RSS

Category Archives: Różne choroby

Aspekty zdrowotne opalania

Posted on

W naszym polskim klimacie zalecaną dzienną dawkę witaminy D człek zsyntetyzuje spacerując w slońcu poprzez 15-20 minut dziennie i do tego w koszulce bez rękawów oraz szortach lub krotkiej spódniczce w przypadku pań. Takie opalanie może być zdrowe.

Ale nie należy jednakże przesadzać i dopuszczać do oparzeń skóry. Ze zdrowotnego punktu widzenia potrzeba nam jednakże zaledwie kilku minut słońca dziennie, reszta to również zatem już jedynie marzenia o brązowej opaleniźnie. Młode ciała ładnie się w niej prezentują, ale uwaga – opalona nasza skóra szybciej się starzeje oraz dużo częściej choruje. Zatem już od końca XIX wieku lekarze propagowali korzystanie ze slońca podkreślając jego korzystny wpływ na budowę kości, zebów oraz na psychikę (sprawia, że stajemy się szcześliwsi, bardziej odprężeni oraz mamy wiecej chęci do życia). Tymczasem dermatolodzy biją na alarm oraz ostrzegają przed nadto intensywnym opalaniem, ponieważ posiada ono szkodliwy wpływ na skórę. Promienie słoneczne przyspieszają starzenie skóry (tzw. fotostarzenie), przyczyniaja się do powstawania zmarszczek oraz przebarwień, pękania naczynek krwionośnych i rożnego rodzaju uczuleń. Nadmierna ekspozycja na słońce obniża też odporność organizmu, łatwiej wtenczas o infekcję wirusową, np. opryszczkę. Najgroźniejszym jednakże skutkiem ubocznym są zmiany skórne będące podłożem do rozwoju nowotworów skóry, w tym przede wszystkim czerniaka. Na żadnym kremie z filtrem przeciwslonecznym nie może być napisane, że zapobiega powstawaniu nowotworow. Skoro będziemy niewłaściwie dobierać filtry przeciwsłoneczne, spędzać dużo czasu na slońcu oraz w rezultacie doprowadzać do oparzeń skóry to również prawdopodobieństwo zachorowania na czerniaka będzie rosło. Z powodu dolegliwości wywołanych bezpośrednio poprzez słońce każdego roku na świecie umiera ok. 60 tys. osób. Najwięcej, bo aż 48 tys. z owych zgonów, może być spowodowanych poprzez czerniaka złośliwego (w Polsce z powodu tego nowotworu co roku umiera 1,5 tys. osób). Słońce powoduje również: udary, oparzenia, opryszczkę, skrzydlika (trójkątny fałd spojówki w kształcie skrzydełka owada na rogówce oka) oraz przyczynia sie do rozwoju zaćmy.

Pamiętać trzeba, że groźne w połączeniu z promieniami UV są też niektóre ziola, na przyklad dziurawiec. Zawiera on bowiem hyperecynę zwiększającą wrażliwość na światlo. Po zażyciu tabletek z dziurawcem, także parę godzin spędzonych w slonecznym miejscu, może zakończyć się znacznie większymi oparzeniami niż wielogodzinne opalanie na plaży. Czerniak może być jednym z najbardziej złośliwych nowotworow. W około 90 proc. dotyczy skory, sporadycznie występuje w gałce ocznej oraz błonach śluzowych przewodu pokarmowego, moczowego, opon mózgowych. W ostatnich latach, zwłaszcza z powodu zmniejszania się ilości ozonu w stratosferze o okolo 3 proc. rocznie oraz nierozsądnego korzystania ze słońca, wzrosła zachorowalność oraz śmiertelność z powodu czerniaka. Nasza skóra opalona wcale nie może być zdrowa, wręcz przeciwnie. Opalanie sprawia, że komórki ulegają uszkodzeniu. Wracając zatem z wakacji spaleni na skwarki wcale nie wygladamy zdrowo, a wręcz przeciwnie. Skoro komórki takie zaczynają się mnożyć oraz mutować może dojść do powstania raka skory. Czerniak to rownież najgroźniejszy nowotwór skóry, który jednakże wykryty odpowiednio wcześnie może być w 90 proc. wyleczalny. Naturalnie to, czy może rozwinie się akurat u nas, nie zależy jedynie od słońca. Duże znaczenie mają również geny i liczba zmian barwnikowych na skorze, czyli pieprzyków.

Niestety około 40-50 proc. czerniaków powstaje jesteśmy w stanie z owych zmian. Istotnym czynnikiem rozwoju czerniaka może być również oparzenie słoneczne we wczesnym dzieciństwie. Maluchy spędzające latem całe dnie na powietrzu powinno się smarować kremami ochronnymi, ktore zabezpieczają je przed promieniowaniem. Do przebarwień skóry przyczyniają sie natomiast niektóre kosmetyki, zwłaszcza perfumy oraz perfumowane dezodoranty. Podobne działanie maja olejki zapachowe dodawane do perfum. Zaczerwienienia, pęcherze i brzydkie plamy powstają w miejscach, na które nałożony został kosmetyk.Większość z nas lubi opaleniznę, zatem by zbliżający sie urlop nie stal się dla nas udręką z powodu szkodliwych dzialań promieni słonecznych, warto poznać parę praktycznych rad jak chronić skóre. Przede wszystkim należy zachować umiar w przebywaniu na słońcu oraz używać filtrow ochronnych. Unikać spacerów w godz. 11-14, ponieważ wtenczas operacja sloneczna może być największa. Zbyt trudno jednakże na egzotycznych wakacjach zrezygnować z przebywania na slońcu. Kuszą zarówno plaże, jak oraz ciepła przejrzysta woda, ktora działa jak soczewka. Warto jednakże zabezpieczyć się maksymalnie, bo ilość zachorowań na nowotwory skory cały czas rośnie. Wybierajac sie na urlop koniecznie zabierz ze soba krem z filtrem, musi być też to również minimum 30 SPF, a najlepiej 50. Smaruj się nim rano, a poźniej powtarzaj tę czynność co trzy godziny oraz po każdym wyjściu z wody. By zminimalizować ryzyko oparzeń zrezygnuj z plażowania w godzinach 11-14, slońce opala wtenczas najmocniej. Na plaży wybierz raczej przyjemny cień pod parasolem niż wylegiwanie się na słońcu.

Pamiętaj, na wycieczki zakladaj zawsze kapelusz oraz okulary przeciwsłoneczne. Pamiętajmy, by zawsze chronić przed slońcem cale ciało: oczy nasze (okulary z filtrem UV), włosy (nakrycie głowy albo specjalne preparaty z filtrem UV), skórę (trzydzieści minut przed ekspozycją na słońce posmarować ją kremem albo sprayem z odpowiednio dobranym filtrem). Preparaty ochronne należy nakladać zawsze na suchą skórę, po każdej kąpieli, a po powrocie z plaży powinno się dokładnie umyć całe ludzkie ciało oraz posmarować preparatem nawilżająco-kojącym. Słońce emituje promieniowanie ultrafioletowe o szerokim zakresie fali: UVA – 320-400 nm; UVB – 280-320 nm; UVC – 10-280 nm, ale do ziemi dociera jedynie ultrafiolet A oraz B. Promieniowanie odpowiedzialne za oparzenia może być zatrzymywane w dużej mierze poprzez dym oraz smog. Może jednakże przenikać poprzez cienką warstwę chmur, mgłę i czysta wodę na głębokość 30 cm. Śnieg oraz piasek dodatkowo odbijają promienie – i dlatego na nartach oraz plaży slońce opala nas bardziej – często niezauważalnie. Nie zapominajmy rownież o preparatach dla dzieci. Na rynku są zatem już dostępne kremy przeznaczone specjalnie dla delikatnej skóry dziecka. Poparzenia słoneczne przebyte w dzieciństwie maja bezpośredni wpływ na wzrost ryzyka zachorowania na czerniaka w wieku dojrzałym. W cieplym klimacie można również często doznać uczulenia na słońce. Objawia sie to również zaczerwienieniem, plamami albo wysypka. Często występują one na dekolcie czy może plecach. W takim wypadku należy zrezygnować z opalania, zakrywać skórę np. bawełnianą koszulą oraz pić wapno, które działa odczulająco. Skoro objawy nie przechodzą należy skonsultować się z lekarzem. Po wystawieniu na działanie słońca naskorek grubieje, a melanocyty (komórki zawierajace barwnik – melaninę) zaczynaja intensywniej pracować.

Warto dodać że opalanie jednakże nie musi być dla naszego organizmu dobrodziejstwem, ale raczej blyskawiczną akcja ratunkowa – barwnik posiada zatrzymać promieniowanie oraz nie dopuścić jego głębiej, gdzie mogłoby niszczyć material genetyczny komórek. Używane obecnie filtry ochronne dzielą się na fizyczne, odbijające promienie sloneczne, i chemiczne – pochłaniające energie promieniowania. Nowoczesne filtry niejednokrotnie łączą obie te cechy. Poza tym filtry dzielimy ze względu na zawartość miedzynarodowego wskaźnika sily ochrony przed promieniowaniem. Obecnie produkuje się kremy z coraz większym filtrem UV, dochodzącym do wielkości 35, 40, także 50. Nigdy wcześniej takich kremów nie produkowano. To również tak, jak ze szczepieniami – pojawia się coraz więcej „koniecznych” szczepień oraz czynią one coraz większe spustoszenie w organizmach ludzi. Poza tym, owe kremy z filtrami UV, do opalania, zawierają takie dodatki, które.. wywołuja raka skory. Niewielkie ilości slońca sa dla nas korzystne, a także niezbędne – promienie UV odgrywają kluczowa rolę w produkowaniu poprzez skóre witaminy D chroniącej nas m.in. przed krzywicą czy może osteoporozą. W ciągu trzydziestu minut na słońcu nieochroniona niczym nasza skóra daje nam aż tyle witaminy D, co wypicie 200 szklanek mleka. Unikać słońca powinny: osoby z dużą ilością znamion, przyjmujące środki leczenia światłouczulajace (np. niektóre antybiotyki, pochodne witaminy A, preparaty kardiologiczne, przeciwdepresyjne, przeciwgrzybicze, kosmetyki zwłaszcza przeciwtrądzikowe), kobiety stosujące doustne środki antykoncepcyjne (możliwość przebarwień), kobiety w ciąży i osoby z innymi problemami zdrowotnymi (np. nadciśnienie, dolegliwości serca, dolegliwości zakrzepowo-zatorowe, udary w wywiadzie), którym lekarz zalecił unikanie slońca. Przed wyjazdem na wakacje warto zbadać skórę w przypadku także niewielkich dolegliwości, takich jak: swędzenie czy może pieczenie. Bezwzględnego skonsultowania wymagają znamiona, zwłaszcza nowe i wszelkie nietypowe zmiany na skórze. Niekiedy słońce, jak na przyklad w przypadku łuszczycy, samo w sobie może być też znakomitym lekarstwem.

Jak wiadomo wyniki niektórych badań naukowych wiążą również słońce z prawidlowym dzialaniem układu odpornościowego. Według nich odpowiednia dawka słońca chroni nas przed infekcjami – jesienią oraz zimą złapiemy np. mniej przeziębień. Nie posiada również wątpliwości co do tego, że słońce poprawia nastrój, a dobre samopoczucie to rownież również mniejsze ryzyko chorob. Opalanie wymaga rozsądku oraz wiedzy. Warto korzystać z informacji o pogodzie zawartych na stronie internetowej Instytutu Meteorologii oraz Gospodarki Wodnej (www.imgw.pl). Znajdują sie tamże wiadomości m.in. dotyczace indeksu UV (tj. wskaźnika określającego ilość promieni słonecznych oddziałujących na skórę człowieka). Indeks ów uwzględnia porę roku, ukształtowanie terenu oraz zachmurzenie. Dzieki niemu można ustalić, jak bardzo długo dana osoba, z określonym typem skóry (patrz tabela), może przebywać na słońcu oraz jakim filtrem powinna się przed nim zabezpieczyć. Niestety w przypadku odpowiedzialnego korzystania z czegokolwiek do głosu zawsze dochodzi cierpliwość. Gra może być jednakże warta świeczki, bo nieodpowiedzialne opalanie może nie jedynie zwiększać ryzyko zachorowania na raka skóry, ale też może spowodować, że nasza skora zacznie szybciej się starzeć oraz „zaleje się” zmarszczkami. Nie do końca znany może być mechanizm nadwrażliwości na światlo słoneczne. W reakcji tej najprawdopodobniej bierze udział system odpornościowy. – Alergia pojawia się wiosną, gdy pierwsze promienie słoneczne są zatem już intensywne, a nasza skóra wciąż jeszcze nie zdążyła się do nich przyzwyczaić – mówi dr n. med. Elżbieta Szymańska, specjalista dermatolog z Centrum Profilaktyki oraz Terapii w Warszawie. – Najczestszym objawem uczulenia na slońce może być drobna, swędząca wysypka albo zaczerwienienie skóry z towarzyszącymi bąblami – jak po oparzeniu pokrzywą. Uczulić na słońce powinny nas również niektóre substancje chemiczne używane do produkcji środkow czystości, kosmetyków, leków (patrz ramka). Jedyną nowoczesną oraz zdrową metodą zbrazowienia skory może być stosowanie samoopalaczy. Od niedawna gabinety kosmetyczne wykonuja spryskiwanie całego ciała samoopalaczem w formie mgiełki pod ciśnieniem. Po jednym seansie nasza skóra ciemnieje o 2-3 tony oraz pozostaje taka poprzez 7-10 dni, w następnej kolejności zabieg można powtórzyć. Inny sposob na uzyskanie delikatnej opalenizny ekspozycji na słońce to rownież przyjmowanie beta-karotenu. Zmiana koloru skory następuje po kilku tygodniach zażywania preparatu. Trzeba jednakże pamiętać, że preparat może być przeciwwskazany dla kobiet w ciąży. Skóra, jako najważniejsza bariera ochronna organizmu, wykształciła dużo mechanizmow obronnych, które zabezpieczają organizm zwyklego człowieka przed szkodliwym wpływem środowiska. Jednym z poważniejszych zagrożeń może być promieniowanie słoneczne, które uszkadza skórę, powoduje jej starzenie, tworzenie wolnych rodników a także działanie rakotwórcze.

Podobno naturalnie umiejętne dawkowanie słońca może być dla skóry korzystne, aczkolwiek należy zachowywać przy tym szczególną ostrożność. Najbardziej podatne na negatywny wpływ słońca są komórki skory – ich nadmierna ekspozycja może doprowadzić także do czerniaka, czyli złośliwego nowotworu skóry. Dodatkowo, gdy będziemy nadto mocno romansować ze slońcem, nasza nasza skóra staje sie mniej elastyczna, niezdolna do odbudowy, bardziej podatna na starzenie. Poważniejsze następstwa opalania to rownież zatem już konkretne dolegliwości z grupy fotodermatoz: wielopostaciowe osutki świetlne, pokrzywka świetlna oraz toczeń. By zabezpieczyć się przed nadmiernym promieniowaniem, nasza skóra produkuje specjalny barwnik – melaninę, która stanowi naturalną barierę uniemożliwiającą działanie promieni UV na komorki skóry. Melanina powoduje brązowe zabarwienie skóry – opaleniznę. Im dłuższe działanie słońca na skórę, tym wiecej ochronnej melaniny może być produkowane. Stad również ludzie zamieszkujący kraje afrykańskie, bez przerwy narażeni na dzialanie słońca, wykształcili ciemne zabarwienie skóry. W dobie wszelkich uczuleń diagnoza „atopowe zapalenie skóry” może być znana niejednemu rodzicowi (ten stan zapalny może być charakterystyczny glównie dla dzieci).

Niestety u osób uczulonych na różnego rodzaju alergeny (pokarmowe, sierść zwierząt, roztocza kurzu domowego) objawy dolegliwości czesto pojawiają się jesteśmy w stanie na skórze. Czerwone, sączące się ranki pokryte strupem, to również zmora maluchów. Zmiany swędzą oraz zbyt trudno powstrzymać się od ich drapania. Z czasem przechodzą w łuszczące się plamy. Bo może być to również zjawisko powszechne, warto wiedzieć, że akurat w tym przypadku opalanie się może przynieść ulgę. Żaden krem w stu procentach nie zabezpiecza skory przed groźnym promieniowaniem, ale im wyższy filtr (np. SPF 60, 100), tym większa blokada oraz wydlużony czas oddziaływania słońca na skórę. Niektóre preparaty przeciwsłoneczne nawilżają skóre, odżywiają ja, chronią przed utratą wilgoci. Używajmy ich także 3 – 4 razy dziennie. Na plażę warto zabrać ze soba również wodoodporny kosmetyk, a po wyjściu z kąpieli bystro wytrzeć się do sucha (schniecie na słońcu grozi poparzeniem). Odpowiednie oraz bezpieczne opalanie posiada doskonaly wpływ na nasze ludzkie zdrowie oraz samopoczucie. Działanie promieni słonecznych powoduje m.in. tworzenie witaminy D, pobudzenie produkcji serotoniny, a co za tym idzie – poprawę nastroju. Przyspiesza poza tym proces skornej przemiany materii, pobudza odnowę komórkową. Posiada też dzialanie dezynfekujące oraz bakteriobójcze. Powoduje tworzenie pigmentu skórnego, a tym samym ładnego, brązowego zabarwienia. Należy postępować tak samo jak wtedy, kiedy oparzymy się np. żelazkiem albo wrzątkiem – stosować chłodne okłady oraz zażywać niesteroidowe środki leczenia przeciwzapalne (paracetamol, ibuprofen, naproksen). Z domowej apteczki warto polecić preparaty do smarowania zawierające wyciąg z aloesu. Pomogą również specjalne pianki do stosowania na poparzoną skórę. Działają łagodząco, chłodząco, zwiększają elastyczność oraz nawilżenie skóry i przyspieszają jej odbudowę. Warto trzymać je w lodowce. Zimna pianka przynosi wtenczas wielka ulgę. Skoro nasza skora może być spieczona oraz pojawiły się rany – trzeba użyć jalowych opatrunków i stosowanych zewnetrznie leków o działaniu przeciwbakteryjnym (mikroby lubia atakować oparzenia). Naturalnie koniecznie należy udać się do lekarza. No oraz nie posiada zatem już mowy o żadnym słońcu. Pomimo wielu ostrzeżeń oraz informacji dotyczących bezpiecznego opalanie, rokrocznie media informuja o nierozsadnych wczasowiczach, ktorzy poprzez nadmierne opalanie ulegli poparzeniom słonecznym. Trzeba zatem wiedzieć, że, obok dzialań pozytywnych, promieniowanie słoneczne posiada też dużo działań negatywnych. Może być to również przede wszystkim: odwodnienie naskórka, wysuszenie oraz nadmierne złuszczanie naskórka, zgrubienie warstwy rogowej. Nasza skóra traci swą elastyczność, tworzą się zmarszczki (fotostarzenie), przebarwienia (nieregularne rozmieszczenie pigmentacji). Pogarsza sie stan rozszerzonych naczyń krwionośnych, zwiększa się porost zbędnego owłosienia. W niektórych przypadkach może dojść do wywołania alergii (fotodermatozy), porażenia słonecznego.

Pamiętajmy, że nadmierna ekspozycja na słońce może też przyspieszać powstawanie zmian nowotworowych. Objawy oparzenia slonecznego najczęściej pojawiaja się w ciągu 24 godzin, ale ich największe nasilenie występuje dopiero po 72 godzinach. Niekiedy jesteśmy w stanie także dostać gorączki, mieć dreszcze oraz zawroty glowy. Najgorzej goja sie oparzenia nog – szczególnie w okolicy piszczeli. Z opalaniem powinny się wstrzymać osoby leczące trądzik i Ci, którzy korzystaja z leków kardiologicznych, psychiatrycznych, przeciwcukrzycowych albo hormonalnych. Mimo że nasza skóra boli, nie powinno się stosować na nią żadnych leków o miejscowym działaniu znieczulającym. Powinny one wywołać niespodziewaną reakcje alergiczną. Po latach obserwacji okazuje się, ciąża nie może być przeciwwskazaniem do rozsądnego opalania. Naturalnie nie należy przesadzać oraz zawsze wybierać odpowiednią porę dnia i momenty, gdy samopoczucie może być najlepsze.

Jak leczyć niewydolność nerek

Posted on

Dzisiaj kilka słów o leczeniu niewydolności nerek. Nerki uważa się za zdrowe o ile prawidłowo pełnią funkcję filtracyjną. A w moczu nie znajdywane są śladów krwi albo białka.

Jak wiadomo stopień filtracji (przesaczania kłebuszkowego) zależy od wieku i wielu innych czynników, które wpływają na prace nerek. Trwałe upośledzenie funkcjonowania nerek może być wyznacznikiem przewlekłej niewydolności nerek. Nerki powinny stopniowo utracić zdolność usuwania z krwi szkodliwych produktow przemiany materii. Proces postępowania przewlekłej niewydolności nerek dzieli się na pięć stadiów: w stadiach 1-4 leczenia właściwego koncentruje się na podtrzymaniu funkcji nerek, w stadium piątym natomiast jedyną alternatywą może być też dializoterapia albo przeszczep.

Poszczególne stadia choroby przewlekłej nerek
Stadium Przewlekłej choroby nerek
Nazwa
GFR (ml/min)
1 choroba nerek z prawidłowym GFR ≥90
2 PNN wczesna 60—89
3 PNN umiarkowana 30—59
4 PNN ciężka 15—29
5 PNN schyłkowa (mocznica)
PNN – przewlekła niewydolność nerek, GFR – przesączanie kłębuszkowe

Pamiętajmy, że prawidłowa czynność nerek zapewnia optymalne warunki do pracy wszystkich narządów oraz tkanek w organizmie. Podstawowym wskaźnikiem czynności nerek może być ich wydolność. W przypadku niewydolności nerek dochodzi do niedostatecznego oczyszczania krwi oraz usuwania wody, co prowadzi do wzrostu stężenia produktów przemiany materii, toksyn oraz przewodnienia. Nerki przestają również pełnić wszystkie odmienne funkcje regulacyjne. Niewydolność nerek dotyczy nie jedynie tego narządu, „zanieczyszczona” nasza krew dociera bowiem do każdego organu oraz tkanki, zaburzając ich funkcje. Rozróżnia się dwa typy niewydolności: ostrą oraz przewlekła. Ostra niewydolność nerek posiada zazwyczaj bardziej gwałtowny przebieg, może być nie mniej jednak odwracalna.

Tak zwana przewlekla niewydolność nerek może być procesem nieodwracalnym oraz postępującym, prowadzacym do nieuchronnej utraty funkcji nerek. Wielkość przesączania kłebuszkowego (czyli GFR) oblicza się z odpowiednich wzorów na podstawie wyniku stężenia kreatyniny w surowicy krwi, uwzględniając masę ciała, wiek oraz płeć (oblicz GFR korzystając z kalkulatora GFR zamieszczonego w naszym serwisie). Przewlekla niewydolność nerek rozwija się w następstwie postępującego oraz nieodwracalnego upośledzenie funkcji narządu. Do rozwoju przewlekłej niewydolności nerek dochodzi stopniowo. Początkowo zaburzone funkcjonowanie nerek nie wpływa na funkcje innych organów. Poczatkowo powinny nie występować żadne objawy kliniczne albo są one niecharakterystyczne (np. nadciśnienie tętnicze). Niewydolność nerek charakteryzuje się utrata zdolności do oczyszczania organizmu z ubocznych produktów przemiany materii. Nerki w prawidłowy sposób nie wydalaja wody i nie kontrolują homeostazy. Niewydolność nerek objawia sie zmiana objętości wydalanego moczu albo jego brakiem. U chorego można rozpoznać objawy mocznicowego zatrucia organizmu. Schorzenie leczy sie operacyjnie albo stosując leczenia właściwego nerkozastępcze.

Jednak wiele dolegliwości nerek łatwo na poczatku pomylić z dolegliwościami spowodowanymi poprzez zwyrodnienie kręgosłupa w odcinku ledźwiowym albo tzw. bólami korzonków. Przy ostrej niewydolności nerek możliwe są wymioty, biegunka, krwotoki z przewodu pokarmowego. Kiedy dolegliwość się rozwinie, coraz rzadziej oddajemy mocz, pojawiają się obrzęki nog, rąk, niekiedy całego ciała. Wskutek zatrzymywania wody w organizmie dość żwawo zwiększa się masa ciala. Stanom ostrym towarzyszą również zaburzenia oddychania, wywołane poprzez obrzęk płuc. Mięśnie nóg oraz rak często wyraźnie drża, a przewod pokarmowy dręczony może być poprzez mdlości oraz wymioty. Przy przewlekłej niewydolności nerek pierwszym objawem może być też chwiejne ciśnienie tętnicze i tzw. zagęszczenie moczu. Z upływem czasu pojawia się wzmożone pragnienie oraz częste oddawanie moczu. Zwykle rozwija się również nadciśnienie tetnicze.

Wiadomo, że im bardziej utrwalona choroba, tym więcej objawow. Czesto pojawia się świąd skóry, obrzęki kończyn, bolesne skurcze oraz tzw. zespół niespokojnych nóg. System krążenia również szwankuje. Pojawia się zadyszka po wysiłku, bole głowy, zaburzenia widzenia spowodowane nadciśnieniem tętniczym. Nocą chorzy cierpia na napady duszności, a pojawiający się dość często bol za mostkiem może sugerować zawał serca. Stałymi objawami sa czkawka oraz wymioty. Przy ostrym kłębuszkowym zapaleniu nerek pojawia się ból w okolicy lędźwi, ciemnoczerwone zabarwienie moczu, obrzęki pod oczami oraz podwyższone ciśnienie tętnicze. Prawidłowe GFR wynosi powyżej 90 mililitrów na minutę, natomiast kiedy może być trwale mniejsze niż 60 mililitrów na minute mówimy o obecności przewlekłej niewydolności nerek. Należy pamiętać, że nie każda przewlekla dolegliwość nerek oznacza istnienie przewlekłej niewydolności nerek. W zależności od wielkości GFR wyróżnia się 5 stadiów przewlekłej dolegliwości nerek, gdzie każde wyższe stadium oznacza większe upośledzenie czynności nerek oraz poważniejsze zaburzenia i powikłania związane z ich niewydolnością (zobacz tabelę poniżej). Przewlekłą chorobą nerek nazywamy uszkodzenie narządu utrzymujące się ponad 3 miesiące. Uszkodzenie nerek objawia się nieprawidłowościami w badaniach laboratoryjnych (krwi albo moczu) albo zaburzeniami w obrazie morfologicznym albo badaniach obrazowych nerek.

Jedak na upośledzenie czynności nerek wskazuje także zmniejszone przesaczanie kłębuszkowe, czyli tzw. GFR. Towarzyszyć mu może uszkodzenie narządu albo również nerki powinny być też nieuszkodzone. Oznacza to, że chory może nie mieć objawów. Ostra niewydolność nerek – do zaburzenia pracy nerek dochodzi nagle, w krótkim czasie narastają objawy niewydolności. Za ostrą niewydolność nerek odpowiada niedostateczne ukrwienie nerki, dolegliwości kłębuszków oraz miaższu nerki i zaburzenia odpływu moczu. Ostra niewydolność nerek (ONN) może być potencjalnie odwracalnym stanem nagłego pogorszenia czynności wydalniczej nerek. Patomechanizm tego schorzenia związany może być ze spadkiem filtracji w nefronach. Zespól objawów ONN podzielić można na fazy: wstępna (zadziałanie czynnika uszkadzajacego), skąpomoczu albo bezmoczu (oligurii albo anurii), wielomoczu (poliurii) i reparacji. Niewydolność nerek to także dolegliwość niebezpieczna dla źycia oraz zdrowia każdego człowieka. Skoro ostatnio rzadziej oddajesz mocz, pojawiły się obrzeki nóg, rąk oraz całego ciała warto sprawdzić czy może nerki radzą sobie ze swoją podstawowa funkcją – oczyszczaniem organizmu.

Pamiętajmy, że bez względu na przyczynę, z czasem dochodzi do zmniejszenia liczby prawidłowo pracujących nefronów (zobacz: Budowa oraz czynność nerek) i zwlóknienia nerek. Przewlekła dolegliwość nerek zwykle posiada charakter postępujacy, co oznacza, że w sposob nieunikniony prowadzi do pogarszania się czynności nerek (zmniejszania GFR), co najogólniej można wyjaśnić przeciążeniem pozostałych sprawnych nefronów. Istnieją nie mniej jednak skuteczne sposoby leczenia, zwalniające postep uszkodzenia nerek (zobacz niżej). Leczenia właściwego obejmuje: leczenia właściwego przyczynowe, hamowanie postępu choroby, zapobieganie powikłaniom oraz ich leczenie, przygotowanie do leczenia właściwego nerkozastępczego oraz leczenia właściwego nerkozastępcze. Należy pamiętać o leczeniu dolegliwości współistniejących, profilaktyce dolegliwości sercowo-naczyniowych, których duże ryzyko wystepuje w przebiegu przewleklej niewydolności nerek. Chorzy powinni zaprzestać palenia papierosów oraz zaszczepić się na WZW typu B. Przy nawracających zakażeniach układu moczowego pacjent powinien mieć ze soba wyniki posiewu moczu oraz poziomu glukozy, a przy białkomoczu dodatkowo wynik dobowej utraty białka, badanie cholesterolu oraz wapnia. Natomiast przy nadciśnieniu tętniczym konieczne może być badanie dna oka.

Wiadomo, że przewlekła dolegliwość nerek może być częstym zaburzeniem, co wynika z dużego rozpowszechnienia głównych jej przyczyn, przede wszystkim cukrzycy, nadciśnienia tetniczego oraz miażdżycy. Ogólnie można przyjąć, że każdego roku przewlekła dolegliwość nerek wystąpi u 150 na milion osób, nie mniej jednak w starszym wieku może być ona znacznie częstsza oraz występuje także u 30% osób powyżej 65. roku życia. Dializa otrzewnowa może być przede wszystkim zarezerwowana dla dzieci, pacjentów powyżej 65 r.ż, pacjentów z cukrzycą oraz chorobami sercowo-naczyniowymi. Może być stosowana kiedy pacjent posiada ograniczony dostep do ośrodka dializacyjnego, np. ośrodek może być oddalony od miejsca zamieszkania. Może być wygodnym rozwiązaniem, bo nie ogranicza pacjentow w ciagu dnia, może być też przeprowadzana w nocy, w trakcie snu. Nie wymaga tak restrykcyjnego planu dnia oraz zapewnia większa wygodę w porównaniu z hemodializą tradycyjną. By postawić diagnozę, nefrolog da skierowanie na kolejne specjalistyczne badania, które pokażą szczegóły budowy oraz funkcjonowania nerek. Ujawnią zniekształcenia w budowie, zlogi, kamienie, torbiele, guzy. Tymi badaniami są: urografia (prześwietlenie promieniami RTG układu moczowego po podaniu kontrastu), USG (badanie za pomocą fal dźwiękowych), scyntygrafia (badanie wykorzystuje połączoną z komputerem gammakamerę, która śledzi znacznik izotopowy podany dożylnie). Objawy zależą od przyczyny, ktora doprowadziła do uszkodzenia nerek i od nasilenia samej przewlekłej dolegliwości nerek, tzn. od jej stadium (zobacz tabelę powyżej). Jeśli przyczyną może być pierwotna dolegliwość nerek, np. kłębuszkowe albo śródmiąższowe zapalenie nerek, to także objawia sie ona obecnościa bialkomoczu, krwiomoczu, niekiedy obrzękami (zespól nerczycowy) oraz – czesto – wysokim ciśnieniem krwi.

Jak widomo przeszczepienie nerki przywraca prawidłową równowagę wewnątrzustrojową oraz czynność wydzielniczą nerki i wydluża nasze życie oraz zapewnia właściwszą jakość w porównaniu z dializoterapią, i dlatego może być metodą z wyboru w leczeniu schyłkowej niewydolności nerek czyli mocznicy. Skuteczna terapia powoduje cofanie się wiekszości objawów mocznicy. Jeśli nerki niedostatecznie oczyszczają nasza krew z substancji powstających w procesie przemiany materii, toksyny gromadzą się w organizmie oraz zakłócają prace wielu narządów. To także rzutuje na samopoczucie: pojawia się zmeczenie oraz osłabienie, ocieżałość, drażliwość, kłopoty z koncentracją, brak apetytu, chudnięcie, nudności, wymioty. Ręce stają sie opuchnięte, drętwieją. Utrzymuje się także obrzęk twarzy oraz stop. Ponadto często boli głowa, a skora łuszczy sie oraz swedzi. Natomiast jeśli przyczyną może być cukrzyca albo nadciśnienie tętnicze, to także pierwszym objawem przewlekłej dolegliwości nerek może być pojawienie się niewielkiej ilości albuminy w moczu, ktore nazywamy mikroalbuminurią (gdy ilość albuminy w moczu wynosi od 30 do 300 miligramów w ciągu doby).

No i niekiedy pierwszym zauważonym objawem może być podwyższone ciśnienie krwi, zmierzone przy okazji badań okresowych do pracy albo podczas wizyty u lekarza z innego powodu, albo czestsze niż zwykle oddawanie moczu, zwłaszcza w nocy. Gdy w organizmie może być nadto duże stężenie potasu (co wykażą badania), trzeba zrezygnować z takich produktów jak pomidory (oraz ich przetwory), banany, orzechy, kakao, czekolada, nasiona roślin strączkowych, suszone owoce, musli, kasze, grzyby, wywary mięsne oraz warzywne. Bogate w potas są również miesa oraz warzywa (zwlaszcza ziemniaki). Powinno się je wstepnie obgotować, odlać wodę oraz gotować ponownie w nowej. Kiedy dojdzie do zmniejszenia przesączania kłębuszkowego, rozwijają sie objawy niewydolności nerek, będące następstwem upośledzenia czynności nerek w zakresie oczyszczania, utrzymywania homeostazy organizmu i wytwarzania aktywnych substancji (zobacz rozdział: Budowa oraz czynność nerek). Nieskuteczne usuwanie wody oraz sodu może być przyczyną gromadzenia się ich w organizmie, co prowadzi do wzrostu ciśnienia krwi, obrzęków (twarzy, stóp, dłoni) i pogorszenia pracy serca, objawiającego się zadyszką albo dusznością. Przewlekła niewydolność nerek – rozwija się poprzez dłuższy czas pod wpływem dolegliwości nerek oraz przewlekłych dolegliwości całego organizmu. Objawy kliniczne niewydolności narastaja powoli. Dolegliwość poczatkowo może nie dawać żadnych objawów. Z kolei przewlekła niewydolność nerek to także stan nieodwracalnego uszkodzenia kłębuszków nerkowych, który wymaga leczenia właściwego nerkozastepczego dla utrzymania chorego przy życiu.

Pamiętajmy, że przyczynami wystąpienia tego typu niewydolności powinny być też dolegliwości kłębuszków nerkowych (pierwotne oraz wtórne), nefropatia cukrzycowa, dolegliwości naczyń, dolegliwości cewkowo-śródmiąższowe i dolegliwości z towarzyszącymi torbielami nerek. Patomechanizm przewlekłej niewydolności nerek wiąże się ze stopniową redukcja liczby czynnych nefronów. W konsekwencji mniejsza liczba czynnych nefronow prowadzi do zaburzeń, takich jak zaburzenia gospodarki jonowej (wapniowo-fosforanowej, wodorowęglanowej oraz potasowej), zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej, hiperparathormonemii i upośledzenia funkcji wydalniczych oraz wewnatrzwydzielniczych. Przy zaawansowanej mocznicy dochodzi do zaburzeń gospodarki fosforanowej. Wtenczas trzeba zrezygnować z takich pokarmów, jak ryby, podroby, cielęcina, gesina, płatki zbożowe, kasze, musli, nasiona strączkowe, pieczywo razowe, dania błyskawiczne oraz napoje gazowane. Upośledzenie wydalania fosforanów i wytwarzania aktywnej postaci witaminy D prowadzi do nadczynności przytarczyc i różnorodnych zaburzeń kości, nazywanych osteodystrofią nerkową.

Jednak kiedy stężenie fosforanów może być duże, powinny one wiazać sie w tkankach z wapniem oraz wspolnie odkładać w ścianach tetnic, zwiększajac ryzyko zawału serca oraz udaru mózgu. Nadto małe wytwarzanie erytropoetyny może być przyczyną niedokrwistości (anemii), a upośledzone wydalanie kwasów prowadzi do tzw. kwasicy. W organizmie gromadzi się dużo substancji, które zdrowe nerki skutecznie usuwają. Substancje te nazywane toksynami mocznicowymi zaburzają czynność wszystkich narządów organizmu. W ciężkiej niewydolności nerek występuje dużo różnorodnych objawów, z których główne zebrano w tabeli poniżej. Przewlekłą niewydolność nerek można podzielić na cztery etapy.W pierwszym niewydolność nerek pozostaje utajona, chory wydala większą objetość moczu. Drugi etap to także wyrównana niewydolność nerek. Objawami są nadciśnienie tętnicze oraz niedokrwistość. W trzecim stadium pracuje jedynie 25% miąższu nerek. Chory odczuwa osłabienie, posiada problemy z pamięcia oraz snem, waga ciała zmienia się – dochodzi do spadku lub do wzrostu z pojawieniem się obrzęków. U kobiet może dojść do zaburzenia miesiączkowania. Czwarty etap to także mocznica, czyli schyłkowa niewydolność nerek. Okres ów może być niebezpieczny dla życia, pojawiają się liczne objawy kliniczne, istnieje konieczność leczenia właściwego nerkozastępczego. Ważne może być przyjmowanie ściśle ustalonej poprzez lekarza ilości płynów. Sposób przygotowania potraw powinien być też taki, jak w diecie lekkostrawnej. Należy unikać smażenia, pieczenia oraz obsmażania. Najlepiej gotować albo piec w folii.

Wiadomo, że przewlekła chorobę nerek lekarz rozpoznaje na podstawie utrzymujących się dłużej niż 3 miesiące cech uszkodzenia nerek albo zmniejszenia przesączania kłębuszkowego (GFR). Na podstawie dolegliwości zgłaszanych poprzez pacjenta i objawów stwierdzonych w trakcie badania, lekarz może podejrzewać obecność uszkodzenia nerek a także ich niewydolności, jednak, by potwierdzić rozpoznanie, należy wykonać badanie moczu, oznaczenie stężenia kreatyniny w surowicy krwi oraz, zwykle, wykonać USG nerek. Na podstawie stężenia kreatyniny oblicza się wielkość przesączania kłębuszkowego (GFR) oraz określa stadium przewlekłej dolegliwości nerek. W pierwszej kolejności należy określić, czy może pacjent cierpi na ostrą, czy może przewlekłą niewydolność nerek. Następnie należy ustalić jej przyczyny, biorac pod uwagę możliwość wywołania takiego stanu pacjenta stosowaniem lekow nefrotoksycznych. Na podstawie badań określa sie stopień niewydolności i ocenia odmienne biochemiczne oraz hematologiczne markery (np. ciśnienie krwi czy może równowagę płynową ustroju). Z wywiadu z kolei należy uzyskać informacje na temat towarzyszących chorobie symptomów i współistniejących dolegliwości układu sercowo-naczyniowego czy może również przewodu pokarmowego, które powinny mieć wpływ na leczenie.

Zdrowotne postanowienia noworoczne

Posted on

Jak co roku postanawiamy sobie coś zmienić w swoim życiu już od pierwszego dnia stycznia. Nie krytykując samej idei radykalnych zmian, bo czasami są one potrzebne, warto przyjrzeć się, co warto zmienić prozdrowotnie.

Opalaj się bezpiecznie!

I o ile, idąc na plażę, zwykle bierzesz ze sobą tubę kremu ochronnego, to także na co dzień nie zawsze o tym pamiętasz. Tymczasem promienie UVA, uznane za odpowiedzialne za przedwczesne starzenie oraz nowotwory skóry, docierają do ciebie zawsze, kiedy może być jasno, przenikając także poprzez szyby. Wyrób również w sobie nawyk regularnego ogladania swojej skóry oraz odwiedzania dermatologa po to, by zbadać znamiona.

Zdrowo się odżywiaj!

Na listach postanowień noworocznych może być również widoczna świadomość roli zdrowego odżywiania. Aż 25 proc. kobiet chce w Nowym Roku zadbać o zdrowsze jedzenie. Meżczyzn, ktorzy mają taki sam jeden plan, może być o połowę mniej – 12 proc. Oznacza to, że warzywa, ryby, chude mieso czy może pelnoziarniste pieczywo będą w nadchodzącym roku trafiać dużo częściej na talerze pań niż panow. Rybi tłuszcz to także jedyny zdrowy tluszcz zwierzęcy, zawiera m.in. kwasy omega-3, które chronią przed miażdżycą, chorobami serca oraz układu krażenia i ułatwiają wchłanianie wapnia, zapobiegając osteoporozie. Skoro nie lubisz ryb smażonych, zjedz sałatkę ze śledziem, puszkę szprotek albo sardynek. Ryby w konserwach zachowuja swoją wartość odżywczą. By zaspokoić zapotrzebowanie organizmu na kwasy omega-3, powinnaś 2 razy w tygodniu zjadać porcję ryby.

Rób cytologię!

Najlepiej raz w roku. To także szybkie oraz proste badanie polegające na pobraniu wymazu z szyjki macicy umożliwia początkowe zdiagnozowanie wielu zmian chorobowych, m.in. raka szyjki macicy. Służy również wykrywaniu stanów zapalnych oraz nadżerek. Większość dolegliwości można dzięki temu łatwo oraz żwawo wyleczyć, dobierając odpowiednie leki. szkodliwym nawykiem może być korzystanie z solarium. Natężenie promieniowania z lamp może być tak wielkie, że tuż po ich włączeniu otrzymujemy około 20 razy większą dawkę niż przy zwykłym opalaniu. To także tak, jakoby znaleźć się w palących promieniach słońca stojącego. Według różnorodnych badań, w przypadku osób do 35. roku życia, które korzystają z solarium regularnie, ryzyko zachorowania na czerniaka złośliwego zwiększa się o 75-100%. Na ów typ nowotworu choruje dziś trzy razy więcej Polaków niż wciąż jeszcze 20 lat temu. Co zatem zrobić, by mieć ładną, zdrowa cere? Postaw na naturalną opaleniznę, albo… jej brak. Alabastrowa cera to także trend od kilku sezonów. Skoro jednakże tęsknisz za ciemniejsza skórą, możesz pić sok z marchewki – w naturalny sposób nada cerze ładnego kolorytu.

Wiecej wysiłku fizycznego!

Codziennie spaceruj energicznym krokiem poprzez 30 minut. Jeśli nie chce ci sie specjalnie wychodzić z domu, wysiądź z autobusu parę przystanków wcześniej lub wybierając się np. na pocztę, zostaw samochód przed domem. W niedzielę zabierz rodzinę na dłuższą wedrówke do lasu. Dotlenisz organizm, utrzymasz właściwą wage, zapobiegniesz zwyrodnieniom kręgosłupa, osteoporozie, chorobom serca oraz poprawisz krążenie. Spacer to także najprostsza, a niedoceniona forma ruchu.

Schudnij!

Nie ważne ile – schudnąć nigdy nie może być latwo. Czy może jednakże powinno Cię to także zniechęcić? Absolutnie nie. Im trudniejszy cel, tym większa satysfakcja z jego osiągnięcia, a zatem do dzieła. Zastanów się, ile chcialabyś schudnąć. Następnie policz minimalny czas, ktory może być potrzebny do osiągnięcia wymarzonej wagi – pamiętaj, że by uniknąć efektu jo – jo tygodniowo powinnaś chudnąć max. 1 kg. A potem? Bardzo dobrze zbilansowana dieta, dużo aktywności fizycznej oraz stale widoczny cel na horyzoncie – efekt murowany. Każdego dnia jadaj przynajmniej 5 porcji owoców oraz warzyw. To także wcale nie tak dużo. Wspólnie – około 1/2 kg. Ta ilość dostarcza aż tyle witamin, ile potrzebujesz. Warzywa jadaj do woli, z owocami uważaj, bo zawierają dużo cukru. Zamiast zajadać się słodyczami, miej pod ręką czastki pomarańczy, mandarynki, surową marchewkę czy może jabłko. Kiedy w pracy skręca cię z głodu, zamiast drożdżowki zjedz surówke. Staraj się, by w każdym posiłku znalazł się owoc albo warzywo. Przyzwyczailiśmy sie myśleć, że to także głównie kobiety marzą o smukłej sylwetce. Tymczasem według przeprowadzonych badań, schudnąć chce w przyszłym roku blisko 29 proc. meżczyzn oraz nieco ponad 21 proc. kobiet (spośród osób, które zaplanowały zatem już postanowienia noworoczne).

Rzuć palenie!

Nie daj się zwieść opowieściom o staruszkach, ktorzy dożyli w dobrym właściwym zdrowiu sedziwego wieku, mimo, że nie rozstawali się z papierosami. Palenie tytoniu to także jedna z najczęstszych przyczyn dolegliwości układu krwionośnego, rozwoju nowotworu oraz przedwczesnego starzenia się skóry. Kto z palaczy nie chciałby uwolnić się od tego zgubnego nałogu? Pochłania zdrowie, pieniądze oraz w ostatnim czasie najzwyczajniej wychodzi z mody. Skoro zatem myślisz o rzuceniu palenia zrób to także w tym roku. Zacznij od malych krokow, znajdź kogoś, kto będzie Cie wspierał w wysiłkach, zorganizuj sobie zajecie, które pozwoli Ci zapomnieć o duszącej ochocie na „dymka”. Basen, siłownia czy może jogging to także doskonały sposób na poprawę samopoczucia (sport wzmaga wydzielanie endorfin – hormonów szcześcia tak samo jak palenie), nastroju oraz Twojego zdrowia. Skoro chcesz dołączyć do grona kobiet nowoczesnych, musisz zerwać z nałogiem. Dym nikotynowy zawiera związki metali ciężkich oraz pierwiastkow radioaktywnych, które zwiększają ryzyko nowotworów, miażdżycy, zawału, dolegliwości niedokrwiennej serca, nadciśnienia, osteoporozy. Zmniejsza odporność na infekcje, szkodzi gardłu, oskrzelom oraz płucom. Rzucając palenie odzyskasz promienną, zdrowa cerę, lśniące włosy i pozbędziesz się zadyszki oraz porannego kaszlu. Papierosy to także setki szkodliwych substancji, wywołujacych nie jedynie raka płuca, ktory w Polsce występuje najcześciej (co roku wykrywa sie jego u 20 tysięcy osób), ale również przyczyna nowotworów krtani, warg czy może żołądka. Jednakże dla wielu palaczy to także za mało, by zerwać z nałogiem.

Uprawiaj sport!

Z okazji nowego roku podaruj sobie karnet na zajęcia fitness lub zacznij biegać. Ćwiczenia aerobowe poprawiaja wydolność układu sercowo-naczyniowego. A wykonując jakąkolwiek aktywność, dzięki której wzmacniają się mięśnie, dbasz o prosta postawę, zwiększasz gęstość nasze kości (zapobiegasz zatem osteoporozie), a również zwiększasz ruchomość stawów. Analogicznie jak w przypadku chudnięcia – im lepiej to wszystko rozplanujesz, tym większa szansa, że Twój plan się powiedzie. Zastanów się, jakie ćwiczenia fizyczne lubisz oraz idź w tym kierunku – basen, pilates a może coś, czego wciąż jeszcze nigdy nie próbowałaś?  A co się tyczy słodyczy – aby łatwiej było Ci utrzymać rygor wyznacz jeden dzień, w którym wolno Ci będzie objadać sie słodyczami do woli. Po pewnym czasie przestanie Ci tak brakować słodkości, a wyznaczony dzień stanie się przyjemnym odprężeniem, a nie tęsknie wyczekiwaną chwilą. Aż 46 proc. kobiet, które będą robiły postanowienia na Nowy Rok, zamierza wiecej się ruszać. Odsetek panów, którzy mają taki sam jeden cel, wynosi 25 proc., czyli znacząco mniej. Nie wiadomo jednak, jak się to także posiada do poziomu aktywności fizycznej obu płci – czy może panowie ćwiczą zatem już na aż tyle często, że zbyt trudno im dać z siebie więcej, czy może może panie ćwiczą tak mało, że maja wciaż jeszcze duże pole do popisu. Tak czy może inaczej to także świetnie, że obie płcie mają w planach wiecej ruchu w nadchodzącym roku, bo wszystkim wyjdzie to także na zdrowie.

Wysypiaj się!

Z powodu deficytu snu możesz szybciej przybierać na wadze, czuć się bardziej zestresowana i podatna na spadki nastroju oraz depresję. Osłabia się również system immunologiczny, a zatem zaczynasz dużo cześciej chorować. Bo ze zmęczenia nie masz ochoty na aktywność fizyczną, zwiększa sie ryzyko wystąpienia objawów cukrzycy, nadciśnienia tetniczego oraz dolegliwości serca. I dlatego najlepiej byłoby, gdybyś przesypiała 7 do 9 godzin. Najważniejsza może być jednakże jakość snu, a nie jego ilość – po przebudzeniu powinnaś po prostu czuć sie wyspana oraz wypoczęta. Profilaktyka prozdrowotna to także nadto ogólne haslo. Bardzo dobrze zaplanować sobie konkretne działania. Na poczatek zdrowa właściwa dieta – posiada szczegolnie duże znaczenie w zapobieganiu nowotworom. Unikaj tłuszczów, cukru czy może soli, natomiast jedz dużo produktów bogatych w witaminy A, C, E (naturalne antyoksydanty) i magnez oraz selen. Zacznij od małych postanowień – nie jem smażonego mięsa, do każdego posiłku dodaję zielone warzywa, a kanapki robie jedynie z pieczywa pełnoziarnistego. Lepsza właściwa dieta to także nie jedynie zapobieganie chorobom, ale również lepsze samopoczucie na co dzień oraz silniejszy organizm. Dodatkiem może być zgrabna sylwetka.

Kilka faktów na temat odporności organizmu

Układ odpornościowy człowieka, inaczej system immunologiczny jest odpowiedzialny za walkę z wirusami, drobnoustrojami oraz różnymi czynnikami zewnętrznymi, które wywołują mniej albo bardziej groźne choroby. Przyjmuje się, że leczenie przeziębienia może być objawowe – nie leczymy przyczyny choroby, ale zwalczamy jej objawy. Takie działanie mają stosowane środki leczenia przeciwko przeziębieniu – zwykle ich głównymi składnikami są środek przeciwzapalny i preparat zmniejszający wyciek z nosa.

Oczywiście przeziebienie może być wywolywane poprzez wirusy, i dlatego dopóki nie dołaczy się zakażenie bakteryjne, dopóty stosowanie antybiotykow może być bezcelowe. Układ immunologiczny musi być też w stanie rozpoznać elementy należace do organizmu i elementy obce, które musi wyeliminować. Skoro system odpornościowy zawiedzie, może dojść do sytuacji, w której obce elementy przedostaną sie do krwi oraz staną sie czynnikami chorobotwórczymi wywołujacymi różnego rodzaju infekcje. Wowczas warto zastosować środki leczenia na odporność, które pozwolą modulować system immunologiczny tak, by działał on w pełni sprawnie.

Pamiętajmy, że przed potencjalnie szkodliwymi substancjami oraz mikroorganizmami organizm broni się za pomocą nieswoistych i swoistych mechanizmów odpornościowych, w których zaangażowane są procesy humoralne, jak oraz komórkowe. W przypadku mechanizmów nieswoistych ludzkie ciało obce może być też unieszkodliwione zatem już przy pierwszym kontakcie, natomiast w przypadku mechanizmów swoistych musi być też poprzedzone wcześniejszym kontaktem, podczas ktorego następuje wytwarzanie substancji odpornościowych, czyli przeciwcial. Produkcję przeciwciał zapoczątkowuje kontakt antygenu, określonej substancji obcej, z immunologicznie kompetentnymi komórkami. Stanowią one swoiste komplementarne do antygenu produkty reakcji organizmu. Dlaczego wzmocnienie odporności może być ważne? Kiedy do naszego organizmu wtargną wirusy czy może bakterie, budzi się system odpornościowy (układ immunologiczny). Do walki stają białe ciałka krwi – limfocyty. Dzięki produkowanym poprzez siebie zwiazkom chemicznym, czyli przeciwciałom, unieszkodliwiają chorobotwórcze drobnoustroje. Skoro limfocytów może być za malo, walka staje się nierówna. Zarazki mnożą się ponad miarę, co objawia się kaszlem, katarem, wysoką gorączką, bolami głowy.

Ale aby do tego nie dopuścić, warto zrobić coś, by wzmocnić naszą armię obronną, czyli system odpornościowy. Ważne może być to także zwłaszcza u progu zimy. Srebro koloidalne usprawnia funkcjonowanie układu immunologicznego. Stosujac preparaty srebra można uchronić się przed m.in. przeziębieniem, katarem, kaszlem, grypą, anginą, zapaleniem gardla, zatok, oskrzeli, pluc i rozwojem innych infekcji bakteryjnych. Srebro koloidalne posiada zdolność inaktywacji aż 650 różnorodnych szczepow bakteryjnych. Bakterie te tracą zdolność rozwijania oporności na działanie srebra, co stanowi ogromną zaletę w porównaniu z antybiotykami. Dzieki tej właściwości, preparaty srebra nie tracą aktywności przeciwbakteryjnej. Ponadto, srebro koloidalne, nie wpływa destrukcyjnie na flore bakteryjna jelit, co może być nieuniknione w trakcie antybiotykoterapii. Immunomodulatory to także substancje, które wpływają na aktywność immunologiczną. Do immunomodulatorów endogennych należa cytokiny. Cytokiny są endogennymi proteinami albo glikoproteinami o działaniu regulacyjnym. Cytokiny wytwarzane poprzez pobudzone limfocyty określa sie również mianem limfokin. Cytokiny o dzialaniu immunomodulacyjnym to także m.in.: interleukiny oraz interferony (IFN). Mianem interleukin określa się cytokiny, które wpływają glównie na funkcje limfocytów. W zależności od pochodzenia wyróżnia sie interferony: alfa, beta oraz gamma. Interferony wykazują działanie przeciwwirusowe, przeciwproliferacyjne i immunomodulacyjne. Interferon alfa oraz beta wykazują przede wszystkim działanie przeciwwirusowe, interferon gamma głównie właściwości immunomodulujace. Interferony zapewniają ochronę komórek sąsiadujących z komórkami zakażonymi poprzez wirusy, natomiast te ostatnie ulegają zniszczeniu. Przemęczony organizm może być podatniejszy na infekcję.

No i dlatego właśnie nie wolno zarywać nocy, niedosypiać. Dorosły człek potrzebuje ok. 8 godzin snu na dobę. Odporność organizmu osłabiają również sytuacje stresowe, nasze życie w napięciu. System obronny może być ściśle powiazany z systemem nerwowym. Zdenerwowanie zakłóca ich współpracę. By do tego nie doszło, trzeba codziennie poświęcić trochę czasu na relaks, odprężenie, wyciszenie. Same probiotyki (odpowiednio dobrane szczepy bakterii) powinny nie wystarczyć. Najlepiej zastosować połączenie probiotyków z prebiotykami (substancjami odżywczymi dla pozytywnych bakterii), czyli tak zwane synbiotyki(przykladowym preparatem symbiotycznym może być Multilac). Należy nie mniej jednak pamiętać, że stosowanie synbiotykow stanowi ochrone przede wszystkim w chwili wyniszczenia flory bakteryjnej jelit (przykładowo w trakcie antybiotykoterapii). Przyjmowanie ich stale, nie może być konieczne. Są odmienne substancje wzmacniające odporność, jak np. kwasy omega-3, witamina C, cynk, czosnek czy może beta-glukan, które znacznie dużo częściej są stosowane oraz bardziej ekonomiczne w zakupie. Alkohol, papierosy, kawa niszcza witaminy (glównie witamine C) oraz mikroelementy, które wzmacniają nasze siły obronne.

Warto dodać, że chociaż rzucenie palenia może być trudne, na pewno warto choćby ograniczyć liczbę wypalanych papierosów. Spirulina to także alga, zawierająca szereg składników cennych dla ludzkiego organizmu. Spirulina stanowi źródło pełnowartościowego białka, pierwiastków (żelaza, magnezu, selenu, potasu), i witamin (jako jedyna pośród pokarmow pochodzenia niezwierzecego, posiada duże ilości witaminy B12!!!). Barwniki zawarte w spirulinie wspomagają procesy trawienne, metaboliczne i oczyszczające organizmu, a również wzmacniają system odpornościowy oraz spowalniają procesy starzenia się organizmu. Jak najbardziej uwzglednienie spiruliny w codziennym jadlospisie, zaleca sie osobom odchudzającym sie oraz stosującym dietę wegetariańską. Sprawdza sie np. brodzenie w zimnej wodzie. Trzeba napełnić nią wannę tak, by sięgała do połowy łydek. Po kilkunastu minutach brodzenia trzeba stopy bardzo dobrze osuszyć oraz wymasować (można użyć balsamu rozgrzewającego).

Jednakże skuteczna dieta pozbawiona produktów pochodzenia zwierzęcego, pozbawia organizm ludzki kwasów omega-3, istotnych dla utrzymania wlaściwej odporności organizmu. To także jesteśmy w stanie tłuste ryby morskie są najbogatszych źródłem kwasów omega-3, ale nie tylko. Bowiem rownie duża zawartość kwasow omega-3, znajduje się w algach morskich. W aptekach dostępny może być preparat przeznaczony jesteśmy w stanie dla wegetariaian – OmegaProvita VEGE. Preparat ów zawiera kwasy omega-3 wyłącznie pochodzenia roślinnego: kwas alfa-linolenowy z nasion lnu i kwas DHA pozyskany z alg morskich. Ponadto preparat zawiera komplet niezbednych witamin oraz składników mineralnych, koniecznych dla prawidłowej pracy organizmu ludzkiego. Od dawna zalecanym sposobem na hartowanie organizmu może być naprzemienny natrysk. Najpierw ludzkie ciało polewamy ciepłą woda (20-30 sekund), a w następnej kolejności chłodna (2-3 sekundy). Różnice temperatur trzeba zwiększać stopniowo oraz zawsze kończyć zabieg woda o temperaturze ciała. Preparaty zawierające beta-glukan, stanowią połączenie podobnie działających substancji – naturalnego immunostymulatora beta glukanu, kolostrum i peptydu cysteiny. Składniki te wzmacniają system odpornościowy, utrudniając rozwój infekcji. Zaleca się przyjmowanie preparatu na czczo, ewentualnie 1 godzine po spożyciu ostatniego posiłku albo 1 godziny przed posiłkiem.

Wreszcie, doskonałą receptą na zwiększenie odporności może być aktywność fizyczna. Lekarze podpowiadają, że powinniśmy korzystać z wzoru: 3x30x130. Można jego przetłumaczyć w następujący sposób – co najmniej 3 razy w tygodniu poświęcaj 30 minut na ruch. Wybieraj taki sposób aktywności, np. bieganie, jazda na rowerze, pływanie, by tętno osiagało wartość 130 uderzeń na minutę. Nigdy za dużo ruchu na świeżym powietrzu, i dlatego warto codziennie energicznie maszerować, np. w drodze do albo z pracy, poprzez pół godziny. Nie posiada jednego preparatu, który zawieralby wszystkie zioła wykazujące wlaściwość wzmacniania odporności. Ciekawym preparatem ziołowo-witaminowym może być Longovital Odporność, który w swoim składzie zawiera: paprykę, liść rozmarynu lekarskiego, liść mięty pieprzowej, krwawnik pospolity, pestki dyni, kwiaty oraz liście głogu, witaminę C, niacynę, witaminę E, kwas pantotenowy, witaminę B6, witamine B2, witaminę B1, witamine A, i witaminę D. Silne właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwgrzybiczne wykazuja preparaty zawierajace czosnek. Kolejnym naturalnym środkiem wzmagającym odporność są kwasy omega-3 zawarte w rybach morskich, algach oraz wielu preparatach dostępnych w aptece. Zasobnym źródłem witaminy C natomiast, będzie wyciąg z porzeczki, aceroli oraz jeżówki. Cieżko zdecydować się na jeden preparat, ale zawsze można pokusić się o zmianę na kolejny, o innym niż poprzedni, składzie. W diecie wzmacniajacej odporność powinny się znaleźć warzywa oraz owoce, które obfitują w tzw. antyoksydanty (przeciwutleniacze), a które – walcząc z wolnymi rodnikami – sprzyjają naszej odporności. Sa to także głównie witaminy A, C oraz E, zawarte m.in. w marchwi, szpinaku, brokułach, pomidorach, papryce (zwłaszcza czerwonej), cytrusach i porzeczkach oraz truskawkach (także mrożonych). W odpornościowej diecie nie może zabraknąć jogurtu naturalnego z żywymi kulturami bakterii, które pobudzają biale ciałka krwi do większej aktywności. Prowadzą jakoby ćwiczenia na poligonie, przygotowując je do ewentualnej obrony. Pomocny może być też też miód manuka – jego antybakteryjne działanie zostało udowodnione m. in. w przypadku dolegliwości gornych dróg oddechowych, jak infekcje gardla, kaszel, katar, chrypa czy może zapalenia zatok. Naturalna witamina C może być zawarta w preparacie o nazwie Acerola Plus. Może być to także preparat zawierający dużą dawkę witaminy C, a rownież naturalne biflawonoidy (rutynę oraz hesperydynę), które korzystnie wpływaja na przyswajalność witaminy C.

Coś więcej o zdrowiu

Jak wiadomo wlaściwości witaminy C są powszechnie znane oraz doceniane za polepszanie odporności organizmu. Rutyna wspomaga działanie witaminy C, ale również sama wzmacnia naczynia krwionośne. Kolejną zaleta preparatu Acerola Plus może być jego slodki smak. Roślina ta może być bogata m.in. w białka, weglowodany, witaminy C oraz PP i allicynę, która posiada działanie bakteriobójcze oraz zwiększa aktywność białych ciałek krwi. Najsilniej działa czosnek świeży, a jego moc zwieksza witamina C. Wystarczą 1–2 zabki codziennie. Skoro nie tolerujemy zapachu czosnku, zażywajmy jego w kapsułkach (np. aktiv kapseln). Zawierają wszystkie aktywne składniki czosnku. Biostymina, od niedawna dostępna w aptekach bez recepty oraz w wygodnej postaci przeznaczonej do stosowania doustnego, to także lek, który stymuluje naturalną odporność organizmu oraz pomaga walczyć z infekcjami zarówno wirusowymi jak oraz bakteryjnymi. Infekcje oraz zakażenia górnych dróg oddechowych należą do najczęstszych przyczyn wizyt u lekarza. Zielarze również dokładają swoje przepisy do recept na odporność. Skuteczność systemu immunologicznego podnosi jeżowka (echinacea) oraz żeń-szeń. W aptekach można kupić preparaty z nich sporządzane, np. bodymax, echinacea. Znacznie obniżona odporność może być też również wynikiem dzialania czynnikow genetycznych – w tym miejscu wymienić można np. cieżki złożony niedobór odporności (zespół SCID).

Niestety, spadek odporności można zaobserwować również przy długich kuracjach niektórymi lekami, co w szczególności dotyczy antybiotyków, które niszczą groźne bakterie, ale powodują również spustoszenia w populacji korzystnych bakterii. środki leczenia na odporność sa również potrzebne przy niektórych ciężkich chorobach, jak np. białaczka czy może zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS) wywolany retrowirusem HIV. Najbardziej znanym sposobem do walki ze nadto niską odpornością są specjalne szczepionki. Nie mniej jednak warto pamietać o tym, że szczepionki nie zawsze są niezbędne, a ponadto bywają drogie oraz zbyt trudno dostępne. Z drugiej strony domowe sposoby podnoszenia odporności bywają zawodne oraz niewystarczające. Zlotym środkiem w tej sytuacji są środki leczenia na odporność naturalnego pochodzenia. Nie są tak inwazyjne jak środki leczenia syntetyczne oraz w przeciwieństwie do nich nie powodują zaburzeń naturalnej flory bakteryjnej czlowieka. Ich w 100% naturalne składniki pomagają podnieść odporność w okresach wzmożonych zachorowań. środki leczenia na odporność to także też doskonałe wsparcie przy cięższych chorobach, w ktorych organizm nie radzi sobie z działaniem czynników zewnętrznych.

Mówi się, że istnieje grupa tzw. „doustnych szczepionek”, będącymi preparatami dostępnymi na recepte, zawierających najczęściej fragmenty (lizaty) bakterii, które w sposob niespecyficzny mają stymulować odporność organizmu. Kłopot polega ze standaryzacją owych preparatów (poszczegolne partie leku powinny różnić się składem), poza tym nie udowodniono w żadnym z wiarygodnie oraz rzetelnie prowadzonych badań klinicznych wyższości tego typu lekow nad „efektem placebo”, czyli stosowania substancji obojetnej dla organizmu. Poza tym stosowane u osób z pierwotnymi niedoborami odporności (PNO), np. w izolowanym niedoborze IgA, powinny wyrządzić poważne szkody! Z logicznego punktu widzenia u osob często/przewlekle chorujacych należy najpierw podjąć próbę wykluczenia albo potwierdzenia PNO, a nie bezkrytycznie stosować tego typu preparaty. Według medycyny chińskiej w naszym organizmie są niewidoczne kanały przepływu życiowej energii. Skoro na ich drodze powstają blokady, odporność slabnie. By temu zapobiec warto wykonywać 2 – 3 razy dziennie delikatny masaż newralgicznych punktów. Najważniejszym może być punkt tuż poniżej rzepki kolana. Jego ucisk sprawia, że zwiększa się produkcja białych ciałek krwi. Po konsultacji z lekarzem jesteśmy w stanie rownież zażyć środki leczenia uodporniajace (ale jedynie wtedy, kiedy jesteśmy zdrowi), np. w tabletkach: lymphozil, groprinozin, echinacea oraz padma-26 albo w kroplach: esberitox, immunal. W aptekach dostępny może być preparat o nazwie Salfazin, który w swoim składzie poza cynkiem, zawiera szereg witamin (A, C, E oraz B6), dzieki czemu nie jedynie hamuje lojotok, ale też podnosi odporność organizmu na infekcje. Preparat dodatkowo wspomaga funkcjonowanie męskich narzadów rozrodczych, chroni prostate przed nadmiernym rozrostem, modeluje sylwetkę, wzmacnia włosy oraz paznokcie, a również usprawnia pamięć oraz koncentrację.

Wiadomo, że Salfazin może być dostepny bez recepty oraz może być dość ekonomiczny, pod względem dawkowania (tylko 1 tabletka dziennie), poprzez co jedno opakowanie (100 tabletek), wystarczy na ponad 3 miesiące. Na szczęście dla pacjentów, szeroko reklamowane preparaty rzekomo „wzmacniające odporność”, dostepne bez recepty (czyli bez nadzoru lekarza – co rownież powinno dać do myślenia odnośnie ich rzeczywistej skuteczności), nie wywierają istotnego wpływu na funkcjonowanie układu immunologicznego. Często preparaty te zawieraja substancje naturalne, np. pochodzenia ziołowego, bądź również substancje chemiczne, w przypadku których w badaniach laboratoryjnych (in vitro) wykazano istotny wpływ na zachowanie komórek ukladu immunologicznego, nie mniej jednak w stężeniach dużo wyższych niż te, ktore można zastosować in vivo, bez istotnego działania toksycznego. Informacje na ów temat są pomijane poprzez producentów tego typu specyfikow.

Sposób na choroby cywilizacyjne czyli Ovobiovita

Posted on

Usłyszeliśmy niedawno, że we Wrocławiu uczyniono wielki krok w ogólnoświatowych poszukiwaniach rozwiązania problemów zdrowotnych, jakie niesie współczesna cywilizacja. Innowacyjny preparat oparty na efekcie badań OVOCURA ktoś nazwał trafnie kapsułą życia.

Wzbogacone Ovofosfolipidy są jednymi z najważniejszych substancji życia. Przyczyniają się do obniżenia poziomu cholesterolu i trójglicerydów, stanowią barierę ochronną ścian żołądka, oraz odgrywają znaczącą rolę w przewodnictwie nerwowym. Korzystnie wpływają na ogólne funkcje umysłowe takie jak: przeciwdziałanie zaburzeniom wywołanym stresem, koncentracja, poprawa pamięci, odporność na zmęczenie, zapobieganie wyczerpaniu psychicznemu i opóźnianie starzenia.

 

Biorąc pod uwagę wykorzystanie życiodajnych właściwości kurzego jaja oraz realne nadzieje na ucieczkę przed zagrożeniem chorób cywilizacji, określenie to wydaje się być uzasadnione. Polski program badawczy OVOCURA i ovobiovita otrzymał już 17 patentów i wygląda na to, że stał się nadzieją na wszechstronną i kompleksową prewencję chorób XXI wieku.  Jak wiadomo choroby cywilizacyjne (zwane także chorobami XXI wieku) to globalnie szerzące się, powszechnie znane choroby, spowodowane rozwojem cywilizacji. Częstotliwość ich występowania zależy od stopnia rozwoju cywilizacyjnego społeczeństwa. Nie ma dokładnego podziału i nie można jednoznacznie powiedzieć czy dana choroba jest chorobą cywilizacyjną.Do chorób cywilizacyjnych zalicza się m.in. cukrzycę, nadwagę, otyłość, choroby układu krążenia i nowotwory. Rozwojowi tych chorób sprzyjają:

  • siedzący tryb życia;
  • całkowity brak aktywności fizycznej;
  • ograniczenie ćwiczeń do minimum;
  • dieta bogata w produkty wysokotłuszczowe i zawierająca zbyt dużą ilość cukrów;
  • palenie tytoniu;
  • nadużywanie alkoholu;
  • stres.

SPOSÓB NA BŁĘDNE KOŁO CHORÓB CYWILIZACJI
Jak wiadomo, zatrzymanie błędnego koła (w każdej dziedzinie) nie jest proste i wymaga rewolucji lub co najmniej przełomu. I wygląda na to, że mamy wreszcie do czynienia z takim właśnie przełomem i to na własnym, krajowym podwórku. Na podstawie badań OVOCURA powstał pierwszy preparat o działaniu kompleksowym, oparty na WZBOGACONYCH OVOFOSFOLIPIDACH, działający wszechstronnie na poziomie odnowy komórkowej. Współczesna cywilizacja niesie ze sobą w równym stopniu kolosalne zdobycze, jak i zagrożenia. Nasz organizm nie jest w stanie sam obronić się przed skutkami codziennej presji i zawrotnego tempa życia. Nie możemy już tego zmienić, można za to szukać skutecznego sposobu, żeby się chronić. Choroby cywilizacyjne biorą początek w naszym stylu życia, powodującym niedobór kwasów, witamin i minerałów. Mimo że mamy na rynku sporo preparatów wzbogacających dietę, ich niedoskonałość polega na tym, że nie działają kompleksowo na cały organizm. Istotnym problemem współczesnej medycyny jest bowiem chorobowy łańcuch zależności. Lekarze twierdzą, że największym dramatem chorób cywilizacyjnych jest ich tzw. błędne koło: jedna choroba wynika z drugiej, wywołując następną.
Nieuniknione skutki życia w XXI wieku odczuwa nasz mózg, serce i wątroba.
JAJO JAKO GENIALNY MATERIAŁ BIOLOGICZNY
Jak twierdzą pomysłodawcy i inicjatorzy projektu OVOCURA i ovobiovita, przyzwyczailiśmy się, że jajo to zwykły produkt spożywczy, a tymczasem jest ono oczywistym fenomenem. Stanowi dostępną nam wizualnie i organoleptycznie pojedynczą komórkę. To fascynujący materiał biologiczny, który dopiero w ciągu ostatnich 15 lat doczekał się należnych mu badań. Dziś udało się wykorzystać to w stopniu zadziwiającym. Projekt o nazwie „OVOCURA” (projekt POIG 1.3.1. 2007-2013), wart 25 mln zł, zainicjowany został przez Uniwersytet Przyrodniczy i Uniwersytet Medyczny we Wrocławiu. W pierwszym kwartale 2013 roku zakończył się wielkim sukcesem. Wyniki badań OVOCURA prezentowane były na międzynarodowych konferencjach naukowych w 14 krajach, m. in. w Australii, Brazylii, Holandii, Japonii, Kanadzie i w Niemczech. Dorobek naukowy zaprezentowany został także na 31 konferencjach krajowych i międzynarodowych i doczekał się już 17 patentów.

WZBOGACONE OVOFOSFOLIPIDY
Najprościej rzecz ujmując, wrocławscy naukowcy opracowali nowej generacji jaja doskonałe – wzbogacone o m.in. witaminy i kwasy tłuszczowe omega 3. Z nich wygenerowano z kolei wzbogacone OVOFOFOLIPIDY. Sekret takiego „jaja doskonałego”, które powstało w efekcie projektu OVOCURA, tkwi w doborze odpowiednich warunków chowu oraz w prowadzonym pod ścisłym nadzorem procesie żywienia kur. Nioski dostają paszę o opatentowanym składzie, opartą na naturalnych składnikach. Są to preparaty z torfu, olej rzepakowy, olej lniany oraz algi morskie. W efekcie uzyskuje się jaja, które oprócz zwiększonej zawartości witamin są wielokrotnie bogatsze w omega-3 kwasy tłuszczowe, zwłaszcza DHA. Tak wzbogacone ovofosfolipidy posiadają znacznie wyższą wartość prozdrowotną i biomedyczną w porównaniu z tymi pochodzenia roślinnego.
OVOFOSFOLIPIDY, czyli fosfolipidy pochodzenia zwierzęcego, to jedne z fundamentalnych substancji życia. Szczególnie ważne dla funkcji mózgu, serca, wątroby i nerek, regulują także ciśnienie tętnicze, mają działanie antystresowe i regeneracyjne.

OVOBIOVITA®Initium – ROZWIĄZANIE NA MIARĘ POTRZEB XXI WIEKU
W wyniku badań OVOCURA i ovobiovita powstał preparat, który w sposób kompleksowy wspomaga regenerację organizmu, uzupełniając codzienną dietę w niezbędne łatwo przyswajalne substancje. Siła preparatu skupiona jest w wzbogaconych ovofosfolipidach oraz kombinacjach recepturowych z ekstraktami roślinnymi. Skład preparatu OVOBIOVITA® jest efektem ostatecznych, zwieńczonych sukcesem i opatentowanych badań i doświadczeń naukowych prof. dr hab. Tadeusza Trziszki i dra Henryka Różańskiego.
OVOBIOVITA®Initium jest pierwszym i jedynym na świecie preparatem zawierającym WZBOGACONE OVOFOSFOLIPIDY, wraz z precyzyjnie dobraną kombinacją biosubstancji pochodzenia roślinnego. Wspomaga jednocześnie serce, wątrobę i mózg.
Polski rynek farmaceutyczny już dziś uznał OVOBIOVITA Initium największym odkryciem roku, honorując preparat dwiema prestiżowymi nagrodami Złoty Otis 2014 w kategoriach Debiut Roku oraz Preparaty Immunostymulujące. To najważniejsze nagrody w branży przyznawane przez konsumentów najlepszym innowacyjnym farmaceutykom dostępnym w aptekach bez recepty.
Unikalność preparatu polega na kompleksowym wspomaganiu organizmu zdolnym zatrzymać lub przeciwdziałać działaniu błędnego koła chorób cywilizacji. Zaleca się go więc w profilaktyce układu sercowo-naczyniowego, wspomaga też funkcje mózgu i układu nerwowego oraz pamięć i koncentrację. Podnosi ogólną odporność psychofizyczną organizmu, wspomagając procesy rekonwalescencji po przebytych chorobach.
OVOBIOVITA®Initium przeznaczona jest w szczególności dla osób z zaburzeniami układu sercowo- naczyniowego, z nadciśnieniem tętniczym, intensywnie pracujących umysłowo, narażonych na stres, narażonych na długotrwały wysiłek umysłowy lub fizyczny, z zaburzeniami koncentracji i pamięci, z problemami związanymi z pracą wątroby i nerek oraz w okresie rewitalizacji po przebytych chorobach. Co istotne, preparat może być stosowany przez osoby uczulone na białko sojowe. Ovofosfolipidy posiadają więc znacznie większe spektrum zastosowań nutraceutycznych i biomedycznych.

Co to są kosmetyki bez parabenów i dlaczego warto je używać?

Posted on

Oczywiście są to środki już od dawna znane i dość dobrze przebadane? Dlaczego więc wciąż jeszcze budzą kontrowersję? Cóż, powodów jest co najmniej kilka. Parabeny stosowane są w kosmetykach, żywności oraz lekach od lat 40. ub. wieku. są najczęściej stosowanymi konserwantami w kosmetykach wielu kategorii. Bo skutecznie chronią produkt przed mikroorganizmami, a jednocześnie są powszechnie uznane za bezpieczne. Amerykańska agencja FDA zaklasyfikowała dwa parabeny: metyloparaben oraz propyloparaben jako tzw. GRAS substancje uznane za bezpieczne do stosowania w żywności. Napiszmy kilka słów na ten temat…

Jak wiadomo parabeny to także estry (metylowy, etylowy, propylowy, inne) kwasu p-hydroksybenzoesowego. Znane są także jako nipaginy, aseptiny, solbrole czy może nipa estry. Substancje te przyjmują postać ciała stałego – drobnych bezbarwnych oraz bezzapachowych kryształków. Syntetycznie otrzymywany konserwant. Pochodna kwasu benzoesowego. Stosowany przeważnie w produktach rybnych, sałatach oraz innych wyrobach owocowo-warzywnych. Może powodować zmiany smaku potraw. Parabeny (estry kwasu para-hydroksybenzoesowego) to także grupa konserwantów występujących dość pospolicie w kosmetykach, a również przemyśle farmaceutycznym oraz spożywczym (ketchup, majonez, konserwy, sałatki, napoje, dżemy oraz ciastka). Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego E-216,-217,-218 do tej grupy należa ester propylowy oraz jego sól jodowa i ester metylowy. Są częstymi skladniki konserwującymi żywność, dodawane m.in. do słodyczy, napojów alkoholowych oraz koncentratów. Parabeny są konserwantami oraz mają parę synonimów. Najczęściej używanym może być nazwa „nipaginy”, rzadziej „aseptyny”, najrzadziej – oraz glównie w piśmiennictwie anglosaskim. Pod względem chemicznym są to także estry (metylowy, etylowy, propylowy, butylowy, ew. benzylowy) kwasu p-hydroksybenzoesowego. Związki te różnią się pomiedzy sobą m.in. pod trzema względami: a) siła działania na drobnoustroje, b) rozpuszczalnością w wodzie (najlepiej rozpuszcza się ester metylowy, najgorzej benzylowy) oraz c) swoistościa (choć sa pod tym względem zbliżone). I dlatego do konserwowania poszczegolnych wyrobów używa się różnorodnych ich mieszanin, a do badań (próby płatkowe) – mieszaniny 3 estrów (prawie zawsze metylowego, etylowego oraz propylowego) w jednakowym stężeniu. Jako konserwanty nipaginy działają na drożdże oraz pleśnie. Co ciekawe, estry kwasu p-hydroksybenzoesowego występują w wielu produktach pochodzenia naturalnego, m.in. w surowcach roślinnych wykorzystywanych do celów spożywczych. Obecne są np. w malinach – przede wszystkim w ich odmianach jasnych, jeżynach, wanilii. Estry kwasu parahydroksybenzoesowego – w środowisku kwaśnym są aktywne przeciw drożdżom oraz pleśniom, są mało skuteczne względem bakterii. E214 Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego może być to także syntetyczny środek konserwujący. Hamuje rozwój drożdży oraz bakterii w produktach spożywczych, niezależnie od kwasowości środowiska. W warunkach przemysłowych ester etylowy kwasu benzoesowego produkowany może być z toluenu, a następnie estryfikowany. Ester etylowy kwasu benzoesowego dodawany może być przeważnie do produktów rybnych, sałatek oraz innych wyrobów owocowo-warzywnych. Może powodować zmiany smaku potraw. Maksymalna dopuszczalna dzienna dawka estru etylowego kwasu benzoesowego wynosi 10 mg na 1kg masy ciała. Nazywane są inaczej Parabenami bądź Nipaginami a ester metylowy działa skutecznie na grzyby oraz pleśnie wytwarzające aflatoksyny. Zawsze stosujemy mieszaniny nipagin w stężeniu nieprzekraczajacym 0.4%. Estry sa bardziej skutecznymi konserwantami niż kwas benzoesowy. Bo Nipaginy o krótszym łańcuchu bocznym wykazują silniejsze działanie przeciwbakteryjne a o dluższym łańcuchu bocznym są bardziej skuteczne wobec pleśni oraz grzybów. Kwasy są aktywne, jako konserwanty głownie w postaci niezdysocjowanej, przy pH 5,5-6,5. Opracowanie receptur preparatów, coraz dużo częściej zawierających pośrod składników substancje naturalne mogące stanowić pożywke dla różnego rodzaju drobnoustrojów powoduje, że czystość mikrobiologiczna może być nadal jednym z ważniejszych problemów przemysłu kosmetycznego. Rozwijające się w kosmetykach mikroorganizmy nie jedynie bowiem powoduja obniżenie jakości wyrobu, aż do utraty jego wlaściwości, ale rownież powinny stać sie przyczyną poważnych infekcji u użytkowników. Związki te są obecne blisko we wszystkich kosmetykach z dluższym kontaktem ze skórą, czyli w kremach, maseczkach, balsamach, podkładach czy może pomadkach do warg oraz w znacznej części składowej (77%) kosmetyków spłukiwanych, czyli w szamponach, odżywkach do włosów oraz mydłach. Powszechność występowania parabenów w wyrobach kosmetycznych świetnie oddaje stwierdzenie Baumanna mówiące, że co najmniej jeden z parabenow obecny może być w okolo 90% wszystkich wytwarzanych produktów kosmetycznych. Niektóre źródła mówią wręcz, że wartość ta siega 99%. Są to także jedne z najskuteczniejszych oraz najczęściej stosowanych konserwantów w tradycyjnych kosmetykach, powstrzymujące rozwoj grzybów, przede wszystkim pleśni oraz drożdży. Parabeny są substancjami powszechnie występujacymi w blisko wszystkich kategoriach kosmetyków. Szczególnie dużą ich zawartość mają kremy nawilżające czy może mydła.

Jak wiadomo wolne od parabenów sa jedynie pudry. Stosowanie owych substancji w pojedynczym produkcie ogranicza sie zazwyczaj do niewielkiej dawki, niemniej nie mniej jednak maja one zdolność do gromadzenia się w skórze. Im więcej zatem używamy produktów pielęgnacyjnych oraz kosmetyków kolorowych, tym bardziej powinny być też dla nas szkodliwe. Pośród surowców kosmetycznych hamujących rozwój mikroorganizmów wyróżnia się dwie podstawowe grupy. Pierwszą z nich stanowią składniki kosmetykow, które oprócz swoich podstawowych własności wykazuja mniejszą albo większą aktywność antymikrobową. Do drugiego segmentu zaliczamy natomiast zwiazki chemiczne dodawane specjalnie w celu zapewnienia stabilności mikrobiologicznej preparatu. Oraz to także jesteśmy w stanie one stanowią właściwe środki konserwujace (SK). Ich nazwa wywodzi się od łacińskiego słowa conservo czyli zachowuję. Stosowanie konserwantów posiada na celu bowiem zachowanie kosmetyku w stanie pozbawionym zanieczyszczeń zarówno podczas ich wytwarzania oraz pakowania, jak także podczas całego okresu użytkowania. Intensywna debata na temat bezpieczeństwa stosowania parabenów w kosmetykach trwa od co najmniej 10 lat. Ocene bezpieczeństwa stosowania parabenów w kosmetykach prowadzą Komisja Europejska oraz jej organ doradczy – Komitet Naukowy ds. Bezpieczeństwa Konsumentów. Komitet opracowuje kolejne opinie stanowiace rekomendacje dla Komisji Europejskiej w zakresie środkow legislacyjnych, jakie Komisja powinna przyjąć, by zapewnić bezpieczeństwo zdrowia ludzi. Podczas opracowywania opinii Komitet nie opiera się na wyniku pojedynczej publikacji, ale stosuje podejście WOE czyli ocenia ciężar dowodu w oparciu o wszystkie dostepne dane oraz publikacje naukowe. Najnowsze opinie SCCS dotyczące bezpieczeństwa parabenów opracowane zostały w marcu oraz w październiku 2011 roku. W opiniach owych uwzględniono wszystkie ważniejsze publikacje dotyczące działania estrogennego parabenów, które ukazaly się do 2010 roku włącznie. Komitet w opinii stwierdza, że najważniejszą kwestią związaną z bezpieczeństwem stosowania może być siła oddziaływania na system hormonalny propylo- oraz butyloparabenu. W tym przypadku Komitet przyjął bardziej restrykcyjne, niż w standardowej ocenie, założenia do wyznaczenia marginesu bezpieczeństwa, stanowiącego podstawę oceny ryzyka skladnika kosmetyku. Wynikało to także m.in. z jakości dostępnych danych. W wyniku oceny Komitet uznal, że propyloparaben oraz butyloparaben są bezpieczne, ale w niższym niż dotychczas steżeniu. W opinii opublikowanej w październiku 2011 SCCS potwierdzil bezpieczeństwo stosowania parabenow w kosmetykach dla dzieci poniżej 6 miesiaca życia, z wyjątkiem produktów pozostawianych na skórze, a stosowanych w okolicach podpieluszkowych.Możliwe może być więc, że Komisja Europejska zaproponuje rozwiązania legislacyjne ograniczające użycie niektórych parabenów w niektórych produktach dla dzieci poniżej 6 miesiaca życia. Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego są słabymi alergenami kontaktowymi, co udowodniono w badaniach na zwierzętach doświadczalnych oraz na ochotnikach. Należą nie mniej jednak do substancji najczęściej uczulających kontaktowo oraz wchodzą w skład ogromnej większości zestawów alergenów kontaktowych przeznaczonych do badania wszystkich chorych na wyprysk, zapalenie spojówek oraz na atopowe zapalenie skóry. Częste występowanie nadwrażliwości może być wynikiem tego, że nipaginy są szeroko stosowane oraz znajdują się w wielu różnorodnych wyrobach. Najczęściej w kosmetykach stosuje się methylparaben. Znajduje się on w 98% preparatów kosmetycznych, zawierających parabeny. Jedynie kredki do ust rzadko zawierają ów konserwant. Pozostałe estry są rzadziej stosowane. Biorąc pod uwage częstość ich występowania, jesteśmy w stanie uszeregować je następująco: propylowy, etylowy, benzylowy oraz butylowy. Stosowanie parabenów może spowodować uwrażliwienie skóry na działanie czynników zewnętrznych. Należą one do najczęściej uczulających substancji3. Większą wrażliwość na ich działanie wykazują kobiety niż meżczyźni. Odczyn alergiczny może być też szczególnie mocny na skórze wystawionej na dzialanie promieni słonecznych oraz objawia się zaczerwienieniem, pokrzywka, wypryskami oraz towarzyszącemu tym podrażnieniom świądem. Wprowadzone do kosmetyku konserwanty muszą spełniać określone wymagania. Dobry środek powinien być też aktywny wobec szerokiego spektrum mikroorganizmów, efektywny w niskich stężeniach oraz szerokim zakresie pH, rozpuszczalny w wodzie. Ważne może być także, by był nietoksyczny, niedrażniący, nieuczulający, pozbawiony smaku, zapachu oraz koloru. Musi być też on obojętny chemicznie, odporny na dzialanie światła, tlenu, podwyższonej temperatury i zgodny z innymi składnikami receptury oraz opakowania. Konserwant nie powinien natomiast być też lotny oraz ulegać hydrolizie. Dalsza, bardziej wyczerpująca ocena bezpieczeństwa parabenow może być obecnie trudna, głównie ze względu na zakaz wykonywania testów skladników kosmetyków na zwierzętach po 11 marca 2009. Takie badania musiałyby zostać wykonane poza terytorium Unii Europejskiej. I dlatego nie może być wykluczone, że Komisja wprowadzi ograniczenia lub także zakaz stosowania w kosmetykach owych parabenów, dla ktorych nie posiada kompletu danych toksykologicznych, w szczególności parabenów o łańcuchach rozgałezionych. Zakaz nie bylby nie mniej jednak w tym przypadku spowodowany występowaniem ryzyka. Stosowanie parabenów może być zgodne z przepisami prawa. W Rozporządzeniu Ministra Zdrowia znajdują się one na liście konserwantów dozwolonych do wykorzystywania w kosmetykach. Jedynym ograniczeniem ich stosowania może być maksymalne stężenie, które wynosi nie wiecej niż 0,4% dla jednego estru i nie wiecej niż 0,8% dla mieszaniny parabenów. Należy podkreślić, że SCCS nie posiada wątpliwości co do bezpieczeństwa stosowania metyloparabenu oraz etyloparabenu. Komitet nie traktuje zatem wszystkich parabenów, jako jedna grupe związków o identycznych właściwościach. Jeśli zostaną wprowadzone ograniczenia, to także nie będą dotyczyly one wszystkich parabenów, a jedynie owych grup, dla których istnieja uzasadnione podstawy ograniczenia stosowania albo brakuje danych, by w pełni potwierdzić bezpieczeństwo. W debatę publiczną na temat bezpieczeństwa stosowania parabenów zaangażowane sa nie jedynie ośrodki naukowe, ale również, a może przede wszystkim media oraz organizacje konsumenckie. Niestety w wielu materiałach opinie na temat bezpieczeństwa stosowania parabenów w kosmetykach wyrażane sa na podstawie wyrywkowych badań, a nie całościowej oceny ryzyka opartej o ciężar dowodu, jak robi to także SCCS. Generalnie, należy stwierdzić, że niestety komunikacja oceny ryzyka chemicznego w UE stoi na niskim poziomie. W ostatnich latach w mediach pojawiło się dużo przykładów niezrozumienia oraz błędnej interpretacji wyników badań toksykologicznych składników kosmetyków.

Ale to nie koniec! Znakomitym przykładem tego zjawiska powinny być też „antyparabenowe” kampanie ogłoszone poprzez niektóre organizacje konsumenckie w UE, w tym w Polsce oraz w Danii. Organizacje te powoływały sie na raport Komisji Europejskiej nt. polityki dotyczącej „endocrine disruptors”, czyli składników zaburzających gospodarkę hormonalną. Raport ów w formie tabelarycznej przedstawia substancje, które w jakichkolwiek badaniach (in vitro, na zwierzętach) wykazały wpływ na gospodarkę hormonalna albo jedynie mechanizm działania endokrynnego. W samym raporcie Komisja stwierdza, że dokument ów „nie może być negatywną lista substancji”, czyli nie wskazuje, że wymienione w nim zwiazki powinny zostać zakazane, a jedynie określa, że należy je dokładnie ocenić. Parabeny dodawane są głównie do leków, kosmetyków oraz żywności. W lekach obecne są przede wszystkim w kremach, znacznie rzadziej w maściach. Znajdują się głównie w preparatach zawierających steroidy. Początkowo uważano, że nipaginy uczulają jedynie w dużym stężeniu, okazało się jednak, że nie może być to także konieczny warunek. Znacznie rzadziej dodaje się nipaginy do innych postaci leków; stosunkowo często są obecne w lekach przeciwcukrzycowych oraz znieczulających (zwłaszcza w preparatach lidokainy). Parabeny zawarte w kosmetykach, uczulaja znacznie rzadziej niż w preparatach lekow do stosowania zewnętrznego. Często obserwowany może być tzw. „paradoks parabenowy”, polegający na tym, że osoby źle znoszące środki leczenia zewnętrzne, w skład których wchodzą nipaginy, bardzo dobrze tolerują kosmetyki zawierające te same konserwanty. Najrzadziej estry kwasu p-hydroksybenzoesowego uczulają jako substancje konserwujące żywność. Sa blisko całkowicie rozkładane w przewodzie pokarmowym, pod wplywem działania enzymów z grupy esteraz, i dlatego alergizują głównie osoby, które dotykają produktów spożywczych, zawierających parabeny. Są to także głównie ekspedientki, pracownicy gastronomii, wyjątkowo gospodynie domowe. Istnieje dużo substancji chemicznych używanych jako konserwanty. Najczęściej podział ich nie może być uzależniony od struktury, ale od mechanizmu działania. Oraz tak do surowców działających na błonę komórkową zaliczane są alkohole, związki czwartorzędowe, fenole, kwasy oraz ich sole. Do czynników reagujących ze składnikami komórki należą natomiast izotiazoliny, aldehydy, pochodne rteci i chlorowców. Najczęściej spotykane są w składach w postaci estru metylowego (Methylparaben), estru etylowego (Ethylparaben) oraz estru propylowego (Propylparaben). Szczególnie dużo można ich znaleźć w kremach nawilżających. W kosmetykach parabeny występują często. Szczególnie dużo może być ich w kremach nawilżających. Niekiedy dodaje sie je również do mydeł. Jedynie pudry blisko nigdy nie zawieraja owych konserwantów. Nipaginy zawarte w kosmetykach uczulają znacznie rzadziej niż w preparatach leków do stosowania zewnętrznego, czego wyrazem może być m.in. obserwacja, że kobiety nie są na parabeny wyraźnie dużo częściej nadwrażliwe od mężczyzn (chodzi o odsetki osob z dodatnim wynikiem próby płatkowej pośród ogółu chorych na wyprysk). Niemniej nie mniej jednak w Londynie spostrzeżono, że na 7 kobiet uczulonych na omawiane estry, obecne w kremach kosmetycznych, przypadał jedynie jeden mężczyzna, u którego alergia wystąpiła po kremie do opalania. W ciągu ostatnich kilkunastu lat, wokół parabenów narosło dużo wątpliwości. Firmy kosmetyczne wprowadzają na rynek nowe serie kosmetykow, ktore nie zawieraja w swym składzie owych konserwantów. Do najczęściej pojawiajacych się w recepturach preparatów kosmetycznych konserwantów należą parabeny czyli estry kwasu p-hydroksybenzoesowego. Oferowane są one w postaci: estru metylowego (paraben M), estru etylowego (paraben A), estru propylowego (paraben P). Pojawiają się także odmienne ich analogi: butyloparaben, izopropyloparaben, izobutyloparaben, benzyloparaben. Surowce te znajdują powszechne zastosowanie nie jedynie w przemyśle kosmetycznym ale również spożywczym, farmaceutycznym oraz innych. Skąd wzięły się uprzedzenia do parabenów? Intensywna debata na temat bezpieczeństwa stosowania parabenów w kosmetykach trwa od 1998r. Największe obawy pojawiły się nie mniej jednak w 2004r. wraz z opublikowaniem pracy dr Philippy Darbre oraz jej współpracowników. Publikacja zawierala informacje o niekorzystnym działaniu estrogennym i o możliwości gromadzenia sie nipagin w komórkach raka piersi. Zbadano probki komórek raka piersi pobrane od 20 pacjentek. Parabeny wykryto we wszystkich próbkach, w średnim steżeniu wynoszacym 20,6 nanograma na gram tkanki. Związki te wystepowały w formie estrow. Oznacza to, że przedostały się do organizmu z pominięciem układu pokarmowego. Badania te dotyczyły używania dezodorantów oraz antyperspirantów. Na ich podstawie media rozpowszechniły informację o związku pomiedzy stosowaniem owych kosmetyków a rozwojem raka piersi. Pochodne metylowa oraz etylowa charakteryzuja się umiarkowana aktywnością przeciwdrobnoustrojową. Ich propylowy analog może być skuteczny w stosunku do bakterii Gram (+) oraz pleśni, natomiast może być średnio skuteczny w stosunku do bakterii Gram (–) oraz drożdży. Parabeny są niezbyt efektywne, kiedy wyrób zawiera układy mogące stanowić dobra pożywkę dla mikroorganizmów. Ich mieszaniny stosowane są z pozytywnym skutkiem w wyrobach malo podatnych na zakażenie. Pomimo dobrych właściwości przeciwgrzybiczych powinny okazać się one nie mniej jednak mało skuteczne przy zakażeniu surowców pleśniami. Z tego również powodu chętnie łączy się je z innymi konserwantami, z którymi wykazują efekt synergiczny. Od kilku lat trwa dyskusja na temat możliwego wpływu estrogennego parabenów na organizm człowieka. Zjawisko to także określane może być często jako zaburzanie gospodarki hormonalnej. Niektóre raporty sugerują, że parabeny, mając słabe działanie estrogenne, powinny tym samym powodować zaburzenia dojrzewania. W odpowiedzi na te obawy przeprowadzono dużo badań oraz analiz. Działanie estrogenne oraz zaburzenia gospodarki hormonalnej całego organizmu nie są tożsame. To także pierwsze to także zdolność oddziaływania związku chemicznego z receptorami estrogenowymi w organizmie człowieka. W dużym uproszczeniu może być to także zdolność substancji do naśladowania działania estrogenow. Może być to także nie mniej jednak mechanizm działania, a niekoniecznie rzeczywiste działanie toksyczne. Działanie estrogenne nie zawsze może być tożsame z zaburzaniem gospodarki hormonalnej calego organizmu. To wszystko zależy od tego, jak mocno dana substancja może oddziaływać z receptorami estrogenowymi oraz w jaki sposób jesteśmy na te substancję narażeni. Estrogeny, czyli naturalne hormony żeńskie, mocno reagują z receptorami estrogenowymi w organizmie człowieka. Związki te rzeczywiście regulują gospodarke hormonalną całego naszego organizmu. Inaczej może być w przypadku parabenów. Zgodnie z aktualna wiedza działanie estrogenne parabenów może być od 1000 do 100 000 razy słabsze, niż działanie estradiolu, czyli estrogenu obecnego w organizmie człowieka.Parabeny aplikowane są na powierzchnię skory. Przeprowadzone dotychczas badania oraz analizy wykazaly, że słabo przenikają one poprzez barierę naskórkową. Poza tym niewielkie ilości parabenów, które przeniknęłyby w głąb skóry do krwioobiegu, są dość bystro metabolizowane, czyli przekształcane do innych związków. W wyniku tego procesu powstaje kwas p-hydroksybenzoesowy, który nie posiada właściwości estrogennych oraz może być łatwo wydalany z organizmu. I dlatego rownież parabeny nie kumulują się w tkankach. Wciaż jeszcze rzadziej parabeny uczulają jako konserwanty żywności. Są one blisko całkowicie rozkladane w przewodzie pokarmowym oraz i dlatego alergizują głównie osoby, ktore dotykają produktów spożywczych zawierajacych nipaginy. Są to także ekspedientki, pracownicy gastronomii, wyjątkowo gospodynie domowe. Parabeny znacznie rzadziej uczulają tych, którzy produkty owe spożywają. W żywności parabeny obecne są głównie w sałatkach, ketchupie, majonezie, konserwach rybnych oraz mięsnych, lemoniadach, sokach (głównie jarzynowych), dżemach oraz ciastkach. Rzetelne badania epidemiologiczne wykluczają prawdopodobieństwo powstania raka piersi na skutek stosowania kosmetyków w okolicy dolów pachowych. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, iż parabeny rzadko występują w antyperspirantach czy może dezodorantach. Zdarza się, że kosmetyki te w ogóle nie wymagają konserwacji. Poza tym nipaginy słabo przenikaja poprzez barierę jaką stanowi nasza skóra, co zostało potwierdzone w badaniach na szczurach. Po przeniknięciu do krwioobiegu sa bystro metabolizowane oraz wydalane z organizmu, nie ulegają kumulacji w tkankach. Ponadto nie posiada możliwości, by skladniki kosmetyku przenikały z dołu pachowego do tkanki piersi, bo przepływ limfy zachodzi od piersi do dołu pachowego, a następnie do innych narządów oraz tkanek. Teoria na temat związku wystepowania raka piersi ze stosowaniem antyperspirantów od lat może być traktowana jak mit. Przy wprowadzaniu parabenów do receptury należy pamietać, że częściowa albo całkowita ich inaktywacja może nastąpić w obecności związków etoksylowanych typu polysorbate, pochodnych celulozy, protein, lecytyn. Związki te powinny być też rownież absorbowane poprzez różne glinki, jak także opakowania polietylenowe. Na skuteczność konserwantów tej grupy wplyw wywiera także kolejność ich dodawania do formulacji. Ogrzewane w fazie wodnej powinny ulegać hydrolizie do wolnego kwasu, który przy pH > 6 całkowicie traci aktywność. Nie należy ich wprowadzać do fazy olejowej, w zimnej wodzie mają tendencję do zbrylania sie. Optymalna metoda recepturowania związana może być z wstępnym rozpuszczeniem konserwantu w odpowiednim rozpuszczalniku np. glikolu propylenowym w temperaturze pokojowej albo dodaniu jego bezpośrednio do ogrzanej do właściwej temperatury fazy wodnej.

No i teraz puenta. Widać, że opisane zjawiska powodują, że nie może być prawdopodobne, by działanie estrogenne parabenów na organizm zwykłego człowieka moglo wywoływać jakiekolwiek dające sie zaobserwować skutki. Aktualnie większość środowisk naukowych może być zgodna, że nie może być możliwy jakikolwiek wpływ parabenów na całą gospodarke hormonalną człowieka. Niekiedy parabeny dodawane sa również do olejów przemysłowych, klejów oraz past do butów, ale obecne w owych ostatnich wyrobach alergizują jedynie wyjątkowo. Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego znajdują sie rownież w płynach do szkieł kontaktowych przeznaczonych dla osób uczulonych na mertiolat oraz podobne konserwanty będące organicznymi zwiazkami rtęci. Związki te zapobiegają szybkiemu psuciu się produktów kosmetycznych, działają przeciw drożdżom oraz pleśniom, grzybostatycznie, natomiast są mało skuteczne w stosunku do bakterii. Swoja popularność zawdzięczaja faktowi, że nie zmieniają właściwości kosmetyków (koloru, konsystencji czy może zapachu), nie mniej jednak budza rownież dużo kontrowersji, ponieważ powinny nie być też w pełni obojętne dla stanu zdrowia swoich użytkowników. Substancja konserwująca, która uniemożliwia rozwój oraz przetrwanie mikroorganizmów w czasie przechowywania produktu. Chroni także kosmetyk przed nadkażeniem bakteryjnym, które jesteśmy w stanie wprowadzić przy codziennym użytkowaniu produktu (np.nabierając krem palcem). W roku 2003 oraz w latach kolejnych pojawił się szereg publikacji dr Philippy Darbre której zespół zidentyfikował śladowe ilości parabenów w tkance nowotworowej pobranej z piersi. Niektore z tytulów publikacji zespołu dr Darbre byly nośne medialnie, np. „Underarm cosmetics and breast cancer” (Kosmetyki stosowane w okolicach pach oraz rak piersi). Publikacje wywołały falę spekulacji o rzekomym związku przyczynowo-skutkowym stosowania w okolicach pach kosmetyków zawierających parabeny z występowaniem raka piersi. Sam jeden zespół dr Darbre nigdy takiej zależności w sposob wiarygodny nie wykazal. arabeny są estrami kwasu p-hydroksybenzoesowego. Sekcja alkoholową w owych estrach stanowić może grupa metylowa, etylowa, n-propylowa, n-butylowa, izopropylowa, izobutylowa albo benzylowa. Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego spotykane są pod różnymi nazwami handlowymi. Powszechnie nazywane sa parabenami, znacznie rzadziej, głównie w piśmiennictwie francuskim, stosowany może być termin – nipaginy. Dla określenia owych związków używa sie również synonimu – aseptyny. Niekiedy, blisko wyłacznie w literaturze anglojęzycznej, jesteśmy w stanie spotkać się z takimi nazwami jak: chemosepty, parasepty, tegosepty, nipasole czy może solbrole. Kolejnym konserwantem, na ktory warto zwrócić uwagę może być formaldehyd. Związek ow najcześciej w handlu oferowany może być w postaci 37% roztworu w wodzie, znanego jako formalina. W Unii Europejskiej dopuszczony może być on do preparatów kosmetycznych w ilości 0,2 % w przeliczeniu na wolny związek. W produktach do higieny jamy ustnej można jego używać w stężeniu 0,1 %, z kolei w utwardzaczach do paznokci 5%. Nie może być dopuszczony do stosowania w aerozolach. Zwiazek ow może być efektywny w stosunku do bakterii, wykazuje również dobrą aktywność przeciwko grzybom. Powinny jego nie mniej jednak dezaktywować proteiny oraz żelatyna. Zaliczany może być on do układów stabilnych w zakresie od pH 3 do 9. Bo może być to także system lotny może ulatniać się z produktu końcowego np. poprzez otwarte albo nieszczelne opakowanie. Z tego również powodu do receptur powinien być też wprowadzany na zimno. Po przeanalizowaniu powyższych założeń, z ktorych każde może być prawdziwe, wystarczy prosty skrót myślowy, by dojść do wniosku, że w takim razie stosowanie kosmetyków w okolicach pach oraz zawarte w nich parabeny muszą mieć pewien związek z występowaniem raka piersi. Do niekwestionowanej popularności takiej teorii znacząco przyczynily się internet oraz media urodowe. Być też może teoria ta trafiła po prostu na podatny grunt dlatego, że parę lat wcześniej, w latach 90. XX wieku internet obiegł anonimowy „łańcuszek”, w którym sugerowano, że zatykanie poprzez związki glinu ujść gruczolów potowych prowadzi do hamowania wydalania toksyn z organizmu. To także miałoby prowadzić do gromadzenia się „toksyn w okolicach pachowych. A pacha to także bezpośrednie sasiedztwo piersi. Tym samym antyperspiranty więc już wcześniej były przedmiotem spekulacji dotyczacych bezpieczeństwa ich stosowania. Po opublikowaniu badań zespołu dr Darbre, rzekomy związek przyczynowo-skutkowy był wielokrotnie dementowany oraz komentowany poprzez dużo instytucji i zespołów badawczych. Przeprowadzono również liczne badania. Związek pomiędzy stosowaniem parabenów w kosmetykach używanych w okolicach pach (np. dezodorantach, antyperspirantach) z występowaniem raka piersi został definitywnie wykluczony. Skladnik dozwolony do stosowania w kosmetykach w ograniczonym stężeniu. Znajduje się na liście substancji konserwujacych dozwolonych do stosowania z ograniczeniami w produktach kosmetycznych. Jego dopuszczalne maksymalne stężenie w gotowym produkcie to także 0,4 % w przeliczeniu na kwas hydroksybenzoesowy dla pojedynczego estru oraz 0,8 % w przeliczeniu na kwas hydroksybenzoesowy dla mieszaniny estrów. Formaldehyd to także związek reaktywny o ostrym, charakterystycznym zapachu. Może reagować ze składnikami substancji zapachowych, amoniakiem, żelazem. Zaliczany może być do związków uczulających oraz drażniących skórę. Przy zawartości w kosmetyku przekraczającej 500 ppm na etykiecie preparatu powinno się pojawić ostrzeżenie: zawiera formaldehyd. Praktyczne zastosowanie znajduje jedynie w wyrobach spłukiwanych. W kosmetyce wykorzystywane są natomiast zwiazki jego wydzielające. Należy do nich pomiedzy innymi DMDM Hydantoina, która może być też traktowana jako bezwonna forma formaldehydu. W Unii Europejskiej konserwant ów dopuszczony może być do wszystkich wyrobow, przy czym jego maksymalna zawartość w produkcie końcowym nie może przekroczyć 0,6 % aktywnego składnika. Związku tego nie powinno stosować się w przypadku niemowląt oraz małych dzieci, i osób wrażliwych na formaldehyd. DMDM Hydantoina to także surowiec rozpuszczalny w wodzie oraz glikolu propylenowym, stabilny w zakresie pH 3- 9. Może być on efektywny wobec bakterii, słabo wobec grzybów. Jego aktywność może zostać ograniczona w obecności bisiarczynów. Związek ów może być stabilny w temperaturze nie przekraczającej 800C. Krytyczna analize badań zespołu dr Darbre przeprowadził m.in. w styczniu 2005 SCCP – Komitet Naukowy ds. Produktów Konsumenckich (poprzedni komitet naukowy działajacy przy Komisji Europejskiej). Rzetelne badania epidemiologiczne wykazaly brak związku pomiędzy występowaniem raka piersi a stosowaniem antyperspirantów. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że parabeny rzadko występują w preparatach stosowanych w okolicach pach. Kosmetyki te ze względu na niskie pH (antyperspiranty) albo zawartość alkoholu ) rzadko zawieraja parabeny, a zdarza się też, że w ogóle nie wymagają konserwacji. Nipaginy słabo rozpuszczają się w wodzie. Jak wynika z tabeli, rozpuszczalność parabenów nieznacznie wzrasta wraz ze wzrostem temperatury wody. Oraz może być może być mocno uzależniona od długości łańcucha węglowego części składowej alkoholowej estru. Wraz ze wzrostem liczby atomów węgla od 1 do 4 w tym fragmencie cząsteczki, spada ponad 10-krotnie rozpuszczalność w wodzie. Parabeny sa natomiast bardzo dobrze rozpuszczalne w glikolu propylenowym, glicerolu, sorbitolu oraz etanolu. Dodatek owych substancji zwiększa ich rozpuszczalność w wodzie oraz dzięki temu, w sposób znaczacy poteguje ich efektywność. Do grupy konserwantów wydzielających formaldehyd należy również imidazolidynylomocznik, który dopuszczony może być w Unii Europejskiej w maksymalnym stężeniu 0,6%. Może być to także ludzkie ciało stałe, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie, nierozpuszczalne w olejach. System ów może być skuteczny w zakresie pH 4-9, przy czym poniżej wartości 6 wykazuje silną aktywność bakteriostatyczną. Cechuje jego szerokie spektrum dzialania przeciwbakteryjnego zarówno przeciwko bakteriom G (+), jak oraz Gram (-), wykazuje natomiast ograniczoną aktywność przeciwko grzybom. Konserwant ów szczegolnie często można spotkać w recepturach szamponów oraz dezodorantów. W połączeniu z parabenami działa synergicznie zapewniając skuteczną ochronę mikrobiologiczną większości preparatów kosmetycznych. Do kosmetyków powinien być też dodawany w postaci roztworów wodnych po wprowadzeniu do preparatu zapachu. Według opinii fachowców bezpieczne oraz rzadko wywołują alergie a średnia dzienna ekspozycja na parabeny osoby ważącej 60 kg, około 76 mg może być bezpieczna. Powinny nie mniej jednak nasilać objawy trądziku różowatego Biorąc pod uwagę „czarny PR”, jaki narasta wokół bezpieczeństwa stosowania parabenów, możliwe jest, że z czasem skala zastosowania parabenów może się nieco zmniejszyć. Wiec już w tym momencie obserwuje się na rynku sporo produktów, na których widnieje deklaracja „nie zawiera parabenów”. Z perspektywy prac Komitetu Naukowego ds. Produktów Konsumenckich nie wydaje sie uzasadnione całkowite wycofanie stosowania parabenów jako układów konserwujących. Obecnie nie posiada prawdpodobnie innej grupy konserwantów o tak znakomitym jak parabeny profilu dermatologicznym oraz tak szerokim spektrum zastosowań w kosmetykach. Butyloparaben może być jednym z najlepiej przebadanych konserwantów stosowany zarówno w kosmetykach, żywności jaki oraz lekach. Najnowsze badania zatwierdzone poprzez Komisje Europejską wskazują na bezpieczeństwo stosowania tej substancji w kosmetykach. Informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania znajdziesz także na stronie Amerykańskiej Agencji FDA. Estry kwasu p-hydroksybenzoesowego są aktywne przeciw drożdżom oraz pleśniom, działaja grzybostatycznie, są natomiast mało skuteczne w stosunku do bakterii. I dlatego również często łączy sie parabeny z innymi substancjami konserwujacymi, o silniejszych właściwościach przeciwbakteryjnych. Do konserwantów wydzielajacych formaldehyd należy również pochodna heksaliny, znana jako Quaternium–15. Surowiec ów dopuszczony może być do stosowania we wszystkich produktach w maksymalnym stężeniu 0,2%. Może być to także ludzkie ciało stałe, bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie, nierozpuszczalne w olejach. Zwiazek ów zaliczany może być do układów mocno higroskopijnych, a również wrażliwych na temperaturę. Z tego również powodu w trakcie recepturowania po wprowadzeniu jego do preparatu nie powinna ona przekroczyć 500C. Konserwant ow skutecznie niszczy bakterie łącznie z Pseudomonas niezależnie od pH wyrobu. Mniej skuteczny może być natomiast w przypadku drożdży oraz pleśni. Stosowany w wyższych stężeniach, szczegolnie w obecności cytralu, może powodować żółknięcie preparatu. Wspomina się również o ich dzialaniu estrogennym, co u mężczyzn może być też przyczyną obniżenia płodności a u kobiet rozwoju nowotworów – wykrywano je w próbkach guzów piersi. Istnieje nie mniej jednak przypuszczenie, że tkanka nowotworowa może je chłonać. Parabeny mają również wlaściwości lipofilne, co oznacza, że swobodnie przenikają poprzez skórę, wnikaja do tkanki tłuszczowej oraz powinny się w niej kumulować, i dlatego kosmetyków do pielęgnacji biustu zawierających te związki powinny ich unikać zwlaszcza kobiety karmiące. Aktywność przeciwdrobnoustrojowa nipagin w dużej mierze zależy od pH preparatu, w ktorym sie one znajdują. Najefektywniejsze są wówczas, kiedy odczyn produktu zawiera się w zakresie pH 3-8, przy czym za optymalna uznaje się wartość 6, czyli odczyn lekko kwaśny. Warto także podkreślić, że parabeny będąc obecne w produkcie, nie modyfikują jego cech, czyli nie wpływają na jego barwę, zapach, konsystencję czy może wyglad. Kolejna grupe konserwantow wykorzystywanych w preparatach kosmetycznych stanowi mieszanina metylochloroizotiazoliny ( MCI) oraz metyloizotiazoliny (MI). System ów może być też stosowany w kosmetykach w maksymalnym stężeniu 0,1%, co odpowiada 15 ppm substancji aktywnej. Glównym przedstawicielem może być w tym miejscu Kathon CG stanowiacy wodny roztwór mieszaniny MCI oraz MI stabilizowany azotanem magnezu. Produkt ow miesza się z woda oraz glikolem propylenowym, nie rozpuszcza się natomiast w olejach. Może być to także związek stabilny w pH do 9. Podobnie jak poprzedni konserwant może być wrażliwy na działanie temperatury, ktora po jego dodaniu nie powinna przekroczyć 500C. Może być to także surowiec zgodny zarówno z anionowymi jak oraz kationowymi związkami powierzchniowo czynnymi, skuteczny przeciw bakteriom, pleśniom oraz grzybom w zakresie niskich stężeń mieszczących się w granicach 0,02 – 0,1 %. Wyjątek stanowią wyroby zawierające białka, których obecność powoduje konieczność stosowania większych jego ilości. Polecany może być on szczególnie do szamponów oraz emulsji O/W. Ze względu na swoje właściwości, staly się popularnymi, stosowanymi na szeroką skalę, konserwantami. Jak podają dane z 2005 roku, można je odnaleźć w ponad 13 tysiącach różnorodnych produktach. Parabeny wykorzystywane są w przemyśle kosmetycznym, farmaceutycznym oraz spożywczym wiec już od lat 40. XX wieku. Długofalowe skutki masowego zastępowania parabenów innymi układami konserwującymi są trudne do przewidzenia. Wszystkie aktualnie dostępne alternatywne dla parabenów konserwanty posiadają różne ograniczenia. W przypadku kwasu sorbowego i kwasu benzoesowego istotnym problemem może być pH preparatu. Musi być też ono niższe niż 5,5. To także zmniejsza możliwość zastosowania owych związków w wielu kategoriach kosmetykow. Olejki eteryczne oraz ich składniki, np. alkohol benzylowy zazwyczaj charakteryzują sie silnym oraz trudnym do zamaskowania zapachem, ktory nie w każdej kategorii produktow będzie akceptowalny. Możliwą alternatywa dla parabenow może być też również methylisothiazolinone, nie mniej jednak posiada on stosunkowo słabą skuteczność w kierunku oddziaływania na grzyby mikroskopowe. Ponadto notowane są także przypadki uczuleń na ów skladnik. Nie może być pewne, czy może obecna opinia SCCS to także koniec oceny ryzyka parabenow oraz debaty na temat bezpieczeństwa ich stosowania w kosmetykach. Możliwe, że w przyszłości pojawią się kolejne badania, które doprowadza do rewizji aktualnego stanowiska SCCS oraz wprowadzenia dalszych ograniczeń stosowania parabenów. To także ryzyko dotyczy przecież każdej istniejącej substancji chemicznej stosowanej w jakichkolwiek produktach konsumenckich. Rozwój badań toksykologicznych to także proces ciągły. Nasza wiedza na temat bezpieczeństwa chemicznego ciągle rośnie. Na pewno przyczynia się do tego rozporządzenie REACH, które wprowadziło obowiązek badań toksykologicznych większości substancji obecnych na rynku. Również takich, o których działaniu wiedzieliśmy dotychczas niewiele, pomimo że stosowane były od dziesiecioleci.

2012 przegląd informacji o blogu

Posted on

The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2012 annual report for this blog.

Here’s an excerpt:

About 55,000 tourists visit Liechtenstein every year. This blog was viewed about 390 000 times in 2012. If it were Liechtenstein, it would take about 7 years for that many people to see it. Your blog had more visits than a small country in Europe!

Click here to see the complete report.

Medycyna chińska

Posted on

Dziś zajmiemy się problemem medycyny chińskiej. Czy jest skuteczniejsza od tej zachodniej? Raczej nie. Ale jak ktoś lubi to owszem może spróbować, byle nie za dużo i z umiarem. Medycyna chińska – licząca ok. 3 tys. lat chińska tradycja medyczna, na którą składają się m.in. akupunktura, akupresura, właściwa dieta (kuchnia chińska), gimnastyka lecznicza (qigong), moksybucja oraz ziołolecznictwo. Chińską medycynę wyróżniają troska o profilaktykę, techniki diagnostyczne (m.in. badanie pulsu), anatomiczne teorie meridianow oraz organow zang-fu, a również zakorzenienie w chińskiej tradycji filozoficznej, m.in. teorii yin oraz yang oraz pieciu przemian. Kładzie nacisk przede wszystkim przywrocenie prawidłowego oraz zbalansowanego funkcjonowania organizmu oraz poszczegolnych narządów, wzmocnienie odporności na dolegliwości zakaźne, przywrocenie prawidłowego krążenia krwi i energii życiowej qi w meridianach. Zaklada także holistyczne podejście do pacjenta; celem terapii może być kompleksowe leczenia wlaściwego całego organizmu, nie jedynie eliminacja pojedynczej dolegliwości czy może dolegliwości. Obecnie w ramach systemu opieki zdrowotnej w Chińskiej Republice Ludowej leczenia właściwego przy pomocy tradycyjnej medycyny chińskiej prowadzone równorzędnie z medycyną zachodnią („konwencjonalna”).

Zgodnie z legenda poczatki TCM lacza sie z trzema mitycznymi wladcami: Fu Xi, Shen Nong oraz Huang Di. Wedlug historykow dwoch pierwszych to także wczesni przywodcy plemienni. Fu Xi byl bohaterem kulturowym, ktory rozwinal Yi Jing ( Oraz Ching ) – Ksiege Przemian. Antyczne teksty relacjonuja: „Fu Xi naszkicowal osiem trygramow oraz stworzyl dziewiec igiel”. Shen Nong, legendarny wladca, zyjacy ponad 5 tys. lat temu, zostal okrzykniety poprzez Chinczykow „boskim farmerem”, poniewaz przypisuje mu sie role wynalazcy zielarstwa chinskiego. W celu okreslenia dzialania poszczegolnych ziol, Shen Nong probowal roznych rodzajow roslin oraz analizowal skutki ich zazycia. Wedlug starozytnych tekstow, Shen Nong przetestowal ponad 100 ziol w celu eliminacji dolegliwosci bolowych pacjentow. Jego odkrycia przekazywane byly ustnie z pokolenia na pokolenie. Medycyna chińska to także nie jedynie szeroka dziedzina wiedzy, ale również tradycja, która liczy pokaźne 3 tysiące lat. Poprzez cały ów czas poszczególne techniki sa nie jedynie poszerzane, ale również przede wszystkim modyfikowane oraz przekształcane. W ów sposob udało się wygenerować naprawdę dużo zabiegów, które stosuje sie nie jedynie w krajach azjatyckich. Z akupunktura, akupresurą oraz ziołolecznictwem spotkać się można także w Europie, czy może Stanach Zjednoczonych. Popularność medycyny chińskiej świadczy nie jedynie o ciekawym charakterze jej nauk, ale przede wszystkim oraz skuteczności. Pierwsze slowo pisane dotyczace TCM to także Hung-Di Nei-Jing (Traktat Medycyny Wewnetrznej Cesarza Zoltego). Może być to także najstarsza ksiazka medyczna na swiecie.

Wedlug roznych zrodel powstala pomiedzy 800 a 200 rokiem p.n.e. Zawiera ona podsumowanie oraz usystematyzowanie uprzednich obserwacji i roznych teorii dotyczacych meridianow, fizjologii, patologii, profilaktyki, diagnozy, terapii, akupunktury, moxy itd. Medycyna chińska może być jednym z funkcjonujących na świecie systemow medycznych. Obejmuje właściwe dla siebie sposoby diagnozy oraz terapii. Niezwykłą skuteczność oraz bezpieczeństwo akupunktury, masażu Tuina, czy może chińskiego ziołolecznictwa, stosowanych zgodnie z zasadami Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, potwierdzilo wiele, przeprowadzonych na calym świecie badań klinicznych. Dla osob chcacych rozpoczać niezwykła przygodę z medycyną chińską przygotowaliśmy kurs podstawowy.Tym zaś, którzy zatem już praktykują akupunkturę, ziołolecznictwo, czy może inną forme terapii opartą o medycynę chińska, proponujemy stale pogłebianie wiedzy na licznych kursach dla zaawansowanych. Dzień rozpoczyna się od maksimum płuc (3-5 rano), gdy wzmaga się oddychanie, dzięki czemu człek powoli budzi się ze snu. Przez kolejne dwie godziny, pomiędzy 5-7 rano, najefektywniej pracuje jelito grube. Może być to także najodpowiedniejsza pora do oczyszczenia organizmu z niepotrzebnych resztek, pora wyprożnienia. W okresie pomiędzy 7-9 rano w swoje maksimum wkracza żołądek. Wtenczas wydziela się najwięcej soków trawiennych – siła trawienia może być najwyższa. I dlatego powinno się zjadać solidne śniadania. Im bliżej wieczora, tym efektywność trawienia tego organu spada, by w godz. 19-21 osiągnąć minimalną wydolność. Jesteśmy w stanie z tego powodu nie zaleca się spożywania obfitych kolacji. Trzustka pracuje najwydajniej w godzinach 9-11. W zwiazku z tym w tym przedziale czasowym można sobie ewentualnie pozwolić na małą porcję słodyczy, słodką bułkę czy może ciastko. Ilość wydzielonej insuliny oraz enzymów trawiennych bedzie wystarczająca do strawienia oraz spalenia tego typu pokarmu. Natomiast słodyczy oraz słodzonych cukrem potraw nie powinno się jadać późnym popołudniem oraz wieczorem, bo trzustka w godzinach 21-23 odpoczywa. Zmuszanie jej do wydzielania insuliny będzie powodować przeciążenie, co może doprowadzić do rozwiniecia się cukrzycy. Maksimum efektywności serca przypada na godziny 11-13, gdy swobodnie zaopatruje w nasza krew m.in. nasz mózg oraz mieśnie. W okolicach tego przedziału czasowego organizm osiąga najwyższą wydolność, zarowno do pracy fizycznej, jak oraz umysłowej. Skoro nasze serce niedomaga, pogarsza sie krażenie oraz automatycznie zmniejsza sie ilość dostarczanego do tkanek tlenu. Organizm słabnie. Należy uważać na godziny minimum osierdzia oraz krążenia (w tym wieńcowego), pomiędzy 7-9 rano i na czas minimum serca, pomiędzy 23-1 w nocy. Medycyna chińska to także jeden z najstarszych systemow medycznych na świecie. Od co najmniej trzech tysięcy lat skutecznie nie jedynie leczy, ale może być znakomitą metodą profilaktyki zdrowotnej. Lekarzom w dawnych Chinach placono jesteśmy w stanie za to, by nie być też chorym! Dawna, klasyczna medycyna chińska, jak oraz jej uwspółcześniona wersja znana jako tradycyjna medycyna chińska (TMC), wywodzą się filozofii taoistycznej – operują zatem własnym systemem terminologii, który należy poznać by je właściwie rozumieć. Starożytni Chińczycy używali pojęć Yin oraz Yang do opisu wszelkich zjawisk. Yin oraz Yang sa pojęciami wziętymi z natury oraz są wręcz „wbudowane” w język chiński oraz w chiński sposób myślenia. Tradycyjna Chińska Medycyna, podobnie jak odmienne tradycyjne chińskie nauki używa owych pojęć do opisu wszystkich fenomenow, które opisuje oraz których używa. Teorię Yin Yang w wersji statycznej dość latwo może zrozumieć także osoba wychowana w kulturze Zachodu. Nie mniej jednak dopiero zrozumienie dynamiki dzialania owych dwóch czynnikow w życiu daje właściwy wglad w istotę zjawisk. Podstawą zdrowia i właściwej terapii może być m.in. harmonizowanie przeplywów energii w narządach oraz calym organizmie. Człek postrzegany może być jako calość psycho-fizyczna w stałej relacji ze środowiskiem – medycyna chińska nie zajmuje sie „jednostkami chorobowymi chorych narządów”, ale poszukuje faktycznych przyczyn – nieraz odleglych w czasie. Natomiast ich aktualne objawy często – chociaż niesłusznie – bywają określane poprzez nas mianem choroby.

W Tradycyjnej Medycynie Chińskiej oraz w filozofii chińskiej Teoria Pięciu Przemian może być rozwinięciem teorii Yin Yang. O ile teoria Yin Yang może być też postrzegana, jako czarno-białe widzenie świata, bo proponuje jedynie dwubiegunowy opis wszelkich zjawisk, o aż tyle teoria Pięciu Przemian proponuje dodanie trzech nowych elementów. Dzieki temu pozwala na lepsze pokazanie dynamiki zjawisk w przyrodzie, w tym także w ciele oraz w psychice czlowieka. Medycyna chińska opiera się m.in. na precyzyjnej diagnostyce z pulsu oraz jezyka. Podstawą terapii są receptury ziołowe, adekwatny sposób przygotowywania pożywienia oraz właściwa dieta (stosowna dla danej osoby, pogody oraz pory roku), akupunktura i różne techniki masażu. ważny może być również ruch – stąd taka popularność ćwiczeń Tai-chi oraz Qi-gong. Dobry lekarz podczas diagnozy zawsze zwraca uwagę na porę dnia oraz roku oraz w zależności do tego dobiera właściwą metodę terapii. Znajomość taoistycznych podstaw filozoficzno-teoretycznych i specyficznej terminologii może być konieczna do zrozumienia medycyny chińskiej. Koncepcje biegunowości oraz potencji zmian Yin oraz Yang, wzajemnych relacji pięciu przemian (5 elementow), znaczenie energii Qi, Shen (umysł-Serce), Xue (Krew), Jin Ye (płyny wewnętrzne) i Jing (Substancja podstawowa), funkcje 12 Narządów, przebieg meridianów oraz leżących na nich punktów akupunkturowych i ich związki z Narządami, teoria Sześciu Warstw, znaczenie Potrojnego Ogrzewacza itp. – to także niezbedne podstawy do przyszłej nauki diagnozy, profilaktyki zdrowia oraz terapii chorób. Substancje Podstawowe nie mają odpowiedników w zachodniej medycynie. Sa charakterystyczne dla tradycyjnej chińskiej medycyny oraz chińskiego sposobu myślenia. Należą do nich: – Qi, czyli Energia będąca podstawowym skladnikim z którego zbudowany może być cały wszechświat (również odmienne Substancje Podstawowe) – Jing czyli Esencja będąca podstawą do rozmnażania się, rozwoju oraz utrzymania życia – Xue, czyli Krew, pozwalajaca na zasilenie ciała oraz Ducha Energią, – Jin Ye, czyli Płyny Ciała – Shen, czyli Duch, odróżniający ludzi od reszty przyrody Aby zachować zdrowie, trzeba przestrzegać właściwej diety. Wedlug medycyny chińskiej jadłospis powinien składać się z: 40% owoców oraz warzyw (zamiast surowych – lekko obgotowane oraz gorące), 40% węglowodanów (produkty zbożowe – kasza, ryż, otreby), a jedynie 20% powinny stanowić pokarmy bogate energetycznie (jajka, tłuszcze, mięso, cukier, nabiał), bo powodują one niestrawność oraz prowadza do otyłości. Zaleca się również przestrzeganie następujących zasad: trzeba jeść warzywa oraz owoce uprawiane na plantacjach ekologicznych; nie wolno spożywać produktow przetworzonych fabrycznie, w puszkach oraz słoikach – najlepiej przygotowywać świeże jedzenie samodzielnie w domu; jedzenie powinno być też aromatyczne; podczas posiłków należy skoncentrować się na dokładnym przeżuwaniu pokarmu; nie można pić w czasie jedzenia; trzeba jeść regularnie, 3-4 posilki dziennie (z pelnowartościowym śniadaniem), nie wolno sie przejadać. Czas pomiedzy 13-15 to także okres maksimum energetycznego jelita cienkiego. W tym czasie następuje najefektywniejsze wchlanianie substancji odżywczych uzyskanych ze strawionego pokarmu. Im bliżej wieczora, tym ow proces staje sie bardziej upośledzony, a w nocy zanika. Stad, skoro spożyje się najważniejszy posilek późnym wieczorem, rano obudzimy się bez energii, z uczuciem pełnego żołądka. Maksimum pęcherza moczowego przypada na godziny 15-17. Skoro w tym czasie wzmaga się wydalanie moczu, oznacza to, że pęcherz posiada za mało energii, że może być wychłodzony oraz osłabiony. Na kolejne dwie godziny (17-19) przypada największa aktywność nerek, a na kolejne dwie (19-21) – funkcja krążenia krwi. Skoro w tym czasie odczuwa się zimno, oznacza to także zaburzenia krążenia, czyli zmniejszenie z jakiegoś powodu przepływu energii w tym kregu funkcjonalnym. Pomiędzy 21-23 swoje maksimum posiada tak zwany Potrójny Ogrzewacz, który nie może być jednym organem, a połaczeniem pięciu. W jego skład wchodzą: Górny Ogrzewacz, czyli Nasze serce oraz Płuca, Środkowy – Trzustka oraz Wątroba, Dolny – Nerki. Zang Fu, to także dwie grupy narzadów klatki piersiowej oraz brzucha, podstawowe dla funkcjonowania organizmu według teorii pieciu przemian oraz teorii meridianów. Podczas panowania dynastii Zhou (X-III wiek p.n.e) dokonane zostaly najwazniejsze oraz najbardziej charakterystyczne dla TCM odkrycia, takie jak: teoretyczne podstawy Yin & Yang, teoria Pieciu elementow, wplyw czynnikow srodowiskowych, klimatycznych jako przyczyn chorob i dalsze poglebienie wiedzy na temat meridianow. Ustanowiono podstawowe prawa akupunktury, kamienne igly zastapiono metalowymi. Pierwszym czlowiekiem, ktory wykorzystywal PULS do diagnozowania chorob, byl slynny lekarz zyjacy w okresie Wiosen oraz Jesieni, Bian Que. Założenia medycyny w wydaniu chińskim sa o aż tyle interesujace, że jej zdaniem za stan zdrowia nie odpowiadają poszczególne organy, a organizm jako całość. W ów sposób nasze życie wyzbyte z dolegliwości osiągnąć można jedynie w przypadku, w ktorym zadba się o zbalansowana dietę, odpowiednią dawkę ruchu oraz właściwe rozprowadzanie życiodajnych sił. Ostatni element może być jednym z ważniejszych.

Medycyna chińska wierzy bowiem w silne zakorzenienie lecznictwa w filozofii. Bezwzględnym skutkiem takich założeń może być przede wszystkim specyficzny sposób leczenia. Mianowicie osobie chorej nie proponuje się kuracji skierowanej wyłacznie do słabego organu, ale calego ciała. Wedlug jednej z najpopularniejszych legend Bian Que uzdrowil ze smiertelnej dolegliwości ksiecia Krolestwa Guo. Zgodnie z legenda, Ksiaze byl obloznie chory, umierajacy. Pomimo wielu wysilkow nadworny lekarz nie byl mu w stanie pomoc. Wezwany zostal Bian Que, nie mniej jednak gdy przybyl na dwor ksiaze byl juz przygotowywany do ceremonii pogrzebowych. Pomimo tego, przybyly lekarz zazadal, by pozwolono mu zbadac ksiecia. Wykonal zabieg akupunktury, a nastepnie zaaplikowal kompresy namoczone w wywarze z ziol. W ciagu kilku godzin Ksiaze byl w stanie stanac o wlasnych silach. Wkrotce rozniosla sie wiesc, ze Bian Que potrafi przywracac zmarlych do zycia. Nie mniej jednak on sam jeden mowil , ze tego nie potrafi, poniewaz ksiaze nie umarl, a jedynie zapadl w gleboka spiaczke. Takie zestawienie metod leczniczych może byc dla współczesnego czytelnika trochę szokujące oraz „nienaukowe”. Nie mniej jednak „naukowość” takiego podejścia potwierdzają zarówno wieki oraz tysiaclecia historii tradycyjnej chińskiej medycyny, jak oraz wspólczesne, przeprowadzone na Zachodzie badania naukowe. Gdy dokładniej przyjrzymy się pojęciom, takim jak „Medytacja”, „Astrologia”, czy może „Geomancja”, to także okaże się, ze chodzi w tym miejscu o kontakt z samym sobą (Medytacja) oraz szerzej, czy może rownież weziej pojętym naturalnym otoczeniem zwykłego człowieka (Astrologia oraz Geomancja). Medycyna chińska dzieli wszystkie pokarmy na gorace, ciepłe, neutralne, wychładzające oraz zimne. Za najwartościowsze uchodzą pokarmy neutralne. Nadmiar produktów goracych albo zimnych może doprowadzić do poważnego zaburzenia równowagi energetycznej naszego organizmu, i dlatego powinniśmy je w naszej diecie równoważyć. Organizm zużytkuje znacznie mniej energii na trawienie, skoro dostarczymy mu ciepły posiłek, natomiast zimne jedzenie wychładza organizm oraz pozbawia jego życiodajnej energii. Zhang Zhongjing (150-219 CE), najslynniejszy, starozytny lekarz specjalizujacy sie w zielarstwie, zyjacy w czasie panowania Wschodniej Dynastii Han, byl znany ze swoich niesamowitych zdolnosci medycznych. Po dzis dzien jego teorie oraz receptury maja wielka wartosc praktyczna. Może być autorem arcydziela medycznego „Shang Han Lun” – traktat o „uderzeniach zimna”, ktore do dzisiaj stanowi podstawowa pozycje Tradycyjnej Medycyny Chinskiej. W tym samym czasie zyl takze lekarz – chirurg Hua To(110-207CE). ów z kolei rozwinal wiedze na temat anestezji, zwanej Mafei San i anatomii. Byl pierwsza osoba, ktora uzyla srodkow narkotycznych, wyprzedzajac w ow sposob Zachod o ponad 15 wiekow. Wedlug Hua To także prawidlowa postawa oraz ruch ciala sa fundamentem zdrowego zycia. Opracowal on tzw. „Gre pieciu zwierzat”, tzn cwiczenia ruchowe, nasladujace ruch zwierzat: tygrysa, jelenia, niedzwiedzia, malpy oraz ptaka. Wszystkie czesci ciala sa cwiczone oraz naciagane, co pozwala na swobodny przeplyw plynow ustrojowych oraz energii po calym ciele. Jeśli spojrzymy na kolejność Gałezi Klasycznej Medycyny Chińskiej, to także zobaczymy, że uważane poprzez dużo osób za główne metody, takie jak ziołolecznictwo, czy może akupunktura są wymienione na końcu. Konieczność intensywnego ich stosowania kiedyś była uważana za błąd w sztuce oraz dowód świadczący o zaniedbaniach, jakie mialy miejsce w kultywowaniu zdrowia poprzez pacjenta oraz jego lekarza. Postawa pacjenta oraz jego udzial w „pielegnowaniu pierwiastka życia”, jak nazywano wtenczas higienę zdrowotna były podstawowymi czynnikami w procesie utrzymania zdrowia oraz osiagania długowieczności. Także problemy zdrowotne wynikające z wypadkow uważano za konsekwencje słabosci tak zwanej Qi Obronnej (chin.: Wei Qi) organizmu. Zbyt trudno sie z takim sposobem myslenia nie zgodzić, bo wiadomo z doświadczenia, że pewne osoby w pewnych okolicznościach ulegają wypadkom oraz obrażeniom, a odmienne nie. To także samo dotyczy dolegliwości zakaźnych. To, że pewien pacjent przykładowo często choruje na zapalenie pluc albo często posiada kontuzje kolan w czasie jazdy na nartach w chińskiej medycynie świadczy o konkretnych zaburzeniach Qi Obronnej jego organizmu. Podczas panowania dynastii Sui, Chao Yuanfang opracowal dzielo zwane Zhubing Yuanhou Zonglun ( Traktat o przyczynach oraz objawach chorob), skladajace sie z 50 tomow, podzielone na 67 kategorie oraz wyszczegolniajace 1700 objawow. Ta pozycja miala ogromny wplyw na pozniejszy rozwoj medycyny chinskiej, kladac nacisk na patologie oraz objawy wielu chorob, w tym rowniez chirurgicznych, ginekologicznych, czy może pediatrycznych. W 752r Wang Tao, inny slynny medyk, stworzyl „Waitai Miyao” ( „Medyczne sekrety urzednika”), w ktorym zawarl omowienie ponad 6000 receptur ziolowych. Na początku listy Gałezi Klasycznej Chińskiej Medycyny może być Medytacja, co oznacza, że praca z harmonizowaniem Ducha może być podstawowym warunkiem zdrowia. Osoba o mocnym organiźmie, ale niezrównoważonym Duchu będzie się, czasami świadomie, ale dużo częściej nieświadomie, zachowywać w sposób tak niezrównoważony, że wkrótce straci ludzkie zdrowie fizyczne. Natomiast osoba o mocnym Duchu może do pewnego stopnia zrównoważyć słabości swojej konstytucji, czy może szkodliwe wplywy otoczenia. Także w medycynie zachodniej mówi sie o psychicznych przyczynach dolegliwości fizycznych oraz odwrotnie. Starożytni Chińczycy nie rozróżniali zdrowia fizycznego oraz psychicznego. Dla nich ludzkie ciało oraz sfera psychiczna, to także jedna nierozdzielna całość. Jak podkreślają Chińczycy, na zachowanie zdrowia wplywa nie jedynie odpowiednia dieta, ale także pozytywny stan emocjonalny.

Przepracowanie oraz stres, poprzez lata ukrywane odczucia, takie jak strach, gniew, agresja, złość, odgrywaja kluczową role – według medycyny chińskiej – w powstawaniu schorzeń. W dzisiejszej cywilizacji ludzie niestety niezbyt czesto potrafią przyznać się do skrywanych negatywnych emocji. Ich kumulowanie wplywa niekorzystnie na stan naszego zdrowia, i dlatego psychoterapia, akupunktura, chińskie ziołolecznictwo albo po prostu szczera rozmowa z bliskim przyjacielem powinny odegrać nieocenioną rolę w doprowadzeniu ludzkiego organizmu, a przede wszystkim sfery emocji, do dobrostanu. Dla Chińczyków ważne może być to, by człowiekowi nieustannie towarzyszyły w życiu uśmiech oraz radość. Jeśli gryzie nas pewien problem, porozmawiajmy z kimś o tym. Nie skrywajmy złości, dajmy jej upust – chociażby rzucając czymś o podłogę. Termin „Medytacja” niekoniecznie musi oznaczać wykonywanie jakichś konkretnych ćwiczeń medytacyjnych, chociaż na pewno może być to także zalecane. Właściwą Medytacją może być właściwy stan Ducha, zharmonizowanie Ducha oraz ciała, osiagniecie spokoju, jasności widzenia rzeczywistości oraz umiejętność właściwego działania w konkretnych sytuacjach życiowych. Medytacja oznacza również ciagłe przebywanie w stanie „cichej radości z istnienia”, charakterystyczne dla osób dlugowiecznych, niezależnie od kręgu kulturowego z jakiego te osoby pochodzą. . Sun Simiao (581-682 CE), najslynniejszy lekarz tego okresu, poswiecil cale swoje zycie medycynie, juz od 15 roku zycia wykazywal nie jedynie glebokie zrozumienie Taoizmu, ale rowniez, doglebnie zanalizowal klasyczne dziela Buddyzmu. W wieku 20 lat opanowal wszystkie dostepne owczesnie dziela medyczne oraz stal sie szeroko znanym praktykiem medycyny. Pomimo, iz zostal okrzykniety: „krolem medycyny ziolowej”, nie zajmowal sie jedynie oraz wylacznie ziolami. Jako pierwszy stworzyl kolorowe plansze, na ktorych zaznaczyl przebieg meridianow Druga gałąź Klasycznej Medycyny Chińskiej, to także Ćwiczenia. Każdy, kto leczył albo obserwowal leczenia właściwego osoby obłożnie chorej wie jak ważny dla zdrowia oraz życia może być adekwatny ruch. Ruch może być potrzebny do pobudzenia krążenia energii w ciele. Ruch, to także życie, bezruch, to także śmierć. ważna rola w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu przypisywana może być krążeniu krwi. Nie dość, że system ów zajmuje się rozprowadzaniem wszystkich, potrzebnych mikroelementów, to także wciąż jeszcze wszelakie problemy zdrowotne odbijają się na jego prawidlowym funkcjonowaniu. I dlatego jedna z technik diagnostycznych może być monitorowanie pulsu. Szczególnie w chińskim sposobie widzenia świata, w chińskiej filozofii taoistycznej, to wszystko może być ruchem. Rzeczy statyczne nie mają racji bytu. Podstawowe teorie, na których oparta może być chińska medycyna, to także znaczy teoria Yin Yang oraz teoria Pięciu Przemian wywodzą się z pojecia ruchu oraz zmiany. Jakość tego ruchu może być niezwykle istotna w procesie zapobiegania chorobom oraz leczenia. Chińczycy rozwinęli niezwykle subtelne systemy ćwiczeń energetycznych, fizycznych oraz medytacyjnych.

Dobry system ćwiczeń powinien zawierać wszystkie te trzy skladniki oraz w sposób zrównoważony powinien rozwijać naszego Ducha, Energię oraz ludzkie cialo fizyczne. W kontekście chińskiej medycyny najczęściej wymienia się ćwiczenia Chi Kung oraz Tai Chi. Po wyprobowaniu różnorodnych wschodnich systemów ćwiczeń szczególnie polecam system Tai Chi Kung (w dialekcie kantońskim Tai Ki Kung), ktory może być pierwotnym połączeniem ćwiczeń Chi Kung oraz Tai Chi, utworzonym przed 800 laty poprzez twórcę Tai Chi, taoistycznego mistrza Chang San Fenga.Cztery ostatnie nocne godziny przypadaja kolejno dla pęcherzyka żółciowego (23-1) i wątroby (1-3 nad ranem). W podanych przedzialach czasowych zaznacza się najwyższa aktywność, wydolność, efektywność owych organow. W godzinach maksimum organu będa się ujawniać tzw. dolegliwości Pełni, co oznacza skumulowanie się oraz zablokowanie przepływu energii na poziomie danego narzadu. Dolegliwości Pełni to także inaczej nadaktywność, przeładowanie, nadczynność. Konsekwencją powinny być też różne stany zapalne. Dotyk w chorobach Pełni będzie działać drażniąco, bedzie nieprzyjemny. W godzinach minimum organu pojawią się tzw. dolegliwości Próżni będące sygnałem niedoboru energii; osłabienia, upośledzenia funkcji, niewydolności. W tym wypadku dotyk podziała kojąco, bo będzie dostarczać brakujaca energie. W przypadku zaistnienia choroby, czyli przy utrwalonej nierownowadze energetycznej któregoś z narządów, określone dolegliwości będą pojawiać się w regularnych odstępach czasu, stosownie do czasów danego organu w zegarze biologicznym. Dla przykładu, częste wybudzanie się ze snu pomiędzy godz. 1-3 w nocy (czas maksimum wątroby) będzie sygnałem jej nadmiernego pobudzenia, rozgrzania, przeładowania, zablokowania (choroba Pełni). Z kolei nadmierna senność pomiędzy 13-15 po południu (czas minimum wątroby) – o osłabieniu funkcji tego narzadu (choroba Prożni) z powodu wcześniejszej długotrwałej nadaktywności oraz przemęczenia. Jak widać, nie zawsze wewnętrzne mechanizmy samoregulujące, które posiada każdy organizm wystarczają, by utrzymać organy w pełnej wydolności, sprawności, w stanie rownowagi. Zatem stosując się do prawideł zegara biologicznego, ułatwimy przywrócenie ladu energetycznego we własnym wnętrzu. Następną Gałęzią Klasycznej Medycyny Chińskiej może być dieta, czyli zapobieganie chorobom oraz ich leczenia właściwego przy pomocy odpowiedniego odżywiania. Właściwa dieta powinna być też nie jedynie ogólnie „zdrowa”, ale rownież przystosowana do konstytucji oraz stanu zdrowia konkretnego pacjenta. Ważną rolę odgrywa czas oraz ilość spożywanych posilków. Powolny, świadomy sposób jedzenia, z dokładnym, świadomym żuciem pokarmów przed ich połknięciem może być niezwykle istotny oraz łączy Gałaź Diety z Gałęzią Medytacji. Chiny są kolebką najstarszych oraz najbardziej ugruntowanych cywilizacji. Historia tego kraju może być spisywana w sposób nieprzerwany od ponad 5.000 lat. Chińska kultura dbałości o ludzkie zdrowie określana może być również jako „kultura dlugowieczności” oraz uważa sie, że odegrała istotna rolę w rozwoju cywilizacji. Według medycyny chińskiej istnieje 5 czynnikow klimatycznych, które wywierają istotny wpływ na stan naszego organizmu. Są to: gorąco, suchość, wilgoć, zimno oraz wiatr. Nadmiar gorąca może być też niebezpieczny. Powstaje ono w naszym organizmie na skutek przepracowania albo nadmiaru negatywnych emocji. Powoduje wysoką gorączkę, przyspieszony oddech, a także odwodnienie. Na działanie suchości są narażone osoby mieszkające oraz pracujące w centralnie ogrzewanych budynkach. Powoduje to także wysychanie blon śluzowych, chrypkę, przesuszenie skóry. Najbardziej niebezpieczna może być wilgoć. Powinniśmy unikać przebywania w zawilgoconych pomieszczeniach oraz nie dopuszczać do przemoknięcia na deszczu. Wilgoć powoduje stany depresyjne, bóle stawów, silną senność. Zimno wnika do naszego organizmu głównie za sprawą spożywania zimnych pokarmów i wskutek niechronienia się przed nadto niską temperaturą. Objawami nadmiaru zimna są: niestrawność, częstomocz, ciągłe uczucie zimna, rwące bóle w całym ciele. W czasie gdy Chiny odzyskaly swoje ziemie pod panowaniem dynastii Ming, najslynniejszym lekarzem oraz farmakologiem byl Li Shi Zhen, (1518-1593 CE). Najistotniejszym jego wkladem w rozwoj medycyny może być dzielo „Ben Cao Gang-Mu” (The Compendium of Materia Medica) – kompendium ziol, zawierajace opis ponad 1800 lekarstw, 1100 ilustracji oraz 11000 receptur. Zostalo ono przetlumaczone na dużo jezykow oraz pozostaje jednym z glownych podrecznikow medycyny chinskiej. Wiatr wpływa negatywnie przede wszystkim na górną sekcja ciała. Powoduje przeziębienia, infekcje wirusowe oraz bakteryjne, schorzenia laryngologiczne. Czwarta Gałąź Klasycznej Medycyny Chińskiej, Astrologia bada wpływy ciał niebieskich na nasze nasze życie oraz zdrowie. Jakość oraz ilość energii Qi płynącej w naszych kanałach energetycznych (meridianach) zależy nie jedynie od tego jak myślimy, jakie wykonujemy ćwiczenia fizyczne, co oraz jak jemy, ale również od wpływów energii bliższego oraz dalszego otoczenia. Człek nie może być samotną wyspą, a jego meridiany nie urywają się niespodziewanie bez kontaktu z otoczeniem, jak sądzi wiele, także związanych z chińska medycyna osób. Może być calkowicie odwrotnie. To także energie otoczenia tworza oraz budują nas od chwili narodzin do śmierci. My w tym procesie jesteśmy w stanie jedynie brać udział bardziej albo mniej aktywnie. Nasze otoczenie należy rozumieć szeroko, także jako wszystkie ciała niebieskie. Stad znaczenie Astrologii. Chińska kultura dlugowieczności przywiązuje dużą uwagę do ludzkiego umysłu. Starożytny filozof Lao Tze (ok. 600 – 470 p.n.e.) w swej księdze „DAO DE JING” wysunął teorię, że nadto dużo rozmów i nadmierne wahania stanu emocjonalnego powinny mieć szkodliwy wpływ na umysł. Twierdzil: „Zlość szkodzi wątrobie” ”Ekscytacja szkodzi sercu” ”Myślenie szkodzi śledzionie” ”Żal szkodzi płucom” ”Strach szkodzi nerkom” Na podstawie tej teorii liczni specjaliści zajmujacy sie problemem długowieczności opracowali terapię umysłu, która polega na relaksacji, zmniejsza wahania nastroju oraz wspiera rozwój moralny. Jak widzimy, może być to także typowe dla chińczyków – holistyczne podejście do kwestii rownowagi naszego organizmu. Taki sposób myślenia nie może być jakąś formą współczesnej mistyki, czy może ezoteryki ale jednoznacznie wynika z klasyki medycyny chińskiej, a szczególnie z jej podstawowego dzieła, jakim może być Huangdi Neijing, czyli Klasyka Wewnetrznej Medycyny Żółtego Cesarza.

Piąta Gałąź Klasycznej Medycyny Chińskiej, geomancja chińska, znana pod nazwą Feng Shui, bada związki zwykłego człowieka z jego bliskim otoczeniem. Współczesne Feng Shui to także uproszczona wersjaz starożytnej chińskiej geomancji, czyli nauki mówiącej o zwiazkach pomiędzy energia zwykłego czlowieka oraz energią otoczenia. Doświadczeni lekarze tradycyjnej chińskiej medycyny twierdzą, że każdy rodzaj dysharmonii energetycznej, czy może także dolegliwości pacjenta można wyleczyć odpowiednią zmianą otoczenia. Rewolucja w 1911 zakonczyla panowanie dynastii Qing, a zapoczatkowaLa Chinska Republike Ludowa. Rozpoczal sie czas modernizacji, a ludzie zaczeli zwracac sie ku medycynie zachodniej. Wladze chinskie zaproponowaly zniesienie TCM oraz podjely kroki by zahamowac zarowno jej rozwoj, jak oraz jej praktykowanie. W 1928r powstala partia komunistyczna, a w 1949 roku pod przywodztwem przewodniczacego Mao, partia ta przejela wladze w Chinach. To także spowodowalo zwrot o180 stopni w podejsciu do tradycyjnej medycyny. Poniewaz w tym czasie obecny byl gleboki deficyt uslug medycznych, nowe komunistyczne wladze zachecaly do uzywania lekow tradycyjnej medycyny, ze wzgledu na ich niska cene, akceptowalna poprzez wiekszosc Chinczykow. Tradycyjna medycyna chinska powrocila do lask, nastapil jej gwaltowny rozwoj oraz stala sie powszechna. W latach 50 ubieglego stulecia akupunktura oraz ziola staly sie standardem w wielu szpitalach. Dużo klinik zaczelo stosowac, nauczac oraz badac metody tradycyjne. Glowne osrodki znajdowaly sie w Pekinie, Szanghaju oraz Nanjing. Niestety TCM, jako wyraz tradycji kulturowej, przeszla poprzez okres wielkich trudnosci podczas rewolucji kulturalnej. Od 1966 do 1976r wielu tradycyjnych lekarzy chinskich zostalo wyrzuconych z uczelni oraz szpitali, wielu uznanych praktykow zostalo osadzonych w wiezieniach albo zamordowanych. W 1979 roku zostaje ustanowione Narodowe Towarzyszenie Medycyny Chinskiej, a dużo klasycznych tekstow zostaje opublikowanych ponownie. W 1980 roku WHO tworzy liste 43 patologii, ktore efektywnie moga byc leczony akupunktura. Nadwrażliwość na zmiany pogody nazywana może być meteoropatia (meteopatią). Objawia się ona rożnie. Najczęściej występuje nasilenie podenerwowania, drażliwości, pobudzenia albo odwrotnie – obniża się sprawność psycho-fizyczna; pojawia się stan znużenia, zmęczenia, braku energii, apatii, nastepuje pogłębienie stanow depresyjnych, pogarsza się koncentracja oraz pamieć. Dość często pojawiają się trudności w zasypianiu albo występuje przerywany sen, gwałtownie spada albo rośnie ciśnienie krwi, rośnie nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne jak światło, hałas, ruch, nękają nagłe bóle głowy, migreny. W czasie zmian pogody nasilają sie również zatem już istniejące, a nie wyleczone dolegliwości przewlekłe przejawiające się bolami stawów, kości, dolegliwościami gastrycznymi, zaburzeniami jelitowymi oraz wielu innymi. Gynostemma może być niezmiernie wzięty na całym świecie w ciągu jego wprawa aż do kontrolowania wagi. Jeśli jesteś nazbyt chuda, być też może wspomóc Ci przybrać na wadze. O ile jesteś nadto bolesny, przypuszczalnie odciążyć Ci wyszczupleć. Owo może być czyn bilansującą adaptogen. Przynosi cielsko spośród powrotem aż do jego normalnej wagi. Może ona również pomóc nie oddać niezakłócony stan cukru we krwi tudzież usuwania szkodliwych tłuszczów we krwi. Powoduje to, że twoj kompozycja metaboliczny lepiej funkcjonować. Może być plus w stanie nie oddać zdrową pracę jelit za pośrednictwem jego działania oczyszczająco na jelita z kolei żoładka. Eliminuje toksyny spośrod organizmu zbyt. Można by zadać pytanie, dlaczego tak się dzieje? Czy może można po czyjejś specyficznej reakcji na pogode wnioskować, w jakim stopniu człowiek-meteoropata może być zdrowy, a skoro nie, to także co w nim choruje oraz z jakich powodów? W tym celu warto odwołać się do Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, która w sposób przejrzysty tlumaczy te zależności. W Europie, czy może Stanach Zjednoczonych medycyna chińska nie do końca traktowana może być jako sposób na leczenia właściwego chorób. Mieszkańcy owych kontynentów traktuja chociażby zabiegi akupunktury raczej w kategorii odzyskiwania spokoju ducha oraz sposób na relaks. Całkowicie inaczej sytuacja wyglada w Chińskiej Republice Ludowej. Tamże z racji na wyraźne zakorzenienie historyczne medycyna niekonwencjonalna może być traktowana z wysokim priorytetem. często stawia sie ją wręcz na równi z medycyną konwencjonalna. I tak, gdy wzmaga się wiatr oraz gdy występują huśtawki ciśnienia, będą się potęgować dolegliwości w kręgu funkcjonalnym wątroby (wątroba, pęcherzyk żółciowy) i w związanych z tym kręgiem oczami (szczypanie, pieczenie, przekrwienie), mieśniami (kurcze, drętwienie, mrowienie). Powinny się również pojawić typowe dla tego kręgu dolegliwości emocjonalne jak drażliwość, pobudzenie, wybuchy złości, gniewu, agresji. W tym wypadku wiatr wdziera się do wnetrza organizmu poprzez osłabioną energetycznie czakrę splotu słonecznego. Co najbardziej szkodzi wątrobie oraz jednocześnie czakrze? Złość, frustracja, lęki egzystencjalne(negatywny wpływ poprzez nerki), silne stresy, toksyczna żywność, alkohol, palenie papierosów, narkotyki, nadmiar kwaśnej żywności w diecie oraz niedobór tej o barwie zielonej. Co jej sprzyja? Łagodzaco na dolegliwości działa kolor zielony oraz błekitny, kamień- turkus. Z pożywienia drób, kura, kiszonki oraz produkty fermentowane i warzywa o zielonym zabarwieniu – to także w skrocie. ow krąg funkcjonalny wykazuje największą wrażliwość na wpływ pogody wiosną. A jednocześnie wiosna, to także czas największej aktywności wątroby, a zarazem największej ilości dolegliwości ze strony tego narządu, ale jedynie wtedy, skoro może być osłabiony, przeciążony albo gdy może być w zastoju. Letni upal bedzie najbardziej dolegliwy dla oslabionego z rożnorodnych powodów kręgu funkcjonalnego serca (serce, jelito cienkie, osierdzie). Sygnały o rozregulowaniu energii w tym kręgu będą także płynąć ze związanego z nim ucha zewnętrznego (ból, zaczerwienienie), koniuszka języka (szczypanie, pieczenie, ból, ranki, czerwone kropki) i zębów mądrości (podatność na próchnicę oraz ból). ów krąg odpowiada za wydzielanie potu, za stan tętnic i barwę skóry. Osoby z osłabionym kręgiem serca będą w goracej porze roku odczuwać najczęściej: zaburzenia rytmu serca, bóle w klatce piersiowej, zadyszke, nerwowość, labilność emocjonalną, drażliwość, wzdęcia w podbrzuszu, będą obficie się pocić. Będą ponurzy, apatyczni, z trudem będą znosić rozłąkę, dużo częściej niż u innych wystąpi brak koncentracji. Skoro z kolei w tym kregu wystąpi skumulowanie energii, to także ów nadmiar przejawi sie w postaci euforii, histerycznego śmiechu albo nieskładnej mowy. Gorące powietrze będzie przenikać do źle funkcjonujących narządów poprzez uszkodzona czakrę serca, nasilając wymienione wcześniej dolegliwości. Człowiek ze zdrową czakrą serca, a zatem oraz zdrowym sercem oraz jelitem cienkim będzie sie czuć latem doskonale, bedzie radosny, uśmiechnięty, bardzo dobrze usposobiony do innych ludzi, żwawy, zdolny do wysiłku fizycznego. Wlaściwie dobrane otoczenie może wprowadzić do meridianów energię, która zharmonizuje nasz system energetyczny. Niewlaściwie dobrane otoczenie z czasem powoduje dysharmonie oraz choroby. Utraciliśmy zatem już w wiekszości umiejętność rozpoznawania odpowiedniego dla nas otoczenia, ale potrafimy zauważyć, że zwierzęta domowe, na przykład koty doskonale potrafia odnaleźć odpowiednie miejsca na swoje legowiska. Koty znane sa również z tego, że „leczą ludzi”, to także znaczy kładą się na chorych częściach ciała człowieka.

Znawcy kotow uważają, że to także „leczenie” rzeczywiście pomaga oraz powinno być też pisane bez cudzyslowów. Geomancja chińska może wspomoc nasze osłabione zmysły oraz ułatwić takie zaprojektowanie otoczenia, by było dla nas jak najbardziej korzystne. W wielu innych przypadkach medycyna zachodnia bywa skuteczniejsza albo wręcz niezastąpiona, chociaż oraz wtenczas może posiłkować sie wybranymi metodami TMC. Zreszta zatem już obecnie medycyna zachodnia korzysta w znacznym stopniu (choć często nieuświadomionym) z ziół chińskich – współczesna naukowa biochemia oraz farmakologia opiera się na nich zatem już w ok. 60%, a na ziołach zachodnich zaledwie w ok. 25%. Zastosowanie tradycyjnych leków chińskich w światowej medycynie rośnie coraz bardziej. Nie bez znaczenia są także znacznie niższe koszty diagnozowania w TMC, i rozlegla wiedza z dietetyki, ktora może być integralną częścia tej medycyny. Zalecenia TMC zarówno w zakresie profilaktyki jak oraz dietetyki są skuteczną obroną przed chorobami; dietetyka może być też również ważnym elementem terapii – pożywienie odpowiednio dobrane oraz przyrządzane zgodnie z zasadami TMC traktowane bywa w wielu przypadkach jako lekarstwo na równi z ziolami. Dążyć należy do tego, by leczenia właściwego metodami TMC było na rowni z medycyną zachodnią refundowane poprzez Narodowy Fundusz Zdrowia. Pacjent powinien mieć możliwość swobodnego wyboru metody leczenia. Wskazane jest, by w Polsce były oficjalnie dostępne wszystkie zioła chińskie oraz tradycyjne środki leczenia chińskie dopuszczone do obrotu w innych krajach Unii Europejskiej – znacznie ulatwi to także pacjentom leczenia właściwego metodami TMC i obniży cene leków. Szósta Gałąź Klasycznej Medycyny Chińskiej, masaż może być naturalną oraz najłatwiej dostępna formą zabiegów służących do zapobiegania oraz terapii w każdym systemie medycznym. Nie mniej jednak szczegolnie Chińczycy, na bazie teorii oraz praktyki tradycyjnej chińskiej medycyny opracowali dużo niezwykle skutecznych systemów masażu. Odpowiednim masażem punktów akupunkturowych oraz meridianów można osiągnać równie dobre rezultaty, jak przy pomocy akupunktury. Zabieg akupunkturowy zazwyczaj posiada te przewage, że trwa krócej, ale masaż może być bardziej naturalny oraz trudniej w nim może być popełnić błąd. Medycyna może być i giętki do obniżenia cholesterolu w surowicy natomiast złego cholesterolu (LDL) natomiast trójglicerydów, tudzież równocześnie zwiekszenie właściwego cholesterolu (HDL). Owo może opuszczać wysokie ciśnienie krwi z kolei poprawę funkcji układu krążenia, zwiększajac przepływ wieńcowy tudzież obniżenie oporu naczyniowego. Posiada rzemioslo uwalniania tlenku azotu, który rozluźnia naczynia krwionośne. Ziolo to także może być nieslychanie wzięty pomiędzy sportowców a kulturystów z powodu jego sily tudzież wytrzymałości właściwości wzmacniających. Owo przypadkiem nie inaczej przynieść ulgę w budowaniu tłum mięśniowej natomiast zmniejszenia zmeczenia. Ostatnio po zapaści w stosowaniu oraz ujawnianiu róznych tradycyjnych terapii. spowodowanej Rewolucją Kulturalną, wyszły na światło dzienne ukrywane do tej pory w tajemnicy klasyczne taoistyczne systemy masażu. Na przykład taoistyczny masaż stop On Zon Su. Ostatnie dwie Gałęzie Klasycznej Medycyny Chińskiej, to także znaczy • Ziołolecznictwo oraz • Akupunktura oraz Moxa Powstała w latach pięćdziesiątych XX wieku Tradycyjna Chińska Medycyna (pisana z wielkich liter), będąca w tej chwili światowym standardem chińskiej medycyny, zawiera jedynie małą oraz niekoniecznie najważniejszą sekcja naturalnej oraz holistycznej metody leczenia, jaka może być Klasyczna Medycyna Chińska. Poza tym Tradycyjna Chińska Medycyna zawiera głównie te metody Klasycznej Chińskiej Medycyny, ktore są najbardziej podobne do metod zachodniej medycyny. Jej teoria także powstawala pod wpływem odkryć medycyny zachodniej (patrz: Bob Flaws, Honora Wolfe, 1983, Prince Wen Hui’s cook, str. 191). Pomimo owych ograniczeń Tradycyjna Medycyna Chińska zyskała duża popularność na całym świecie z powodu swojej skuteczności w leczeniu oraz zapobieganiu chorobom. Tradycyjna Chińska Medycyna, jako jeden z nielicznych naturalnych systemow zdrowotnych może być zestandaryzowana, w zwiazku z tym efekty jej działań można badać statystycznie. Może być również zalecana poprzez Swiatową Organizację Zdrowia (WHO), która opracowała pomiędzy innymi zarys standardów kształcenia akupunkturzystów. W Chinach medycyna chińska może być używana w celu zmniejszenia zmęczenia, leczyć zapłon oskrzeli, poprawę funkcji seksualnych z kolei rozszerzanie ciała w ogóle. Uważa sie nader prawdziwy tonik w celu właściwego samopoczucia. Saponiny są co daje ow na nieograniczona skalę zioło jego zręczność jako adaptogen. Posiada największą ilość saponin jakiejkolwiek naturalnej rośliny. Istnieje powyżej 80 spośród nich zawartej w Gynostema. Może być to także powyżej cztery baty dawka znalezionych w żeń-szenia Saponiny w Gynostemma nazywane są gypenosides „. Stworzenie w XX wieku Tradycyjnej Chińskiej Medycyny można uznać za pierwszy krok na drodze do przypomnienia światu pelni możliwości, jakie dawała oraz nadal daje Klasyczna Chińska Medycyna. W Chinach, na Tajwanie oraz na Zachodzie żyje wciąż jeszcze wielu mistrzów o ktorych mozna powiedzieć, że integrują w swoim życiu, leczeniu oraz nauczaniu Osiem Gałęzi Klasycznej Medycyny Chińskiej. Od nich można się tej wiedzy nauczyć. Poczatek XXI wieku posiada szansę, by stać się okresem w którym przywrocone zostana do życia wszystkie skarby medycyny chińskiej. Mam nadzieję, że przełoży sie to także nie jedynie na poziom funkcjonowania społeczeństwa, ale również na poziom ŻYCIA, czyli na poziom satysfakcji z tego, co mamy oraz co ciągle tworczo kreujemy. Taka zmiana wymaga nie mniej jednak od nas większej świadomości oraz ciagłego kultywowania Ośmiu Gałęzi Klasycznej Medycyny Chińskiej. Model lekarz-pacjent, w którym pacjent „płaci oraz wymaga zdrowia” od lekarza nie będzie w tej sytuacji użyteczny. Wysoko kwalifikowani specjaliści powinni być też jedynie przewodnikami w naszych poszukiwaniach zdrowia oraz prawdy.

Cholesterol

Posted on

Jak wiadomo rozróżniamy dwa typu cholesterolu. Korzystając z obrazowego porównania typ LDL jest czymś w rodzaju podpalacza, natomiast HDL stanowi coś w rodzaju straży pożarnej. Twój cel wyrażony liczbowo to: LDL poniżej 130 mg / dl i HDL powyżej 40 mg / dl. Co zrobić aby obniżyć poziom „złego” LDL? Koreańscy naukowcy odkryli, ze pomogą nam kwaśne produkty. Dlatego śniadaniowe menu warto wzbogacić o sok z prawdziwych pomarańczy i grejpfruta.  Taka kombinacja pomoże nam obniżyć poziom LDL nawet o 17 procent i HDL zwiększyć aż o 21 procent, pod warunkiem, że pijemy trzy szklanki wspominanych soków dziennie. Następną rzeczą którą powinniśmy zrobić to dodać także do naszego menu kruszone orzechy włoskie, np. do jogurtu, co pozwoli podnieść HDL o 9 proc. Wreszcie, warto zamienić poranną kawę na herbatę. Naukowcy stwierdzili, że dzięki herbacie możemy obniżyć poziom LDL o 11 proc. Kwasy nienasycone, czyli kwasy tłuszczowe pochodzenia roślinnego o wiele szybciej ulegają rozkładowi i mogą być łatwiej przenoszone do wątroby, gdzie ulegają odpowiedniemu zmetobolizowaniu. Na ogół również ich stężenie jest znacznie niższe, niż w porównaniu od podobnie na pozór tłustych potraw zwierzęcych – podobnie jest również w przypadku różnorodnych produktów pochodzenia zwierzęcego, ale już wtórnie przerobionych, na przykład jogurtów (12mg/100g) czy mleka krowiego z oznaczeniem 3,5% zawartości tłuszczu (14mg/100g). Stosunkowo niewielkie stężenie cholesterolu występuje również w rybach, tutaj jednak należy zwrócić uwagę na gatunek, bo o ile okoń ma w sobie ok. 40 mg cholesterolu na 100 gram wagi, makrela – ok. 95 mg/100g, tak już na przykład bardziej tłusty łosoś – 360 mg/100g.
Ciśnienie krwi

Jedną z ważniejszych liczb dla Twojego serca jest ciśnienie krwi. Każdy przewód (wąż) ma swoją przepustowość, a naczynia krwionośne nie aż tak bardzo się od niego różnią. Jeżeli chcesz uniknąć rozerwania owego węża tj. udaru krwotocznego ciśnienie tętnicze nie może przekroczyć górnego poziomu alarmowego.  Przekroczenie tego poziomu to narażanie się na ryzyko zawału serca, niewydolności serca i niewydolności nerek. Staraj się utrzymać poziom ciśnienia tętniczego oznaczonego BP poniżej 120/80 mm słupa rtęci. Co zrobić by ciśnienie krwi utrzymywać na właściwym poziomie? Cóż, specjalistami w tej dziedzinie są kanadyjscy naukowcy, którzy zauważyli, ze „wieczorne figle we dwoje” pozwalają zmniejszyć ciśnienie krwi średnio o 2,5 mmHg. Jeżeli to nie pomoże, a zazwyczaj powinno  , możesz wziąć znaną Ci polopirynę (aspirynę) w niewielkich ilościach czyli zawarty w tych lekach kwas acetylosalicylowy. Oczywiście znacznie lepszym rozwiązaniem jest zażycie dedykowanego leku o właściwej dawce, choć tym samym składzie, czyli np. leku Acard lub Polocard. Przyjmowanie tych leków pozwoli obniżyć ciśnienie skurczowe o 6,8 mmHg i rozkurczowego o 4,6 mmHg. Ważne jest jednak by przed rozpoczęciem kuracji skontaktować się z lekarzem i ustalić właściwą terapię. Leki te mają swoje działania niepożądane, co oznacza, że w nielicznych przypadkach mogą nam bardziej zaszkodzić niż pomóc. I ostatnia rada, również od naukowców – módlmy się! Nowe badania pokazują, że ludzie, którzy modlą się często mają o 3,5 procent niższe ciśnienie rozkurczowe niż badani ludzie niepraktykujący.

Jeżeli z powodów zdrowotnych musisz dokonywać często pomiarów ciśnienia krwi możesz zakupić ciśnieniomierz w aptece internetowej. Jeżeli wahasz się jaki aparat do mierzenia ciśnienia kupić polecam przeczytać ten artykuł.
Spokój serca

Twoje życie nie spoczywa w Twoich rękach. Ono spoczywa przede wszystkim w Twoim sercu. Ważne zatem by Twojemu sercu zapewnić spokój. W badaniu przeprowadzonym przez New England Journal of Medicine, ludzie, których serca były niespokojne, co oznacza powyżej 75 uderzeń na minutę (bpm), byli trzykrotnie bardziej narażeni na śmierć z powodu zawału serca niż badani z wynikiem poniżej tej wartości. Naszym celem jest liczba 65 uderzeń na minutę. Serce można przyzwyczaić do wolniejszego tempa uderzeń na minutę poprzez trening, ćwiczenia fizyczne. Metodą na osiągnięcie tego celu może być na przykład bieganie. Jeżeli trenujesz na siłowni ustaw sobie na bieżni krótki dystans rzędu 0,5 km i pokonaj go w takim tempie aby przebiec możliwie szybko. Następnie zmniejsz prędkość poruszania się bieżni o połowę i przebiegnij ten dystans w wolniejszym tempie. Potem skracaj dystans i przebiegnij na przemian raz szybko raz wolno do czasu aż poczujesz się zmęczony. W ten sposób przyzwyczaisz swoje serce do wolniejszego bicia.
Stężenie glukozy we krwi na czczo

Twój poziom glukozy na czczo wskazuje na to czy masz problemy z cukrzycą. Jeżeli poziom ten niebezpiecznie rośnie to znaczy, że rośnie także ryzyko  wystąpienia tej choroby. Warto na ten czynnik zwrócić uwagę, bo cukrzyca prowadzi do katastrofalnych skutków, zwiększa ryzyko choroby serca, choroby nerek i chorób oczu. Dopełnieniem tych wszystkich zagrożeń będą wyniki badań Journal of the American Medical Association, według których osoby z poziomem glukozy powyżej 140 mg/dl czyli 40 mg / dl powyżej normy ponoszą o 29 procent wyższe ryzyko śmierci na raka.

Aby obniżyć stężenie glukozy na czczo, trzeba poprawić zdolność organizmu do wykorzystywania glukozy we krwi czyli inaczej poprawić wrażliwość na insulinę. Najlepszym na to sposobem jest zmniejszenie masy ciała. Dodatkowym czynnikiem poprawiającym nasze wyniki glukozy we krwi będzie przyjmowanie w posiłkach dodatków ze sprzężonego kwasu linolowego (CLA). Kanadyjscy naukowcy zauważyli, że osoby, które przyjmowały 4 gramy CLA dziennie poprawiły o 27 procent wrażliwość na insulinę w zaledwie 8 tygodni. Według badań włoskich naukowców na poprawę wrażliwości na insulinę wpływa również (umiarkowane) spożycie ciemnej, niskokalorycznej czekolady. Jeżeli zdiagnozujesz u siebie współwystępowanie co najmniej trzech czynników z poniższej listy to musisz udać się do lekarza czymprędzej:

– wysokie ciśnienie tętnicze krwi: >= 140 / >= 90mmHg,
– wysokie stężenie glukozy na czczo: >= 110mg/dl
– otyłość brzuszna (obwód talii): mężczyźni: > 102cm; kobiety: > 88cm,
– niskie stężenie HDL = Mężczyźni: =< 40mg/dl; Kobiety: =< 50mg/dl,
– wysokie stężenie trójglicerydów: >= 150 mg/dl,

Białko C-reaktywne

Brytyjscy lekarze mówią: obniż swój poziom CRP czyli białka C-reaktywnego, a nigdy nie będziesz potrzebować CPR (czyli Cardio-Pulmonary Resuscitation  – reanimacja). To dlatego, że podwyższone stężenie CRP jest często oznaką zapalenia naczyń i chorób serca. Poziom CRP jest wraz z poziomem cholesterolu najważniejszym czynnikiem w przewidywaniu chorób serca. Wysokie CRP, czyli powyżej 1 miligrama na litr, jest również związane z wyższym prawdopodobieństwem raka prostaty.

W utrzymaniu CRP na odpowiednim poziomie pomoże nam przyjmowanie witaminy C i magnezu. Badania naukowców z University of California w Berkeley wykazały niedawno, że przyjmując codziennie 500 mg witaminy C można zmniejszyć CRP aż o 24 procent. Równie ważna jest odpowiednia dzienna dawka magnezu. Z badań Journal of the American College of Nutrition wynika, że ludzie, którzy nie przyjmują dostatecznie dużo magnezu są dwa razy bardziej narażeni na podwyższone stężenie CRP w porównaniu do odżywiających się prawidłowo.

Jak radzić sobie ze stresem?

Posted on

Z medycznego punktu widzenia długotrwały stres jest naszym wrogiem. Często zapewne zastanawiasz się co zrobić gdy stres kompletnie uniemożliwia cokolwiek. Czasami  bywasz w takim stresie, że zaczynasz płakać przestajesz wierzyć w siebie i cokolwiek, trzęsiesz się, pocisz, robią ci się zimne i mokre ręce, serce bije jak oszalałe, robi ci się słabo, i czasem masz przez to mroczki przed oczami. Jak wiadomo czynniki stresu są różne, począwszy od kłótni z kimkolwiek, szkołą różnymi egzaminami, wyjściami, wyjazdami, skończywszy na załatwianiu różnych spraw i wizycie u lekarza. Obecnie radzenie sobie ze stresem rozpatrywane jest jako główny element ogólnego procesu stresu. Z badań można wnioskować, że sposób radzenia sobie ze stresem może pomniejszyć wpływ stresu oraz łagodzić jego negatywne konsekwencje.

Wiadomo, że gdy pojawia się stres włączają się emocja – strach, ból, złość, furia, napięcie, bezsilność, panika itp. W odpowiedzi na to zachodzą cielesne zmiany. W układzie nerwowym pobudza się podwzgórze, które komunikuje się z układem hormonalnym i dochodzi do aktywności przysadki mózgowej. Aktywuje się hormon przyśpieszający metabolizm organizmu –  adrenalina. Zwiększa ona sprawność narządów ciała, pobudza cały system do reagowania na zagrażający bodziec – stresor. Wzrasta ciśnienie, krzepliwość krwi, potliwość, mięśnie są gotowe do reakcji. Organizm się sam reguluje, dąży do homeostazy. Pojęcie stresu jest znane każdemu i potocznie kojarzone w znaczeniu ujemnym z przeciążeniem, wywołanym sytuacją trudną, konfliktową, chorobą, przykrym przeżyciem, zmartwieniem, ale też wpływem bodźców fizycznych, np. hałasu. Teoria stresu psychologicznego prezentowana przez tych badaczy ma charakter transakcyjny. Według nich stres to „określona relacja między osobą a otoczeniem, która oceniana jest przez osobę jako obciążająca lub przekraczająca jej zasoby i zagrażająca jej dobrostanowi”. Lazarus i Folkman twierdzą, że stres psychologiczny nie jest „umiejscowiony” ani w samej sytuacji, ani w osobie, pomimo że jest uwarunkowany przez cechy środowiska i przez właściwości człowieka znajdującego się w określonej sytuacji. W sytuacji stresu następuje konfrontacja posiadanych przez człowieka przekonań, wartości i umiejętności z wymaganiami, ograniczeniami i zasobami, jakie wnosi sytuacja. Relacja ta określona jest mianem transakcji, ponieważ nie tylko otoczenie wpływa na osobę, ale również osoba wpływa na otoczenie (relacja przebiega w obu kierunkach). Stres w pracy na początku objawia się problemami z zasypianiem, później coraz trudniej opanować nerwy i emocje, zaczynają się bule brzucha, notoryczne bóle głowy, niechęć i brak motywacji do pracy. Tymczasem okazuje się, że praca wcale nie musi być aż tak męcząca. Wystarczy pamiętać o kilku podstawowych zasadach, które pozwolą nam na zapanowanie nad stresem i ograniczeniem jego negatywnego wpływu na nasze życie.

Stres jest prawidłową fizjologiczną reakcją na obiektywne zagrożenie. Polega na wprowadzeniu organizmu w stan bezpośredniej gotowości do ataku, walki bądź ucieczki. W każdym przypadku stan stresu jest czymś przeciwnym stanowi bezradności. Na poziomie neurochemicznym stres można powiązać z obfitym wydzielaniem neuromediatorów (noradrenaliny, serotoniny) przez liczne struktury mózgu; przeciwnie, stan depresji przejawia się osłabieniem aktywności mózgu. Stres nie jest niczym innym, jak tylko pozostałością po naszych praprzodkach, którym szalenie był do przeżycia potrzebny, a raczej to co robił z organizmem pomogło im przetrwać. Pod wpływem stresu bowiem aktywizowany jest układ współczulny (taka część układu nerwowego niezależna od naszej woli), dochodzi do zmian w procesach fizjologicznych, wzrasta poziom wydzielanych hormonów – adrenaliny, noradrenaliny, tyroksyny. Co powoduje, że do pracy pobudzane zostają  najważniejsze narządy. Wzrasta nam ciśnienie krwi, rośnie poziom cukru, mięśnie się napinają, wzrasta aktywność umysłowa, wyostrzona jest percepcja, a tłumiona zaczyna być wrażliwość na ból. Wszystko to wspaniale działało, gdy wiać musieliśmy przed tygrysem na sam czubek wielgachnego drzewa. W odległych prehistorycznych czasach walczyliśmy głównie ze stresorami natury fizycznej – drapieżniki, żywioły. Obecnie, reakcja na stres nie uległa zmianie, zmieniły się natomiast stresory – zamiast tygrysa rozwścieczanego z głodu, mamy szefa żądającego od nas pracy na najwyższych obrotach, zamiast rozszalałych żywiołów – presję społeczną wymuszającą na nas takie czy inne zachowanie. Organizm reaguje tak samo, jednak nie potrzebna mu aż taka mobilizacja energetyczna, nie będziemy bowiem walczyć z szefem na noże ani wdrapywać się na drzewo. Nadmiar energii którą posiadamy staje się szkodliwy dla organizmu, jeśli nie jest on spożytkowany. Stanem, o jakim napiszę pracy, jest stres patologiczny. Jaki to stres? Po pierwsze, zbyt silny. Zwierzęta wyposażone są w naturalne mechanizmy pozwalające unikać silnego stresu, są płochliwe. Na pewno doskonale pamiętamy popularny film „Indianin w Nowym Jorku”. Żyjąc w „miejskiej dżungli” co chwilę ryzykujemy życie przechodząc przez ruchliwe jezdnie czy wskakując w ostatniej chwili do metra. Uważamy, żeby nie wpadł na nas rower lub żebyśmy nie wpadli na kogoś, żeby nas ktoś nie okradł lub nie oszukał. Równocześnie mamy w pamięci niedawną awanturę z szefem albo martwimy się, czemu dzieci nie wróciły do domu, albo co jest przyczyną awarii Internetu. Nasz organizm odbiera wszystko, co się dzieje, jak organizm antylopy zamkniętej w ciasnej klatce wokół której krąży lew. Możemy albo przyzwyczaić się, albo nauczyć świadomie radzić sobie ze stresem. Długotrwały stres jest związany z codziennym problemami naszego życia. Nie tylko tragiczne zdarzenia ale stałe martwienie się o sprawy związane z życiem prywatnym (pieniądze, rodzina, zdrowie, związek itp.) czy też zawodowym (praca, wyniki, budżet itp.) powodują spustoszenie w organizmie. Obniża się samoocena danej osoby, jej poczucie sprawstwa kontroli, co dodatkowo wzmacnia stres. Reakcja alarmowa powstaje pod wpływem szkodliwego bodźca, ma na celu dwustopniową mobilizację sił obronnych organizmu: najpierw przez fazę szoku obejmującą bezpośrednią reakcję organizmu na czynnik szkodliwy i charakteryzującą się silnym pobudzeniem organizmu do obrony. Następną fazą jest przeciwdziałanie szokowi, które obejmuje reakcje obronne i którym towarzysza zmiany w funkcjach fizjologicznych organizmu (np. wzrost ciśnienia krwi). Drugie stadium stanowi stadium odporności, w którym organizm mobilizuje swoje zasoby energetyczne i mechanizmy obronne – następuje względna adaptacja organizmu na działanie szkodliwego bodźca. Trzecie, stanowi stadium wyczerpania, które charakteryzuje się obniżeniem możliwości energetycznych i obronnych organizmu, czego wskaźnikiem może być rozregulowanie funkcji fizjologicznych organizmu. Jest wiele metod autorelaksacyjnych umożliwiających w lepszym lub gorszym stopniu radzenie sobie ze stresem. Zamknij oczy i głęboko się odpręż. Przenieś się myślą do znanego ci pomieszczenia, na przykład do sypialni lub salonu. Przypomnij sobie znane ci szczegóły, takie jak kolor dywanu, ustawienie mebli, blaski i cienie. Oczyma wyobraźni zobacz siebie, jak spacerujesz po pokoju, siedzisz w wygodnym fotelu lub leżysz na kanapie. Następnie przywołaj z pamięci przyjemne wydarzenia sprzed kilku dni; najlepiej takie, które były źródłem miłych doznań fizycznych, jak na przykład jedzenie smacznego posiłku, otrzymanie dobrej wiadomości, pływanie w chłodnej wodzie. Przypomnij sobie tę scenę jak najdokładniej i ponownie przeżywaj tamte urocze chwile. Tak to mniej więcej działa.

Badacze stresu, Lazarus i Folkman wyróżnili następujące sposoby radzenia sobie ze stresem: o konfrontacja – obrona własnego st anowiska, walka z trudnościami, by zaspokoić swoje potrzeby; o planowanie rozwiązania problemu – zaplanowane działanie wobec sytuacji stresowej; o dystansowanie się – podejmowanie wysiłków mających na celu odsunięcie od siebie problemu, unikanie myślenia o nim;

  • poszukiwanie wsparcia czyli szukanie pomocy lub współczucia ze strony innych ludzi lub instytucji
  • pozytywne przewartościowanie czyli szukanie i podkreślanie dobrych stron sytuacji stresowej, aby zmniejszyć poczucie straty lub porażki
  • unikanie lub inaczej ucieczka – fantazjowanie, przeczekiwanie, myślenie życzeniowe;
  • samokrytyka, autoagresja samoobwinianie się
  • samokontrola – powstrzymywanie negatywnych emocji

Gdy stres trwa zbyt długo lub jest zbyt silny (lub i jedno, i drugie), a w dodatku mamy już za sobą pierwsze kryzysy związane z osłabieniem habituacji, musimy dobrze zdać sobie sprawę, że natura sama już się nie obroni. Ten moment strachu, kiedy z ciemnej ulicy wyskoczy pies, ale trzeba widzieć psa, który przestraszył się człowieka. To, czego my doświadczamy, nie daje nawet przybliżonego pojęcia tego, co się dzieje z przerażonym zwierzęciem. Wróbel, wykłócający się zawzięcie z drugim wróblem o skórkę chleba, jeżeli wziąć go do ręki, umrze na atak serca. Naszą przewagą w przyrodzie nie są kły i pazury, lecz umiejętność przewidywania stresu i odpowiedniego przygotowania się na jego przyjęcie. Stres jest to prawie codzienny czynnik naszego życia ale są na to rady jak sobie z nim radzić. W sensie fizjologicznym stres dobry i zły nie różnią się od siebie, jeśli chodzi o pobudzenie (aktywację) organizmu do walki z nim. Natomiast w sensie psychologicznym pojawia się zróżnicowanie: stres zły (dystres) rozumiany jest jako niosący cierpienie i dezintegrację, natomiast stres dobry (eustres) rozumiany jest przez Selyego jako czynnik motywujący do wysiłku mimo trudności i prowadzący do rozwoju własnej osobowości i osiągnięć życiowych. Wszystko zależy od oceny poznawczej, od tego, jaki sens nadajemy stresowi.