatego tak ważne w rozwoju każdego człowieka jest mleko matki, zaleca się aby dzieci były nim karmione do 6 miesiąca życie. Pokarmy sztuczne można wprowadzać powoli od 5 miesiąca życia dziecka. Bardzo ważnym czynnikiem zapobiegawczym jest także dieta kobiety w czasie ciąży i w trakcie karmienia piersią. Powodem jest przedostawanie się alergenów z żywności np. mleka krowiego lub jaj do mleka kobiety karmiącej, dlatego warto wyeliminować pewne produkty z diety.
Pyłki roślin
Wywołują sezonowe (okresowe) objawy alergiczne ze strony górnych (pyłkowice) i dolnych (astmy sienne) dróg oddechowych. Pyłki roślin odpowiedzialne za tzw. gorączkę sienną to: pyłki drzew liściastych, traw i zbóż oraz chwastów. Pyłkowice należą do rodziny Betulaceae (brzoza, olcha, leszczyna). Na przykład w Australii 80% ludzi z pyłkowicami reaguje na antygeny Betulaceae. Główny antygen brzozy brodawkowatej. Betula verrucosa, Bet.v.1 – jest polipeptydem o ciężarze cząsteczkowym 17 kd. Występuje on w cytosolu dojrzałego pyłku roślin. Ponad 90% pacjentów uczulonych na drzewa buduje przeciwciała klasy IgE na Bet.v.1, a 60% wykazuje wyłączną reakcję na ten główny antygen. Pyłek brzozy ma wielkość 22 mm, dlatego też z trudem dostaje się do dolnych dróg oddechowych. Objawy pyłkowic wywołanych Betula verrucosa dotyczą głównie błony śluzowej nosa i spojówek. Znaleziono jednak w atmosferze drobne cząsteczki tego antygenu niezwiązane z pyłkiem. Mówimy o tzw. pozapyłkowych źródłach alergenu pyłkowego. Nierozerwalnie związana z tą porą roku jest pyłkowica – choroba wywołana uczuleniem na alergeny pyłków roślin wiatropylnych. Jej najczęstsze objawy to: świąd, przekrwienie spojówek, łzawienie oczu, opuchnięcia powiek, wyciek obfitej, wodnistej wydzieliny oraz – w mniejszym stopniu – niedrożność nosa i kichanie. Do rzadszych objawów zaliczyć można uczucie ogólnego zmęczenia i rozbicia, zwyżki temperatury ciała oraz napadowe bóle głowy, jako powikłanie zapalenia zatok. Najpoważniejszym objawem są napady duszności astmatycznych połączonych z kaszlem i dolegliwościami związanymi z zajęciem dróg oddechowych. Ważnym i często występującym objawem pyłkowicy są też świąd języka, podniebienia i gardła, a niekiedy obrzęki tych narządów po spożyciu orzechów, jabłek, pomidorów, selera, cebuli, marchewki oraz wielu innych owoców i warzyw, miodu oraz niektórych przypraw. Część pacjentów doświadcza też swędzących zaczerwienień i bąbli pokrzywowych wywołanych osadzaniem się uczulających pyłków na spoconej skórze. Dodatkowym potwierdzeniem, że chorujemy na pyłkowicę jest pojawianie się wspomnianych objawów o tej samej porze roku (wiosna – lato), intensyfikacja objawów w ciepłe i wietrzne dni (lub bezpośrednio po nich), gdy większą część czasu spędzamy na świeżym powietrzu i przeciwnie, ulga po deszczach i lekach przeciwhistaminowych oraz kroplach donosowych. Rozpoznania dokonuje się poprzez wykonanie skórnych testów punktowych z wyciągami alergenów pyłków i zarodników grzybów pleśniowych. Minimum diagnostyczne wymaga również oceny uczulenia na alergeny całoroczne, tj. roztocza kurzu domowego oraz sierść i naskórek zwierząt domowych. Czasami do potwierdzenia wymagana jest ocena poziomu specyficznych przeciwciał w klasie IgE w surowicy oraz prowokacja (czyli podanie niewielkich ilości czynników wyzwalających reakcje alergiczne pod kontrolą lekarza) wyciągami alergenów śluzówki dróg oddechowych i spojówek. Testy skórne najlepiej przeprowadzić późną jesienią i zimą. Jeśli wyjdą dodatnie, należy rozpocząć odczulanie, które polega na wstrzykiwaniu pod skórę (ewentualnie podawaniu kropli pod język) zawiesiny alergenów pyłków. Najlepiej robić to przez pięć lat w systemie przedsezonowym lub całorocznym.

Roztocza i grzyby
W klimacie umiarkowanym obok pyłków, decydującym alergenem są roztocza kurzu domowego. Są one odpowiedzialne za całoroczne (przewlekłe) zapalenia alergiczne górnych dróg oddechowych, astmy i atopowe zapalenie skóry. Unikanie (karencja) kontaktu z roztoczami znacznie zmniejsza objawy chorobowe. Szczególnie w klimacie umiarkowanym odpowiedzialne są trzy gatunki: Dermatophagoides farinae, Dermatophagoides pteronyssinus i Euroglyphus maynei. Natomiast w klimacie tropikalnym dominuje Blomia tropicalis. Jest to tzw. roztocz magazynowy (storage mites). Inne rzadsze źródła alergenu roztoczowego to: Glycyphagus domesticus, Lepidoglyphus destruktor, Tyrophagus putrescentie i Acarus siro. Wiele badań wykazało, że objawy alergiczne, szczególnie ze strony górnych dróg oddechowych nasilają się, gdy stężenie zarodników pleśni jest wysokie. Z grzybów występujących poza domem najsilniejsze reakcje alergiczne wywołują: Alternaria alternata, Stemphylium botryosum, Botrytis cinerea, Cladosporium herbarium i Cladosporium cladosporoides. Z grzybów występujących wewnątrz domów najsilniejsze reakcje wywołują Rhodotorula rubra, Sporobolomyces salmonicolort, Chaetomium globoscum i Cladosporium Sphaerospermum, Penicillium i Aspergillus. Grzyby różnią się, co do warunków wymaganych do ich wzrostu. Niektóre z nich ( Penicillium i Aspergillus) wymagają do swojego wzrostu relatywnie suchego klimatu. Nazywamy je kserofilicznymi. Natomiast inne takie jak Stachybotrys są hydrofiliczne, wymagające do swojego wzrostu wysokiej zawartości wody. Gatunki takie jak Alternaria, Cladosporium, Epicoccum i Aureobasidium mogą rosnąć na powierzchni liści drzew i innych roślin. Wiele grzybów używa drewna i celulozy jako źródła azotu. Grzyby saprofityczne rosną na rozpadających się resztkach roślin zawierających celulozę. Są też takie, które odżywiają się żywymi tkankami roślinnymi, w czasie wilgotnej pogody dobrze rosną Fusarium i Phoma. Także niektóre Ascorpores i Basidispores. W czasie suchej i wietrznej pogody dobre warunki do wzrostu mają: Alternaria, Cladosporium, Echinococum, Helminthosporium i Drechslera.

Alergeny pokarmowe
Alergia pokarmowa występuje u 8% dzieci poniżej 2 roku życia i około 2% ludzi dorosłych. Jest to choroba częsta. Dzieci są zwykle uczulone na jajka, mleko, orzechy ziemne, soję i pszenicę. Dorośli na orzechy (laskowe, ziemne i kasztanowe), ryby, owoce morza i niektóre owoce i warzywa. Uczulenie na niektóre alergeny (mleko i jajka) z wiekiem ustępuje. Natomiast uczulenie na orzechy i ryby utrzymuje się często do końca życia. Reakcje na pokarmy mogą być mediowane przez IgE lub przez inne nieatopowe mechanizmy. Jednak o prawdziwej reakcji alergicznej na pokarmy mówimy wówczas, gdy jest ona IgE-zależna. Alergia pokarmowa występuje u pacjentów atopowych tzn. takich, u których występuje jedna lub więcej chorób atopowych (pyłkowice, astmy, atopowe zapalenie skóry). Choroba ta też ma tendencje do występowania rodzinnego. Typowym obrazem alergii pokarmowej jest OAS ( oral allergy syndrom). Jest to świąd i pieczenie błony śluzowej policzków podniebienia przy spożywaniu świeżych owoców i jarzyn. Często też występują nudności i wymioty. Niektórzy pacjenci skarżą się na zmiany skórne i napady duszności. W cięższych przypadkach dochodzi do wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego. Wstrząs ten jest trudny do wykrycia gdyż często jego objawy występują bez manifestacji skórnej. Inną ważną manifestacją alergii pokarmowej jest atopowe zapalenie skóry. Częste próby prowokacyjne antygenami pokarmowymi zaostrza objawy A.Z.S. (atopowe zapalenie skóry).