Właściwości zdrowotne kapusty

Pomówmy dzisiaj o kapuście. Brukselka, kalarepa, a także brokul, kalafior czy jarmuż – to tzw. rodzina roślin kapustnych. W medycynie ludowej te okrągłe, zielone, twarde warzywa królują pośród zdrowego jedzenia. Kapusta znana byla więc już w starożytności, stawiano na jej cześć świątynie. Kapusta leczy kaca, dolegliwości stawów oraz wszelakie guzy. Zapobiega anemii oraz obrzekom, podnosi odporność oraz zapewnia piękne włosy, skórę oraz paznokcie. A w dodatku posiada mało kalorii. Według legendy glówki kapusty powstały z lez Likurga, ktorego bóg wina Bachus ukarał za zniszczenie winnicy. L-glutamina zawarta w kapuście dobroczynnie wpływa na trakt jelitowy – jego odbudowę. Udowodnil to również w swoich licznych badaniach profesor medycyny z Uniwersytetu w Stanford, dr Garnett Cheney, wciąż jeszcze w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Z jego doświadczeń klinicznych wynika, że docelowo 100-200 ml świeżego soku z kapusty (zwykłej białej) ok. pół godziny przed każdym posiłkiem (3-5 razy dziennie – wspólnie jesteśmy w stanie docelowo spożyć dziennie 1 litr – w przypadku problemów zaczynamy od małych ilości dziennie) potrafi wyleczyć chory przewód pokarmowy w ok. dwa tygodnie (lżejsze przypadki także szybciej, a cięższe nieco dłużej). Dzięki prozdrowotnym wlaściwościom kapusty znacznie lepiej radzimy sobie z grypą oraz innymi infekcjami. Zielone odmiany kapusty są bogate w witaminy C oraz K, zawierają również sporo witaminy E oraz potasu, a oprócz tego beta-karoten, błonnik, kwas foliowy, siarkę, wapń. Kiszona kapusta zawdzięcza swój smak procesowi fermentacji, w którym biorą udział żywe kultury bakterii. Spożywanie kapusty pozwala poprawić procesy trawienia. Pamiętaj, by nie płukać kapusty kiszonej, bo niszczy to również cenny kwas mlekowy oraz enzymy ułatwiające trawienie tluszczów. Kapusta posiada opinię ciężkostrawnej, niezbyt zdrowej oraz pospolitej jarzyny w złym guście. Niezaslużenie. Na ów wizerunek wpływają tradycyjne dodatki, te golonki, boczki oraz kiełbasy. Poprzez nie kapuściane dania są kaloryczne oraz ciężkostrawne. A przecież właściwości lecznicze kapusty znane są od lat. Krewni kapusty to również brokuły, kalafior, kalarepka, jarmuż i brukselka. Warzywo to również zawiera też działającą antyzapalnie oraz gojaco witaminę U (L-metylo-metionino-sulfonian), która w naturalny sposób zachowuje sie jak adaptogen: wpływa genialnie na normalizowanie się soków żołądkowych (gdy może być ich za mało pobudza produkcje, kiedy za dużo hamuje produkcję), z kolei sulforafan zabija bakterie H. Pylori.

Jak wiadomo sok z białej kapusty żwawo normalizuje pracę traktu jelitowego. Skoro pragniesz skomponować zdrowe jedzenie, nie gotuj kapusty, ponieważ najwięcej składników odżywczych zawiera surowa. Kapusta spożywana na surowo korzystnie wpływa na błonę śluzową przewodu pokarmowego, przynosi ulgę w zgadze, a regularne jedzenie kapusty likwiduje zaparcia. Nawet osoby z nadwyrężoną watroba powinny jeść kapuste. Może być niskokaloryczna – 100 g posiada zaledwie 40 kcal. Witaminy C aż tyle w niej, co w cytrynie (30-36 mg w 100 g, a głab posiada wciąż jeszcze więcej). Komplet niezbędnych dla zdrowia witamin z grupy B, sporo witaminy A, trochę witamin E, K oraz rutyny. Podczas gotowania można poczuć obecność siarki, ktora poprawia wygląd włosów, skory oraz paznokci. W kapuście są również minimalne ilości niezbędnego dla zdrowia arsenu. Ale jej największe skarby to również wapń, magnez, potas. Żelaza i kwasu foliowego najwiecej może być w zewnętrznych, zielonych liściach. Nie wyrzucajmy ich. Można je siekać oraz dodawać do zup albo surówek. Sok z kapusty, kiszony może być z kolei wzbogacony o owoc mrówczej pracy dobroczynnych bakterii: cukry zostaja rozłożone, wzrasta ilość witaminy C, zostaje wytworzona witamina K 2 i dużo witamin z grupy B (B1, B2, B3, B6, B12), tworzą się również dobroczynnie działające na nasz organizm kwasy organiczne (np. kwas mlekowy, octowy czy może propionowy, hamujące rozwój w przewodzie pokarmowym chorobotwórczych bakterii oraz pierwotniakow), a ilość przyjaznych laktobakterii w jednej szklaneczce domowego kiszonego soku może być tak wielka, że nie dorówna jej żaden apteczny probiotyk, także ow najdroższy. Ze względu na dużą zawartość siarki i cynku, spożywanie kapusty łagodzi dolegliwości skórne, m.in. odmrożenia, oparzenia, może być skuteczne w leczeniu trądziku, liszajow, egzemy. Specjaliści od medycyny naturalnej twierdzą, że by skutecznia dieta kapuściana byla skuteczna, należy pić około litra surowego soku poprzez 8 dni. Składniki zawarte w kapuście wspomagają leczenia właściwego obrzęków kończyn, łagodza ból, działają antyseptycznie i usuwają ze skóry toksyny. Liście z kapusty są doskonałym środkiem na ukaszenia oraz użądlenia poprzez owady. Szczególne wlaściwości lecznicze posiada sok z kapusty. Picie jego wzmacnia odporność, pomaga na anemie oraz obrzęki spowodowane nadmiernym zatrzymywaniem płynów w organizmie. Po trzech tygodniach codziennej szklanki soku te ostatnie znikaja bez śladu. Kapuściany sok to również również uznawane także poprzez medycynę lekarstwo na wrzody żołądka. W ludowej praktyce stosuje się okłady z soku albo liści na bóle reumatyczne oraz neuralgiczne i przy leczeniu ranek oraz wrzodów. W przypadkach anemii oraz ogólnego osłabienia zaleca się popijanie do 2 szklanek soku ze świeżej kapusty dziennie. W grupie do 3 szklanek dziennie w cukrzycy, obrzękach, skąpomoczu, nerwowości, a również infekcji dziąseł. W przypadkach ogolnego zmęczenia najlepiej skutkuje koktajl z soku z kapusty, cytryny, natki pietruszki oraz jabłka, z dodatkiem przypraw trawiennych. Coraz głośniej mówi się o właściwościach przeciwnowotworowych kapusty – obecne w niej zwiazki chemiczne (indole) pomagają w profilaktyce raka o podłożu hormonalnym: jajników, piersi, prostaty oraz jader. Sok z kapusty może być najtańszym sposobem na kolonizację własnego przewodu pokarmowego dobrymi bakteriami, których zdrowy czlek powinien mieć w jelitach ok. 1,5 kg. Skoro cierpisz na jakąkolwiek dolegliwość, pijesz kawe, alkohol, przyjmujesz jakiekolwiek środki leczenia (na receptę albo bez), lub jesteś konsumentem żywności przetworzonej (gotowej, smażonej, wędzonej, puszkowanej, ekspresowej itd.) to również na pewno NIE masz prawidłowej ilości flory bakteryjnej (np. ludzie chorujący na chorobę stawów, artretyzm, mają znikome ilości flory jelitowej, tak samo ludzie cierpiący na depresje czy może alergie). Twoje jelita sa wtenczas „dziurawe” jak sito, a powinny być też super szczelne. Liście kapusty leczą też oparzenia, wrzody, zbyt trudno gojące sie rany, półpasiec, odmrożenia. Okłady z kapusty łagodzą bol towarzyszący chorobom reumatycznym.

Podobno liść położony na skórę zmniejsza przekrwienie, aktywizuje krwiobieg, oczyszcza naczynia włosowate. Stosuje się je przy żylakach oraz zapaleniu tętnic. Specyficzny zapach gotowanej kapusty wywołuja zawarte w niej związki siarki. Można jego zneutralizować, dodając do wody skórke chleba albo orzech wloski. W przypadku gołabków może być to rownież szczególnie wskazane, ponieważ musimy je gotować pod przykryciem, a to rownież wzmaga nieprzyjemny zapach. Ścianki jelit u zdrowego zwyklego czlowieka są szczelnie wypełnione koloniami dobrych bakterii, które nie jedynie nie pozwolą na przedostanie się żadnej cząsteczce pokarmu do krwiobiegu (skąd biorą swoj początek często nieuświadomione nietolerancje albo alergie pokarmowe różnego typu, a również wszelkie dolegliwości autoimmunologiczne), ale na dodatek cały czas nie przestają pracować: produkują non stop dla nas dużo witamin (np. z grupy B) oraz innych związków (enzymy, hormony itd.). Biliony naszych malych, niewidzialnych oraz niezwykle pracowitych przyjaciól uczynią wszystko, by nasz system pracował na nasze zdrowie, witalność oraz długowieczność. Jedynie najpierw należy ich wpuścić do domu. Sok kiszony z kapusty nadają się do tego znakomicie. Kapusta, brukselka oraz brokuły maja dużo kwasu foliowego. Są bogate w witaminę C oraz beta-karoten. Brokuly zawierają dużo żelaza oraz potasu. 100 gramów porcji podgotowanych brokulów zaspokaja połowę naszego dziennego zapotrzebowania na witamine C. Ogromnym plusem kalafiora może być zawarty w nim blonnik, który chroni przed zaparciami i obniża poziom cholesterolu we krwi. Czasem jedzenie kalafiora powoduje wzdecia, do czego przyczynia się rozkład zawartej w nim celulozy poprzez mikroflorę jelit. Bol stawów dotkniętych artretyzmem zmniejszymy okladem z liści kapusty. Bierzemy 2-3 największe liście wierzchnie, lekko rozbijamy tłuczkiem, by zmiekły, ale nie były dziurawe. Owijamy je wokół rur z ciepłą wodą albo kladziemy na parę minut na kaloryferze. Ciepłymi okladamy chory staw, owijamy bandażem albo ręcznikiem, by kompres nie tracił ciepła, oraz zostawiamy na kwadrans. Kompresy można powtarzać w ciagu dnia wielokrotnie. Pomogą rownież na zwichniecia. Sok kiszony z kapusty – dostarcza niesamowitych ilości dobroczynnych laktobakterii (więcej niż najdroższy probiotyk z apteki!). Soki oraz surowki z kapusty (czy to rownież surowej czy może kiszonej) – są jak najbardziej wskazane też profilaktycznie. Skoro chce sie mieć 1,5 kg dobrej flory w jelitach to rownież należy ją sobie cierpliwie hodować dzień po dniu. Kapusta może być bazą zdrowej diety. Pamietaj, by jeść ją na surowo. Czasami można pozwolić sobie na dodanie mięsa. Nie mniej jednak takie potrawy są cieżkostrawne oraz kaloryczne. Długotrwałe stosowanie diety kapuścianej może też skutkować zwiekszeniem wydzielania soków żołądkowych oraz nadkwasotą żołądka. W XVII wieku ładunki kiszonej kapusty chroniły załogi statkow przed chorobami. Ludzie nie wiedzieli wówczas, co to również są witaminy, antybiotyki, dobroczynne enzymy czy może bakterie, ale intuicyjnie jedli je w postaci kiszonki. Zapobiegala szkorbutowi i odmrożeniom, wzmacniała system odpornościowy, a oklady z soku pomagały na bóle reumatyczne oraz owrzodzenia. To rownież wspaniałe źródło wapnia oraz potasu, a nade to wszystko naturalny antybiotyk regulujący pracę układu trawiennego. Dzięki bakteriom, które podczas fermentacji wytwarzają dodatkowy kwas askorbinowy, posiada więcej witaminy C niż surowa. Inny produkt tego procesu – kwas mlekowy – wspaniale oczyszcza przewód pokarmowy z bakterii gnilnych, za to również stwarza idealne warunki do rozmnażania dobroczynnych bakterii jelitowych. Ostatnio pokazala się na rynku czerwona kiszona kapusta. Posiada nieco delikatniejszy smak oraz może być zdrowsza od białej, bo posiada dużo antyutleniaczy jak selen oraz witamina E. Większość ludzi posiada w tym zakresie wieloletnie zaniedbania. Najpierw nie jedzą kiszonek „bo nie lubia”, a potem, bo wiec już tak zaniedbali sobie przewód pokarmowy, że nie powinny (za duże wzdęcia, gazy oraz odmienne sensacje po kiszonkach).

Wiadomo, że jedzenie kiszonek nie jedynie trzyma nas w zdrowiu, ale oraz przedłuża nam życie. Koreańscy naukowcy badając zwyczaje żywieniowe swoich stulatków odkryli, że w ich diecie codziennie znajduja się naturalnie fermentowane tradycyjne przetwory sojowe i ichnia kiszona kapusta – kimchi (odkryli w niej również spore ilości witaminy B12 calkowicie naturalnie wyprodukowanej poprzez bakterie). Dr Chaney podawał pacjentom cztery razy dziennie sok z kapusty surowej, dzięki czemu wyleczyl ich wszystkich w krótkim czasie z rozmaitych dolegliwości przewodu pokarmowego. O zaletach tego soku pisałam w poprzednim artykule. Sprawdza się doskonale przy Zespole Jelita Drażliwego (tzw. IBS), obecności stanów zapalnych uchyłków jelita grubego (tzw. diverticulitis), wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego (tzw. colitis), wszelkich wrzodach (ulcers), refluksach, niestrawnościach czy może zaburzeniach rytmu wypróżnień. Dodatkowo zaleca się przyjmować parę tysiecy miligramów witaminy C w postaci buforowanej oraz rzecz jasna odstawić wszelkie pokarmy, których nasz przewód pokarmowy nie lubi (nie baczac na to również jak lubią je nasze kubki smakowe), czyli przetworzone i/lub zawierające rafinowany cukier (słodycze, ciasteczka oraz tym podobne śmiecioszki). Wszelkie farmaceutyki na czas kuracji stosujemy jedynie w razie najwyższej konieczności, skoro obywamy się bez nich to rownież lepiej. Kto nie lubi młodej kapusty? Czekamy na nią poprzez całą zimę, bo smakiem oraz wyglądem nie posiada sobie równych. Od sierpnia zmienia się jej struktura. Im późniejsza odmiana, tym bardziej zwarte główki, trzeba je gotować znacznie dłużej oraz wymagają więcej dodatków smakowych. Najsmaczniejsza może być biała odmiany Amager. Zwarta, ale posiada kruche liście, krotki głąb oraz dużo cukrów. Nadaje się do kwaszenia oraz na surówki. Może być wrażliwa na mrozy, i dlatego trzeba ją przechowywać w chlodniach albo w kopcach w temperaturze powyżej zera. Bardziej odporna może być kapusta włoska. Wytrzymuje do -15 st. C. Kapusta czerwona posiada wszystkie zalety lecznicze białej kapusty, ale lżejsza konstrukcję, zatem idealnie nadaje sie do faszerowania. Jej aromat może być przyjemniejszy, i dlatego bywa chętniej dodawana do zup oraz rosołów. Swój kolor zawdzięcza antocyjanom, czyli najsilniejszym przeciwutleniaczom. Może być wyjątkowo bogata w tiamine, czyli witaminę B1. Posiada jej aż 77 mcg w 100 g, podczas kiedy biała o ponad 20 mcg mniej. Sok z kapusty (zwykłej bialej) potrafi czynić cuda w naprawianiu wszelkich zaburzeń przewodu pokarmowego. Czy może można nie mniej jednak zrobić sok z kapusty nie posiadając wyciskarki? Oraz czy może można wyprodukować sobie sok kiszony z kapusty nie robiac przy tym calego zamieszania oraz bałaganu związanego z kiszeniem samej kapusty? Odpowiedź brzmi – tak. Ścianki jelit u zdrowego zwyklego człowieka są szczelnie wypełnione koloniami dobrych bakterii, które nie jedynie nie pozwolą na przedostanie się żadnej cząsteczce pokarmu do krwiobiegu (skąd biorą swój poczatek często nieuświadomione nietolerancje albo alergie pokarmowe różnego typu a również wszelkie dolegliwości autoimmunologiczne), ale na dodatek cały czas nie przestają pracować: produkują non stop dla nas dużo witamin (np. z grupy B) oraz innych związków (enzymy, hormony itd.). Biliony naszych małych, niewidzialnych oraz niezwykle pracowitych przyjaciół uczynią wszystko, by nasz system pracował na nasze zdrowie, witalność oraz długowieczność. Jedynie najpierw należy ich wpuścić do domu. Sok kiszony z kapusty podobnie jak buraczany zakwas (przepis tutaj) nadają się do tego znakomicie. Czerwona kapusta stanowi wyśmienity dodatek do pieczystego z ciemnego drobiu oraz zrazów zawijanych z wołowiny. Pamiętajmy o kapuście pekińskiej (nazywanej – białą olbrzymią, selerową), z Chin. Nie posiada przykrego zapachu, nie zawiera cholesterolu, za to również sporo błonnika. Idealna na surówki, do dań chińskich, a również faszerowana jak gołąbki. Dzieci co prawda nie rodzą się w kapuście, ale posiada ona pewien związek z noworodkami: chroni matkę przed zapaleniem piersi. Jakieś dwa, trzy dni po porodzie piersi stają się ciężkie, twarde jak kamienie. Skoro dziecko słabo ssie, nie poradzi sobie z taką twardą piersią oraz nie ściagnie dokładnie pokarmu. Kobiecie grozi wtenczas zapalenie piersi. Pomaga na to rownież kapusta. Jej liście trzeba trzymać w lodówce, aby były zimne (niektorzy także na chwilę wkładają je do zamrażalnika), w następnej kolejności je trochę połamać oraz zrobić z nich oklad. Po pólgodzinie wziąć goraca kapiel. Wtenczas piersi zmiękną, także poleci z nich mleko. Dziecko będzie w stanie ssać, niebezpieczeństwo minie. Należy zaopatrzyć się w kapustę – zwykłą, białą. Wybieramy główkę twardą oraz jak najbardziej zwartą. Główki luźne powinny oznaczać kapustę przeazotowaną, która na surowo zdrowa nie może być (po ukiszeniu nie posiada to rownież więc już nie mniej jednak znaczenia). Na jedną szklankę soku będziemy potrzebować jakieś ćwierć kg kapusty, zatem skoro kupimy średniej wielkości dwukilogramową głowe płacac za nią raptem ok. 2-2,50 zł, to również wystarczy nam taka glowa, aż na osiem szklanek soku. Medycyna ludowa zna dużo recept na przygotowanie leków na bazie kapusty (okłady, syropy). Dużo mówi sie o soku ze świeżej kapusty. Na pewno można jego wypić więcej niż zjeść liści. A sokowirówka świetnie w otrzymaniu soku pomaga. Przy tym nikomu on nie zaszkodzi, a wielu nie jedynie pomoże, ale wprost wyleczy. Jego lecznicze zastosowanie może być szerokie, zalecany może być m.in. w różnego rodzaju dolegliwościach gastrycznych, jelitowych, układu oddechowego, chorobach wątroby, śledziony, przy puchlinach, zaparciach, anemii i w reumatyzmie.

Jak radzić sobie z przykrymi w zapachu gazami z układu pokarmowego

Dzisiaj poruszymy nieco kontrowersyjny, ale za to bardzo ważny z praktycznego punku widzenia temat wiatrów, gazów pokarmowych lub bębnicy – różnie zwie się tę dolegliwość. Wzdecia oraz nadmierne wydalanie gazów wynikają z gromadzenia gazów w przewodzie pokarmowym. Ilość oraz jakość gazow zależą od wielu czynników, m.in. od ilości powietrza połkniętego podczas jedzenia (z każdym kęsem połykamy około 2–3 ml powietrza), rodzaju posiłków i stopnia strawienia pokarmów.

Gazy są naturalnie obecne w tak zwanym świetle jelita. Pochodzą z dwóch głównych źródel: pierwsze to także powietrze polykane podczas spożywania posiłków czy może podczas mowienia, a drugie – produkty fermentacji jelitowej, zachodzącej głównie w jelicie grubym. Przyczyny wzdęć powinny być też różne – najczęstsza może być polykanie powietrza. To także tzw. aerofagia, która wiąże sie ze nadto pospiesznym jedzeniem albo połykaniem powietrza w trakcie szybkiego mówienia. Spowodowane poprzez nią wzdęcia dotyczą w większości przypadków osób znerwicowanych. Charakterystyczne dla tej dolegliwości może być zwiększanie sie obwodu brzucha w miarę upływu dnia. Musisz znaleźć czas na spokojne zjedzenie każdego posiłku. W trakcie jedzenia nie oglądaj telewizji oraz nie prowadź ożywionych dyskusji. Każdy kęs starannie przeżuwaj, unikaj picia gazowanych napojów. Duża ilość gazow jelitowych może być też spowodowana dietą – sprzyjają im naturalnie potrawy zawierające groch, kapustę, fasolę, często picie napojow gazowanych, pewną role może również odgrywać jedzenie w pośpiechu, któremu towarzyszy niezauważalne połykanie powietrza. Skoro problemowi towarzyszą odmienne objawy, takie jak bóle brzucha, biegunki, zaparcia, gorączka warto odwiedzić lekarza. Gazy powinny być też rownież spowodowane nietolerancją laktozy, a także, rzadko innymi chorobami. Jogurty poprzez poprawę składu flory bakteryjnej też powinny pomóc, jednakże czasem pogarszają kłopot – to także kwestia indywidualna. Dolegliwości czasem, ale niestety nie zawsze łagodzą środki leczenia takie jak espumisan, gastrosil, odpowiednia dieta, spokojne jedzenie, wg niektórych rownież kminek. Podczas spożywania posilków „w biegu”, łapczywego jedzenia, połykamy duże ilości gazów. Sekcja pokarmow (np. cebula, rośliny strączkowe, u niektórych osób świeże owoce bogate we fruktozę albo słodkie mleko) powodują nadmierną fermentację oraz produkcję gazów. Gazy pochodzące z metabolizmu bakteryjnego maja bardziej zróżnicowany skład. Są to, bezwonne, dwutlenek węgla, metan oraz wodor, czy może – nadające specyficzną woń – siarkowodór i odmienne pochodne siarkowe. Ilość oraz rodzaj gazów pochodzących z fermentacji zależą od rodzaju spożywanych pokarmów, skladu flory jelitowej i sprawności pasażu jelitowego. Wytwarzaniu nadto dużej ilości dwutlenku węgla w jelitach towarzyszy czeste odbijanie się tzw. czystego powietrza. Dzieje się tak wtedy, kiedy wszystkie posiłki są bogate w białko oraz tłuszcz zwierzęcy. Wówczas kwas solny oraz kwasy tłuszczowe nie są w stanie zrównoważyć ilości wodorowęglanów zawartych w soku trzustkowym oraz żółci. Ogranicz spożycie białka oraz tłuszczów. Skoro więc już jesz posiłek bogaty w białko zwierzęce (np. mięso), zmniejsz ilość bialka roślinnego (np. warzywa strączkowe) oraz odwrotnie. Pij dużo wody mineralnej niegazowanej, by rozrzedzić treść pokarmową. Jedz mniej, a częściej. Wzdęcia, czyli inaczej bębnice, gazy badź wiatry to także objaw choroby, ktory związany może być z nadmierną ilością gazów w jelitach, co powoduje wzrost objetości brzucha. Wylicza się, iż na tą choroba cierpi od 10 do 30% populacji, dużo częściej kobiety aniżeli mężczyźni. Nadzwyczaj często wzdęcia zauważa się u kobiet w czasie miesiaczki, jednakże głównie zwiazane sa ze stosowaną dietą. Do zwiększenia produkcji gazów jelitowych przyczynia się również obecność niewchłanianych albo nietrawionych składników pokarmowych (np. błonnika, celulozy, sorbitolu), zwiększenie ilości cześciowo wchlanianych substancji (np. laktozy, cukru mlecznego) albo cukrow prostych (np. fruktozy). Inną przyczyną może być niedobór enzymow trawiennych, ponieważ obecność niestrawionych pokarmów nasila powstawanie gazów.

Jak twierdzą naukowcy objetość gazu w jelicie wynosi zwykle 200 ml, a łączna dobowa objętość wydalanych wiatrow wynosi do 600 ml. Zdrowy człek wydala gazy (pot. „wiatry”) od kilkunastu do 25 razy na dobę. Organizm wytwarza znacznie więcej gazów jelitowych, jeśli jemy w pośpiechu, połykamy duże kęsy oraz pijemy podczas posiłku. Jak twierdzą specjaliści, niektóre osoby mają dziedziczną skłonność do wiekszej produkcji gazów. Może to także być też skutek specyficznej budowy jelit bądź również niektórych schorzeń przewodu pokarmowego – pasożytów, zapalenia uchylków jelit albo nietolerancji laktozy, czyli cukru mlecznego. Ale najcześciej dolegliwości wynikają z błedów żywieniowych. Nadmierne wytwarzanie gazów wiąże się z niestrawnością oraz wzdęciami. Ustalenie przyczyny nie może być proste. Jeśli w parę godzin po posilku boli cię brzuch albo masz skurcze jelit, musisz iść do lekarza. Z reguly zleca on ogólną analizę krwi, posiew kału i usg. jamy brzusznej. Wyniki pozwalają mu stwierdzić, czy może przewod pokarmowy może być zdrowy oraz czy może nie zagnieździly się w nim pasożyty. Jeśli badania nie potwierdzą choroby, trzeba zmienić sposób odżywiania, ale przede wszystkim unikać pewnych pokarmów. Istnieje dużo potencjalnych przyczyn wzdecia brzucha. Jedne – jak łatwo się domyślić – są trywialne oraz niegroźne, odmienne powinny wiązać się z poważną choroba. Ważne jest, by zastanowić się, czy może objawy związane ze wzdęciem są nowe oraz dokuczliwe (np. ból oraz niestrawność), czy może również narastały stopniowo, może w okresie zmiany istotnych okoliczności życiowych, takiej jak zmniejszenie ilości ruchu, „pocieszanie sie” jedzeniem (tzw. comfort eating – np. tabliczka czekolady po stresującej rozmowie telefonicznej), kryzys rodzinny, żałoba. Kolejną przyczyną flatulencji może być nadmierny rozrost flory bakteryjnej (występujący m.in. w zaburzeniach perystaltyki, zaburzeniach w przechodzeniu treści jelitowej, przeroście bakteryjnym, np. po antybiotykoterapii). Najcześciej pacjenci mylnie interpretują wzdęcie oraz przypisują jego powstawanie gazom (zobacz: Wzdęcie). Zbyt trudno może być jednoznacznie zweryfikować ilość oddawanych gazów, chociaż dobrą orientację daje odniesienie do ilości wiatrów oddawanych w okresie poprzedzającym wystąpienie wrażenia obfitych gazów. Zwykle nie posiada potrzeby wykonywania badań, o ile nie dołączą się odmienne objawy sugerujące chorobę organiczną przewodu pokarmowego. Do gazotwórczych składników potraw należa m.in. cukry z rodziny oligosacharydów, laktoza, niektore rozpuszczalne włókna oraz skrobia. Oligosacharydy znajdują się glównie w fasoli, brokułach, brukselce, kapuście, kalafiorach, suchym grochu oraz soczewicy. Nie są dokładnie trawione, bo ludziom brakuje enzymu (alfa-galaktozydazy) koniecznego do całkowitego ich rozpadu. Zwiększają zatem produkcję gazów (fasola także dwunastokrotnie) w jelicie grubym. Wzdęcia powinny być też również spowodowane zaburzeniami czynnościowymi, tzn. niewynikającymi z zaburzeń organicznych (np. zapalenia) oraz biochemicznych; sekcja osob podaje występowanie tego objawu w sytuacjach stresowych. Warto jednakże pokreślić, że klopot gazów może być często mylnie interpretowany poprzez pacjentow, a lekarze nie rozumiejacy związku zgłaszanych dolegliwości z gazami zalecają całą gamę skomplikowanych oraz kosztownych badań albo zalecają różnorodne środki leczenia o wątpliwej skuteczności. Laktoza, czyli cukier zawarty w mleku oraz jego przetworach, może aż ośmiokrotnie zwiększyć wytwarzanie gazów. Dzieje sie tak, kiedy organizm nie posiada dostatecznie dużo własnego enzymu laktazy potrzebnego do strawienia tego cukru. Nietolerancję laktozy można wykryć, wykonujac testy alergiczne albo badania krwi. Najprostszym sposobem rozpoznania tej dolegliwości może być odstawienie na co najmniej dwa tygodnie wszystkich produktów mlecznych. Wyjątek stanowia w tym miejscu jogurty naturalne, bo są wstepnie przetrawione poprzez bakterie używane do ich produkcji. Enzym laktazy można również przyjmować w tabletkach po uzgodnieniu dawki z lekarzem. Włókna rozpuszczalne, jak te w otrębach (beta-glukany) oraz w jablkach (pektyny), powinny przechodzić do jelita grubego strawione jedynie częściowo. W tym miejscu stają się materiałem do produkcji gazów. Z badań przeprowadzonych poprzez amerykańskich naukowców wynika, że wypicie trzech szklanek soku jablkowego dziennie aż czterokrotnie zwiększa ilość gazów w organizmie. Skrobia, która nie zostanie strawiona w żołądku oraz jelicie cienkim, trafia do jelita grubego oraz staje sie pożywką dla bakterii produkujących gazy. Pszenica, owies, kukurydza, ziemniaki, a także chleb czy może makaron powinny być też przyczyna kłopotów. Pod tym względem najbardziej bezpiecznym zbożem może być ryż. Ponieważ objaw ów może być uporczywy, wskazana może być wizyta u lekarza (np. pierwszego kontaktu albo internisty), który po uzupelnieniu wywiadu oraz badaniu fizykalnym zadecyduje o ewentualnej diagnostyce oraz wyda konkretne zalecenia. Diagnostyka, niekiedy rozbudowana, wymuszona naleganiem pacjenta oraz bezradnością lekarza, rzadko prowadzi do ustalenia przyczyny tego objawu, trudnego do obiektywnej oceny. Często może być on elementem zespołu zaburzeń czynnościowych jelit. Warto wiedzieć, że wzdęcia oraz gazy powinny też powstawać pod wpływem witaminy C w tabletkach. Skoro dziennie przyjmujesz ponad 500 mg, ogranicz tę ilość do 200 mg, a w zamian jedz więcej owoców cytrusowych oraz słodkiej papryki. Zawarta w nich witamina C nie powoduje sensacji jelitowych. Ogólne zasady w przypadku tendencji do wzdęć to także regularne spożywanie małych objętościowo posiłków, niezawierającyh składników potencjalnie nasilających problem.

Jak zapobiec biegunce, szczególnie biegunce podróżujących

Biegunka to dość częsty problem ludzi podróżujących do różnych krajów. Sprawcą trwającej obecnie epidemii może być paleczka okrężnicy Escherichia coli. Bakteria ta nie może być niczym niezwykłym w naszym przewodzie pokarmowym, zapewne że zetkniemy się z jednym z niewielu szczepów Escherichii, które wytwarzają silną trucizne tzw. werotoksynę. Kolka, wymioty, bole brzucha, biegunka, poczatkowo wodnista, po kilku dniach zmieniajaca sie w krwawą, niewydolność nerek. Nie każdy zakażony posiada równie silne objawy, zwykle pojawiają się w dwa do dziesięciu dni od zjedzenia zanieczyszczonego pokarmu. Przebieg biegunki zależy od spożytej „dawki” niebezpiecznego zarazka. Ta reguła odnosi się do wszystkich zatruć pokarmowych, nie jedynie owych wywołanych poprzez Escherichię. Wyjeżdżajac do krajów zwłaszcza o gorącym klimacie oraz przebywając w rejonach o niedostatecznych warunkach higieniczno-sanitarnych nasz organizm może być narażony na kontakt z obcą florą bakteryjną, która może pokrzyżować plany wakacyjne oraz skutecznie skrócić nasz urlop, zmuszając do pozostania w hotelowej toalecie.

 

Pamiętajmy, że podczas podróży trzeba, skoro poziom higieny pozostawia dużo do życzenia, unikać jedzenia surowych owoców oraz surówek, pić wode butelkowaną albo po przegotowaniu oraz nie używać lodu do napojow, kiedy nie zna sie żródeł jego pochodzenia.Zrezygnować rownież trzeba z zimnych bufetów, bo one powinny być też siedliskiem bakterii.Nigdy nie należy jesć nie dogotowanych mięs oraz drobiu i surowych ryb oraz skorupiaków. Kiedy się zatrujesz: najlepiej bystro zgłosić się do lekarza, który zleci antybiotyk. Skoro nie może być to także możliwe, jesteśmy w stanie zażyć środki przeciwbolowe oraz przeciwgorączkowe (np. ibuprom, pyralginum), przeciwbiegunkowe (np. wegiel medyczny, smecta) oraz przejść na dietę (ryż na wodzie, sucharki, tarte jabłko, kakao na wodzie). Szacuje się, ze u okolo 20-50% podróżujących występuje biegunka. Według statystycznych danych bardziej narażone są osoby pomiędzy 20 a 29 rokiem życia. Glówna przyczyną biegunki są zakażenia bakteryjne (około 80%) zwłaszcza powodowane poprzez Escherichia coli (ETEC), Campylobacter, Salmonella, Shigella, Aeromonas, Plesiomonas. Za 10% przypadków odpowiedzialne są wirusy (Norwalk oraz rotawirusy). Pierwotniaki (np. Gardia lamblia, entameba histolitica) wywołują zaledwie parę procent biegunek. W około 20 do 50% nie udaję się wyizolować sprawczego patogenu. Biegunka podróżnych objawia się wydalaniem, co najmniej 3 luźnych stolcow na dobe. Towarzyszą temu zazwyczaj kurczowe bóle brzucha (90%), nudności, wymioty oraz gorączka (10%) bądź gwaltowne parcie na stolec, zawroty głowy, domieszka krwi albo śluzu w kale (10%). Objawy przeciętnie utrzymują się 3 do 4 dni. Do 20% pacjentów może być zmuszona przebywać w łóżku 1-2 doby, a 8 do 15% – jeden tydzień. Hospitalizowanych może być 1% chorych. Specyficzna odporność zazwyczaj nie rozwija sie, i dlatego w czasie jednej podróży można doświadczyć kolejnych epizodów biegunki podróżnych. Warto, zatem przestrzegać podstawowych zasad higieny, a na wszelki wypadek mieć ze soba odpowiednio wyposażoną apteczkę. Kontrowersyjne wydaje się profilaktyczne przyjmowanie probiotyków (np. Lakcidu). Nie zaleca się również rutynowego stosowania antybiotyków celem uniknięcia zakażenia. Wyjątkiem są sytuacje szczególne, jak np. krótki wyjazd, w czasie którego nie jesteśmy w stanie sobie pozwolić na niedyspozycje. Od pewnego czasu trwają prace nad szczepionka przeciwko biegunce podróżnych. Najczęstszą przyczyną biegunek są zakażenia wirusowe, a u dzieci głównie rotawirusowe. Rzadko zdarzaja się biegunki spowodowane zarażeniem pierwotniakami albo pasożytami jelitowymi. Natomiast w okresie letnim, a zwłaszcza podczas podróży do ciepłych krajow tę choroba często powoduja bakterie. Taka biegunka potocznie nazywana może być biegunką podróżnych albo wciaż jeszcze groźniej „zemsta faraona”. Na ów rodzaj dolegliwości możesz narazić się podróżujac do krajów afrykańskich, azjatyckich, południowoamerykańskich i śródziemnomorskich, gdzie występują szczepy bakterii, które powinny wywolać w naszym organizmie zakażenie. Za wiekszość przypadkow biegunki podróżnych odpowiedzialne są enterotoksyczne (ETEC) oraz enteroagregacyjne (EAEC) szczepy Escherichia coli i odmienne bakterie: Campylobacter, Shigella, Salmonella, Aeromonas oraz Vibrio (odpowiedzialne za wystąpienie cholery). Najbardziej na zatrucia pokarmowe narażone są dzieci do piatego roku życia oraz osoby starsze o obniżonej odporności. Nie mniej jednak zachorować może każdy. Najgłośniejsze przypadki epidemii zatruć przypisywanych pałeczce okrężnicy nastąpiły po zjedzeniu niedosmażonych hamburgerów, wypiciu niepasteryzowanego mleka. Ponad 10 lat temu blisko 9 tys. Japończyków zachorowało po zjedzeniu sałatki z kielków z nasion skażonych Escherichia. Wyjeżdżając do obcego kraju zmienia sie nasz sposób odżywiania. Każdy z nas posiada inny system odpornościowy, co sprawia, że jedząc te same pokarmy oraz pijac te same płyny reakcje organizmu powinny być też całkowicie różne. Z pomocą wszystkim podróżującym przychodzi dierol, który skutecznie zabezpieczy nasz organizm przed chorobotwórczymi oraz obcymi bakteriami powodującymi biegunki oraz bolesne dolegliwości brzuszne. Biegunka rzadko zawiązana może być z bezpośrednim działaniem antybiotyku na ściany jelit czy może motorykę przewodu pokarmowego. Podstawowa przyczyna wystąpienia biegunki to także zaburzenie rownowagi flory bakteryjnej jelit. Antybiotyk nie dziala wybiórczo na bakterie chorobotwórcze, ale osłabia także naturalną mikroflore przewodu pokarmowego. Zmiany w składzie flory jelitowej pociagaja za sobą zaburzenia trawienia, procesów fermentacyjnych i wchłaniania substancji odżywczych oraz wody. W stanie równowagi tzw. „dobre bakterie” kontroluja rozwoj bakterii szkodliwych. Zaburzenie poprzez antybiotyk naturalnej ochrony skutkuje inwazją szczepów szkodliwych dla zdrowia (np. Clostridium difficile). Bakterie wytwarzają toksyny, wywołuja biegunke, ale stanowią także zagrożenie dla zdrowia. Głównym źródłem bakterii wywołujacej biegunki podróżnych może być woda. Nawet, gdy obsługa w hotelu zapewnia nas, iż woda użyta do przyrządzania pokarmów pochodzi z pewnego źródła, może być filtrowana oraz chlorowana, nie należy pić jej bez uprzedniego przegotowania. Ryzykowne rownież może być mycie zębów, płukanie owoców czy może smoczków oraz butelek dla dziecka nieprzegotowaną wodą. Spożywanie surowego mięsa oraz ryb może być też nie jedynie przyczyna biegunki, ale również powodować zakażenie pasożytami. Najbezpieczniejszym posiłkiem, który może uchronić nas przed zemstą faraona, może być danie podgrzane przynajmniej do 60oC. Uważajmy na produkty sprzedawane na bazarach oraz targach powszechnych w krajach egzotycznych. Owoce oraz warzywa powinny być też sparzone oraz obrane ze skorki. Malym dzieciom najlepiej podawać wyłącznie dania przegotowane, przyrządzone poprzez nas albo w formie zawekowanych sloiczków przywiezionych z domu. Dzieciom nie należy podawać surowych owoców oraz warzyw, z ktorymi nie mialy wcześniej kontaktu nie jedynie ze względu na rozwój biegunki, ale również na ryzyko uczuleń. Woda butelkowana, którą można kupić w sklepach może być zazwyczaj uważana za bezpieczną. Nie mniej jednak nie powinno się pić wcześniej otwartej oraz nadpitej wody i przechowywać jej w upale. Ważne może być również mycie rąk przed posiłkiem oraz zachowanie podstawowych zasad higieny. Skuteczność w zapobieganiu biegunce podróżnych została potwierdzona klinicznie na grupie 2271 turystów podróżujących do rożnorodnych krajów egzotycznych – obniżenie częstości występowania biegunki podróżnych do 59%. Jedni będą czuli się świetnie poprzez caly urlop, a inni będa musieli spędzić sekcja wolnego czasu w hotelu zmagając się z biegunką oraz innymi dolegliwościami brzusznymi. Szacuje się, że blisko 50% turystów cierpi na biegunkę podróżnych. Podstawowa profilaktyka obejmuje przede wszystkim ścisłe przestrzeganie higieny osobistej, szczególnie mycie rąk i surowych produktów spożywczych. Woda, w której sie myjemy powinna pochodzić z ujęć kontrolowanych oraz czystych. Natomiast do picia należy kupować wode butelkowaną. Pamiętajmy, że lód do różnorodnych napojów zazwyczaj może być przygotowywany z wody z kranu. Wode niewiadomego pochodzenia można odkażać np. preparatami jodku potasu. Turyści wędrujacy na dużych wysokościach muszą pamiętać, że temperatura wrzenia wody może być niższa od 100 stopni Celsjusza. Sprawdzona metoda oczyszczenia wody może być użycie sączków ceramicznych, skuteczniejszych niż węglowe, po przefiltrowaniu woda może być niemal wyjalowiona. Należy także unikać potraw, które były bardzo długo przechowywane po przygotowaniu a przed spożyciem poza lodówka. Szczególną uwagę należy zwrócić na miejscowe przysmaki z mleka nie pasteryzowanego oraz jego przetwory, potrawy z mięsa, owoce morza albo jaja, które powinny być też niewystarczająco mocno wysmażone. W miarę bezpiecznie może być spożywać owoce oraz warzywa, które jesteśmy w stanie obrać ze skórki albo łupiny przed jedzeniem, przy czym należy zwrócić uwagę, by nie przenieść rękoma drobnoustrojów ze skórki owoców na gotowy do spożycia miąższ. Starannie trzeba myć albo obierać warzywa gruntowe, do podlewania, których zazwyczaj stosowana może być zakażona woda powierzchniowa (z rzek, stawow, jezior). Jedną z wielu powtarzanych w przewodnikach zasadą jest: skoro nie możesz tego bardzo dobrze umyć albo obrać ze skory. By zapobiec ewentualnej biegunce można przed podróżą podać dzieciom preparaty probiotyczne zawierające żywe kultury bakterii z rodzaju Lactobacillus albo Bifidobacterium, które przywracają oraz pomagają w utrzymaniu prawidłowego składu flory bakteryjnej przewodu pokarmowego, stanowiącą naturalną barierę dla rozwoju niekorzystnej mikroflory. Biegunka podróżnych zwykle pojawia się 2-3 dni po przyjeździe do celu podróży oraz może utrzymywać się także do 4 dni. Grupą szczególnego ryzyka sa dzieci do 3. roku życia. W tej grupie turystów biegunka podróżnych posiada dłuższy przebieg oraz większy stopień nasilenia. Nowsze preparaty oprócz odpowiednich mikroorganizmów zawierają tzw. prebiotyk, najczęściej inuline, która stanowi pożywke dla bakterii. Najbardziej doceniane w zwalczaniu działań niepożądanych antybiotyków to także szczepy bakterii kwasu mlekowego (np. Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus acidophilus, Bifidobacterium bifidum) i szczepy drożdży (Saccharomyces boulardii). Przy czym Saccharomyces boulardii posiada lepsze działanie, kiedy biegunka więc już wystąpi. Skoro pomimo przestrzegania wspomnianych zasad dopadnie nas biegunka, warto wiedzieć, jak ją rozpoznać oraz leczyć. Biegunką nazywamy stan, podczas ktorego następuje znaczące zwiekszenie liczby wypróżnień mających płynną albo półpłynną konsystencję. Częste oddawanie uformowanego stolca nie może być biegunką. Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia u dzieci do 2. roku życia oraz karmionych sztucznie biegunkę rozpoznaje sie wtedy, gdy dziecko oddaje w ciągu doby co najmniej 3 płynne albo półpłynne stolce. U dzieci karmionych wyłącznie piersią, może występować kilka, a także kilkanaście stolców na dobe. U owych dzieci biegunkę rozpoznajemy dopiero wtedy, gdy zwiększa sie niespodziewanie czestość oddawania stolcow albo zmienia się wyraźnie ich charakter. Odpowiednia dawka probiotyków znacznie zmniejsza ryzyko pojawienia się biegunki, a w przypadku jej wystąpienia, skraca czas trwania. Skuteczna dawka drożdży to także 250 mg raz albo dwa razy dziennie. Preparaty z pałeczkami kwasu mlekowego powinny dostarczyć 5 miliardow żywych kultur bakteryjnych. Jogurty czy może kefiry nie zapewnią takiej dawki, i dlatego nie stanowią skutecznego zabezpieczenia. Aby nie oslabić działania probiotykow, należy je zażyć najwcześniej dwie godziny po przyjeciu antybiotyku. Pełna odbudowa flory bakteryjnej wymaga czasu, i dlatego preparaty najlepiej stosować wciąż jeszcze pare dni po zakończeniu terapii antybiotykiem. W czasie antybiotykoterapii najlepiej zachować lekkostrawną dietę bogatą w białka, a ubogą w tłuszcze. Zapewni to także sprawniejsza pracę jelit. Listeria monocytogenes nic nie robi sobie z niskich temperatur, i dlatego często zasiedla produkty w naszych lodówkach. Lubi mleko, sery, lody, warzywa, kiełbasę, drób, mięso oraz ryby.

Jak wiadomo objawy zakażenia tym drobnoustrojem do złudzenia przypominają grypę: gorączka, bóle stawów oraz mięśni, kaszel. Dolegliwości pojawiają się od 4 godzin do kilku dni po zjedzeniu zakażonego produktu. Zatrucie może być niebezpieczne zwlaszcza dla kobiet w ciąży – może dojść do uszkodzenia płodu. Odwodnienie może być najgroźniejszym powiklaniem biegunki, jeśli nie zostanie wdrożone nawadnianie, w krótkim czasie może rozwinać się ciężkie odwodnienie, kwasica metaboliczna prowadząca także do zgonu. W krajach bardzo dobrze rozwinietych zdarza sie to także obecnie rzadko, inaczej niż w przypadku tzw. krajów rozwijających się o niskim poziomie opieki zdrowotnej, które często są celem naszej podróży. Małe dzieci, niemowlęta oraz osoby starsze bystro ulegają odwodnieniu. Podczas biegunki ważne może być podawanie dziecku doustnie płynów w większej niż zwykle ilości, dziecko do 2. roku życia powinno otrzymać około 100 ml płynu po każdym wyprożnieniu, a starsze dziecko okolo 200 ml plynów. Nie powinno się zmieniać sposobu żywienia, należy pozostać przy owych samych posiłkach stosowanych u dziecka przed wystąpieniem biegunki, ale podawać je cześciej, w mniejszych porcjach. Gdy się zatrujesz: trzeba przejść na dietę oraz dużo pić. Skoro objawy nie ustępują poprzez 2-3 dni, należy zgłosić się do lekarza, który zazwyczaj ordynuje antybiotyk. Jedną z najważniejszych rzeczy po pojawieniu sie biegunki może być niedopuszczenie do zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej np. odwodnieniu z wtórnym spadkiem ciśnienia tętniczego. By tego uniknąć należy pić duże ilości płynów w celu zrównoważenia wody oraz elektrolitow. Środki nawadniające dostępne także w aptece. W przypadku, kiedy oryginalne preparaty nie są dostępne, można samodzielnie przygotować mieszankę: w litrze przegotowanej wody rozpuścić pół lyżeczki soli kuchennej oraz osiem łyżeczek cukru. Kolejnym krokiem może być zastosowanie środka zapierającego np. loperamidu. Zmniejsza on liczbe wypróżnień poprzez korzystny wpływ na perystaltykę jelit i zwiekszenie zwrotnego wchłaniania wody. Oprócz loperamidu można zastosować przeciwbakteryjny nifuroksazyd. Skoro występują równocześnie bóle brzucha można zastosować środki leczenia rozkurczajace mięśnie. Loperamid, w razie potrzeby może być też stosowany jednocześnie z antybiotykami. Warto zabierać ze soba w podróż płyny o specjalnym skladzie, które można nabyć w aptece bez recepty – tzw. doustne płyny nawadniajace oraz podać je dziecku na wypadek biegunki. Oprócz plynów o specjalnym składzie stosować można również odmienne powszechnie dostępne napoje, jak woda, herbata, jogurty, mus oraz kompot jabłkowy, zupy lekko posolone. Powinno się je podawać od chwili wystąpienia biegunki, tak, by nie dopuścić do odwodnienia, nie powinno się również dziecka głodzić. Jeśli niemowlę może być karmione piersią, to także niezależnie od sposobu nawadniania, poprzez cały okres trwania biegunki powinno sie kontynuować karmienie naturalne. U dzieci karmionych sztucznie podczas ostrej biegunki nie posiada potrzeby stosowania innych niż zwykle rodzajow mleka modyfikowanego albo ich rozcieńczania. Źródlem niebezpiecznej bakterii są zawsze zwierzęta gospodarskie, ponieważ żyje ona w ich przewodzie pokarmowym oraz wydalana może być wraz z kałem. Skażone może być też mięso albo warzywa. Do zanieczyszczenia mięsa dochodzi w rzeźni, warzyw na polu, skoro gleba może być nawożona nieoczyszczonym obornikiem, lub do podlewania roślin czerpana może być woda ze zbiornika, do którego splywa woda z pastwisk. Leczenia wlaściwego biegunki u dziecka oraz osoby dorosłej powinno się rozpocząć w domu, bez porady lekarskiej, ale kiedy niemowlę posiada mniej niż 3 miesiące, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem. Ewidentnym objawem odwodnienia może być skąpe oddawanie moczu, suchy język, wzmożone pragnienie, zapadnięte gałki oczne, płacz bez łez, goraczka, rozdrażnienie, apatia, senność, chrypka, niecheć do jedzenia oraz picia.

Pamiętajmy, że te objawy powinny nas skłonić do konsultacji z lekarzem, ktory oceni, czy może dziecku może być potrzebne nawadnianie dożylne. W Polsce nie musimy obawiać się zjadliwego szczepu, który w Niemczech robi aż tyle zlego ( na dzień dzisiejszy – 329 przypadków zachorowań, z których 13 skończyło sie śmiercia). W tym okresie nie sprowadzano warzyw z Hiszpanii. Mamy nie mniej jednak upalna wiosnę, a wysokiej temperaturze bakterie rozwijają sie znacznie szybciej. Ryzyko zatrucia może być zatem wyższe. I dlatego tak ważne może być by utrzymywać czystość, przechowywać żywność w adekwatnej temperaturze, dokladnie gotować, smażyć oraz piec mieso. Półprodukty oraz gotową żywność należy trzymać osobno. Skoro kroimy, obieramy warzywa, popłuczmy deskę oraz nóż bieżącą wodą, a surowy kurczak nigdy nie powinien w lodówce leżeć nad sałatą. Uważajmy na mięso do grilla. Należy przestrzegać podstawowych zasad higieny tj. myć ręce przed posiłkami. Nie należy spożywać pokarmow oraz plynów pochodzących z nieznanego źródła. Najbezpieczniejsze dla Twojego żołądka są potrawy przygotowane na gorąco, staraj się unikać surowych warzyw oraz owocow.

Xenna extra – czy rzeczywiście jest taka ekstra

Xenna extra stosuje się w leczeniu zaparcia atonicznego, nawykowego, wynikającego z błędów dietetycznych lub jako środek przeczyszczający przed badaniami radiologicznymi. Możesz zastosować leki i preparaty zapierające dostępne bez recepty. Zastanów się także nad swoją dietą. Niektóre osoby reagują biegunką na konkretne składniki pokarmowe, i gdy odkryją przyczynę problemu, eliminacja tego produktu z diety rozwiązuje problem. Objawy alergii pokarmowej nie ustępują jednak od razu, lecz najwcześniej po tygodniu od eliminacji produktu.

Xenna extra możesz kupić w aptece internetowej.

Xenna extra zalecana jest także we wszystkich schorzeniach, w których wskazane jest lekkie wypróżnienie z miękkim stolcem (hemoroidy, szczeliny odbytu). Zaparcie to dolegliwość, na którą cierpi coraz więcej kobiet. Z badań wynika, że jest to schorzenie, które dotyczy właśnie głównie kobiet i nasila się wraz z wiekiem. Możesz złagodzić ból i dyskomfort używając maści, kremy lub czopki na hemoroidy dostępne bez recepty, a także stosując nasiadówki (mocząc bolące okolice) w ciepłej wodzie. Jeżeli w ciągu 1-2 tygodni nie ma rezultatu lub krwawienie nie ustępuje – skontaktuj się z lekarzem. Zaparcia to utrudniona lub nieczęsta defekacja. Nie ma jednej reguły dotyczącej tego, czy konkretną dolegliwość można uznać za zaparcia czy też nie. Do kwestii problemów z wypróżnianiem należy jednak podejść subiektywnie i samemu określić, czy problem/dyskomfort występuje. Dla niektórych osób choćby jednodniowy brak wypróżnienia stanowi problem, dla innych natomiast problematyczny zaczyna być brak stolca przez np. 3 dni. W większość przypadków zaparciom towarzyszą objawy takie jak:

 stolec o wzmożonej konsystencji
 uczucie niepełnego wypróżnienia
 odczucie bardzo nieprzyjemnego parcia na brzuch
 odczucie ogólnego dyskomfortu
 zmniejszone łaknienie
 wzdęcia

Działanie: Działanie XENNA EXTRA występuje po 6-12 h od podania. Preparat korzysta z właściwości senesu, rośliny tropikalnej. Współdziała z naturalną florą bakteryjną jelita grubego, pod wpływem której uaktywniają się substancje czynne tzw. sennozydy. Pobudzają one ruchy robaczkowe jelita grubego, przywracając jego prawidłową pracę oraz powodują zwiększenie zawartości wody w jelicie, co stwarza warunki do naturalnego i prawidłowego wypróżnienia. Xenna działa łagodnie, wyłącznie tam gdzie powinna, a więc w jelicie grubym, nie podrażniając innych części przewodu pokarmowego. Nie wchodzi w interakcje z innymi lekami. Xenna korzysta z właściwości leczniczych senesu, rośliny tropikalnej, której właściwości są znane i wykorzystywane od wieków. Xenna współdziała z naturalną florą bakteryjną jelita grubego, pod wpływem której uaktywniają się substancje czynne Xenny tzw. sennozydy. Substancje te pobudzają perystaltykę (inaczej ruchy robaczkowe) jelita grubego, przywracając jego prawidłową pracę oraz powodują zwiększenie zawartości wody w jelicie, co stwarza warunki do naturalnego i prawidłowego wypróżnienia. Xenna działa łagodnie, wyłącznie tam gdzie powinna, a więc w jelicie grubym, nie podrażniając innych części przewodu pokarmowego. Nie wchodzi w interakcje z innymi lekami. Dostępność na rynku dwóch form leku – Xenny i Xenny Extra (o podwójnej dawce składników aktywnych) – umożliwia dostosowanie dawki do indywidualnych potrzeb kobiet. Xenna sprawia, że pacjentka powinna czuć się lekko i zdrowo już po zażyciu jednej dawki. Zaparcia stają się co raz częstszym problemem naszego społeczeństwa. Często gdy mówimy o nich, używamy też innych określeń takich jak zatwardzenie czy po prostu problem z oddaniem stolca. Zaparcie to jedno z najczęstszych zaburzeń przewodu pokarmowego. Utrudniona lub nieczęsta defekacja dla wielu osób stanowi codzienny problem, którego rozwiązanie w praktyce nie okazuje się takie proste.

Dawkowanie: Zaparcia. Działanie następuje po 6-12 h. Dorosłym i dzieciom powyżej 12 roku życia jednorazowo 2 tabletki przed położeniem się spać.

Przeciwwskazania:
Niedrożność jelit, ostre stany zapalne w jamie brzusznej (np. zapalenie wyrostka robaczkowego), nadwrażliwość na sennozydy, miesiączka.

Ostrzeżenia i środki ostrożności:
Nie należy stosować leków przeczyszczających przy silnych bólach brzucha, wymiotach lub zawrotach głowy, chyba, że tak zalecił lekarz. Powiadomić lekarza w przypadku krwawienia lub niemożności wypróżnienia po zażyciu środka przeczyszczającego. Nie stosować w sposób ciągły dłużej niż 7-10 dni.

Stosowanie leku podczas ciąży i karmienia piersią
– Lek nie może być stosowany w pierwszym trymestrze ciąży.
– Lek może być stosowany w ciąży jedynie ze wskazań lekarza
– W przypadkach, gdy w opinii lekarza korzyść matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu.

Brak wpływu na zdolność kierowania pojazdami mechanicznymi, obsługę maszyn i sprawność psychofizyczną

Działania niepożądane:
– Sporadyczne przypadki kurczów żołądkowo-jelitowych.
– Przy dłuższym stosowaniu mogą wystąpić straty elektrolitów.

Interakcje: Przy przewlekłym stosowaniu lub nadużywaniu leku możliwe jest wzmożenie działania glikozydów nasercowych, szczególnie w kombinacji z tiazydowymi środkami moczopędnymi lub sterydami.

Przedawkowanie: W przypadku przedawkowania leku należy skonsultować się z lekarzem.

Przechowywanie: Chronić od światła i wilgoci. Przechowywać w temperaturze pokojowej (15’C-25’C), w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Jak wiadomo zwykle o prawidłowej pracy jelit mówimy, gdy jest regularne i występuje od jednego do dwóch razy dziennie. Obecnie za przedział dopuszczalny uważana jest częstotliwość oddawania od trzech stolców dziennie do trzech stolców tygodniowo. Dlatego przed pochopnym zdiagnozowaniem u siebie tzw. zaparcia, warto usytuować siebie w tym właśnie przedziale. Nie oznacza to jednak, że oddając więcej niż 3 stolce tygodniowo, problemu tak naprawdę nie ma. Sami najlepiej zdajemy sobie sprawę z tego czy np. poranny brak wypróżnienia nie jest dla nas dyskomfortem.

Laxinat to środek działający na wypróżnienie zwalczający zatwardzenie

Laxinat – dla kobiet i mężczyzn, którzy mają problemy z wypróżnianiem się czyli z zatwardzeniem.

Są różne rodzaje leków na zaparcie – drażniące, osmotyczne, poślizgowe. Osoby zdrowe oddają zazwyczaj 1-2 dobrze uformowane stolce dziennie, czasem stolec co drugi dzień. Zaparcie jest jedną z najczęstszych dolegliwości. Występuje czasem u osób zdrowych spożywających pokarmy z małą zawartością płynów i błonnika, prowadzących siedzący tryb życia, u osób w podeszłym wieku i noworodków oraz u kobiet w zaawansowanej ciąży. Składniki produktu Laxinat przywracają i utrzymują regularność wypróżnień. Laxinat suplement diety to kompleksowy preparat roślinny zawierający specjalnie dobrane bogate w błonnik pokarmowy składniki, ułatwiające perystaltykę jelit: nasienie babki jajowatej, łupinę nasienną babki jajowatej oraz inulinę. Jednym z powodów, dla którego tworzą się zaparcia jest poranny pośpiech. Jelito grube najaktywniejsze jest zaraz po przebudzeniu. Bardzo często organizm domaga się opróżnienia po nocnym trawieniu wcześniej zjedzonych potraw. Niestety, śpiesząc się, nie wypróżniając, hamowany jest ten naturalny odruch i w ten sposób po pewnym czasie może on zaniknąć. W ten oto sposób powstają zaparcia nawykowe, które mogą przejść w przewlekłe. Warto więc wcześniej wstać z łóżka i dłużej przesiedzieć w łazience. Można, przy porannym braku stolca, użyć preparatu przeczyszczającego, który mógłby wspomóc regularne wypróżnianie. Zaparcia mogą być konsekwencją osłabienia mięśni brzusznych przy chorobach płuc czy zmian w budowie narządów układu pokarmowego. Może je także powodować przyjmowanie niektórych leków (przede wszystkim różnych środków narkotycznych, niektórych preparatów przeciwskurczowych, środków uspokajających i leków psychotropowych).

Profilaktycznie należy z diety wyłączyć pokarmy ciężkostrawne, tłuszcze zwierzęce oraz węglowodany, które zawiera biała mąka, ponieważ te pokarmy długo zalegają w jelitach i żołądku. Ponadto należy spożywać odpowiednie ilości błonnika intensyfikującego pracę jelit.
Zaparcia nawykowe

Wstrzymywanie oddawanie stolca po pewnym czasie rozregulowuje rytm pracy jelit powodując ich rozleniwienie. Doprowadza to do zaparć określanych jako nawykowe. Dolegliwości tej sprzyja stres, stany nerwowe, brak ruchu oraz siedzący tryb pracy i życia. W tym przypadku środki przeczyszczające nie są wskazane. Sprawą zasadniczą jest zmiana trybu życia oraz właściwa dieta.
Kurczowe zaparcia

Gdy jelito zaciska się dookoła stwardniałych mas kałowych uniemożliwiając tym samy prawidłowe wypróżnienie, mamy do czynienia z zaparciem kurczowym. Co gorsza, w niektórych przypadkach, zaparcia naprzemiennie mogą występować z biegunkami. Zalecana jest przede wszystkim właściwa dieta (bez przesady z ilością spożywanego błonnika) czyli delikatne mięsa, twarożki, masło, miód, oliwa, gotowane i przecierane jarzyny oraz duża ilość płynów. Należy unikać potraw smażonych czy fermentujących, ostrych przypraw, pieczywa razowego oraz takich produktów jak groch czy fasola.

Co zawiera Laxinat?

100 g proszku zawiera nasienie babki jajowatej, łupinę nasienną babki jajowatej, suszone śliwki, suszone morele i inulinę.

Nasiona i łupiny babki jajowatej – to naturalny błonnik. Zawierają substancje, które w obecności wodnych roztworów mają zdolność wytwarzania znacznych ilości śluzu. W przypadku zaparć zmiękczają one konsystencję masy jelitowej oraz zwiększają jej objętość. Nasila to ucisk na ścianki jelit, co poprawia ich perystaltykę i ułatwia oraz znacznie ułatwia wypróżnianie. W przypadku biegunek następuje absorpcja nadmiaru wody z masy jelitowej i przywrócenie właściwej konsystencji stolca. Nasiona i łuski babki jajowatej są również stosowane jako lek osłaniający (np. w chorobie wrzodowej). Mogą też korzystnie wpływać na zmniejszenie apetytu. Nasiona i łupiny łagodnie obniżają poziom cukru oraz cholesterolu i trójglicerydów we krwi.

Suszone śliwki – stanowią skoncentrowane źródło błonnika pokarmowego, dodatkowo dostarczają cennych mikroelementów: potas, fosfor, wapń, żelazo, karoten.

Suszone morele – zawierają dużo błonnika, żelaza i potasu, to także źródło beta-karotenu oraz witaminy C.
Suszone owoce poprawiają smak preparatu i wzmacniają jego działanie.

Inulina – naturalny węglowodan, nie trawiony przez ludzki organizm. Jako prebiotyk tworzy pożywkę dla pożytecznych bakterii znajdujących się w jelitach.

Składniki Laxinat stosuje się wspomagająco w celu: regulacji i normalizacji częstości wypróżnień, pobudzenia perystaltyki jelit, usunięcia z organizmu toksyn oraz szkodliwych produktów przemiany materii.
Skład Laxinat:

Celuloza mikrokrystaliczna (substancja wypełniająca), nasienie babki jajowatej mielone, łupina nasienna babki jajowatej mielona, inulina, aromat śliwkowy, dwutlenek krzemu (substancja wypełniająca), stearynian magnezu (substancja do stosowania na powierzchnię), aspartam (substancja słodząca), acesulfam K (substancja słodząca), sacharynian sodu (substancja słodząca).

Co warto dodać? W opróżnieniu jelit pomagają takie pokarmy jak: chleb razowy i z otrębami, surowe warzywa i owoce ze skórkami, kasze: gryczana, jęczmienna, produkty z zsiadłego mleka: kefiry i jogurty. Z kolei takie pokarmy jak: borówka, czarna herbata, czekolada, białe pieczywo, produkty o lepkiej konsystencji, znacznie utrudniają pracę jelit.

Laremid wyleczy cię natychmiast z biegunki

Lek Laremid jest wskazany w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki wywołanych przez wirusy lub bakterie. Dodatkowo u pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego Laremid może być stosowany w celu zmniejszenia liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji. 

Początek działania przeciwbiegunkowego Laremidu obserwuje się w ciągu jednej godziny od podania pojedynczej dawki 4 mg. Kliniczne badania z zastosowaniem innych leków przeciwbiegunkowych potwierdziły, że działanie loperamidu rozpoczyna się wyjątkowo szybko.  Biegunka może się pojawić w różnych okolicznościach, niemniej zawsze jest uciążliwym problemem. Narażeni na nią są w równym stopniu dorośli jak i dzieci. Na szczęście można uchronić się przed jej gwałtownym przebiegiem i konsekwencjami. Biegunka to nic innego jak obrona organizmu przed atakiem substancji toksycznych. Mamy z nią do czynienia, kiedy zwiększa się liczba stolców o płynnej konsystencji i powiększonej objętości. Naukowcy dokładnie zdefiniowali stan zwany biegunką. Mówi się o niej wtedy, gdy zostanie zaburzona funkcja jelit, czego wynikiem jest wydalanie kału o zawartości wody powyżej 75% i masie powyżej 250g/24h. Lekarze z praktycznego punktu widzenia mówią o biegunce wtedy, jeśli nastąpią dwa lub trzy luźne wypróżnienia w ciągu doby. Zdaje się to być definicja znacznie bardziej zrozumiała dla pacjenta.

Mechanizm działania : Lek wydłuża czas przejścia pokarmu przez przewód pokarmowy, zmniejsza wydalanie wody i elektrolitów oraz zmniejsza natychmiastową potrzebę wypróżniania. Skutkiem działania leku jest zmniejszenie częstości i liczby wypróżnień. Loperamid (substancja czynna w leku Laremid) wiąże się z receptorem opioidowym komórek ściany jelita, hamując propulsywną perystaltykę i wydłużając czas pasażu jelitowego. Loperamid zwiększa spoczynkowe napięcie zwieracza odbytu, jednocześnie zmniejszając natychmiastową potrzebę wypróżnienia (parcie na stolec).

Wskazania : Lek LAREMID stosuje się: w objawowym leczeniu ostrej i przewlekłej biegunki; w celu zmniejszenia liczby i objętości stolców oraz zwiększenia ich konsystencji u pacjentów z wytworzoną przetoką jelita krętego.

Dawkowanie : Dorośli i dzieci w wieku 6 lat i powyżej : Ostra biegunka: początkowa dawka – 2 tabletki (4 mg) dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) dla dzieci; a następnie 1 tabletka (2 mg) po każdym kolejnym wolnym stolcu.Przewlekła biegunka: początkowa dawka wynosi 2 tabletki (4 mg) na dobę dla dorosłych i 1 tabletka (2 mg) na dobę dla dzieci; tę początkową dawkę należy zmodyfikować aż do momentu uzyskania od 1 do 2 normalnych stolców na dobę, co zazwyczaj osiąga się poprzez stosowanie dawki podtrzymującej wynoszącej od 1 do 6 tabletek (od 2 do 12 mg) na dobę.Dawka maksymalna w ostrej i przewlekłej biegunce wynosi 8 tabletek (16 mg) na dobę dla dorosłych; u dzieci dawka preparatu musi być dostosowana do masy ciała (3 tabletki/20 kg mc./dobę).Osoby w podeszłym wieku U osób w podeszłym wieku nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.Pacjenci z zaburzeniami czynności nerekU pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest konieczna modyfikacja dawkowania.Pacjenci z zaburzeniami czynności wątrobyPomimo, że brak danych dotyczących farmakokinetyki leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, w tej grupie pacjentów preparat Laremid należy stosować ostrożnie z powodu zmniejszenia metabolizmu związanego z efektem pierwszego przejścia przez wątrobę

Stosowanie innych leków : Podczas stosowania loperamidu z innymi lekami nie obserwowano interakcji o znaczeniu klinicznym. Ciąża i karmienie piersią Przed zastosowaniem każdego leku należy poradzić się lekarza. LAREMID, 2 mg, 10 tabletek, Skład: Jedna tabletka zawiera 2 mg Loperamidi hydrochloridum (loperamidu chlorowodorku).

Podmiot odpowiedzialny: Warszawskie Zakłady Farmaceutyczne Polfa S.A., ul. Karolkowa 22/24; 01-207 Warszawa, http://www.polfawarszawa.pl. Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.

Smecta to lek działający łagodnie w czasie biegunki

Teoretycznie każdy z nas wie, że zachowując podstawowe środki ostrożności. Niezbędne i konieczne jest mycie rąk przed przygotowywaniem posiłku i przed jedzeniem. Jeśli to jest niemożliwe, np. w trakcie jazdy, zawiń kanapkę w serwetkę lub włóż w foliowy worek i nie dotykaj jej brudnymi rekami. Ale czasami mimo środków ostrożności to nie pomaga i łapiemy biegunkę. Smecta zwiększa wytrzymałość warstwy śluzu pokrywającego błonę śluzową na czynniki drażniące na skutek oddziaływania z występującymi w śluzie glikoproteinami. W wyniku tego działania i dzięki zdolności wiązania innychsubstancji, Smecta ochrania błonę śluzową przewodu pokarmowego. 

Skład Smecta: 1 saszetka zawiera: substancję czynną diosmektyt (glinokrzemian) 3 g.

Smecta kupisz w aptece internetowej.
Wskazania: leczenie ostrej i przewleklej biegunki, zwlaszcza u dzieci; leczenie objawowe bólów związanych ze stanami zapalnymi przełyku, żołądka, dwunastnicy, okrężnicy.

Dawkowanie:

Dzieci: w wieku ponizej 1 roku – 1 saszetka na dobę, w wieku od 1 do 2 lat – 1 do 2 saszetek na dobę, w wieku ponad 2 lata – 2 do 3 saszetek na dobę.

Dorośli: Zwykle podaje się 3 saszetki na dobę. Na początku leczenia, w przypadku ostrej biegunki, można podwoić dawkę dobową.Sposób podawania:Dla dzieci: zawartość saszetki należy rozpuścić w 50 ml wody i podawać małymi porcjami w ciągu dnia. Można też podawać po dokładnym wymieszaniu z półpłynnymi pokarmami, takimi jak bulion, przecier z owoców lub jarzyn, gotowedania w słoiczkach dla dzieci. Dla dorosłych: zawartość saszetki należy rozpuścić w ½ szklanki wody. Zaleca się podawanie po posiłkach w zapaleniu przełyku, między posiłkami w innych wskazaniach. W przypadku wrażenia, ze działanie leku jest za mocne lub za słabe, należy zwrócić się do lekarza.

Przed zastosowaniem preparatu Smecta pamiętaj: W przypadku ciąży lub karmienia piersią – przed zażyciem leku należy poradzić się lekarza.Wpływ na prowadzanie pojazdów i obsługę maszyn – brak danych.Lek zawiera glukozę, co powinny uwzględnić osoby z nietolerancją glukozy lub cukrzycą.Stosowanie innych leków: Ze względu na właściwości adsorpcyjne, Smecta może mieć niekorzystny wpływ na szybkość i (Iub) stopień wchłaniania innych leków. Zaleca się niepodawanie żadnych innych leków razem z preparatem Smecta. Można je podawać 2 godziny wcześniej lub 2 godziny po podaniu preparatu Smecta.

Podmiot odpowiedzialny :

Beaufour Ipsen Pharma, 24 Rue Erlanger, 75016 Paryż, Francja

Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu. Jeżeli objawy nasilą się lub nie ustąpią w ciągu 7 dni oraz jeżeli towarzyszy im gorączka lub wymioty należy skonsultować się z lekarzem. Podczas leczenia biegunki należy uzupełniać płyny; objętość podawanych roztworów należy dostosować do wieku pacjenta i do stopnia nasilenia biegunki. Preparat zawiera glukozę co należy wziąć pod uwagę w przypadku chorych na cukrzycę lub w przypadku osób z nietolerancją glukozy. Nie ma danych na temat bezpieczeństwa stosowania preparatu u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią; przed zastosowaniem preparatu w tym okresie należy skonsultować się z lekarzem

Twój przyjaciel Stoperan pomoże na biegunkę

Zazwyczaj podróżując, często spotykamy się z mikroorganizmami, do których nasz organizm nie jest przyzwyczajony. Wiele bakterii oraz wirusów np. pałeczka okrężnicy, przecinkowiec cholery czy powszechny gronkowiec złocisty wytwarzają toksyny. STOPERAN jest stosowany w objawowym leczeniu biegunki. Stoperan to doustny lek przeciwbiegunkowy w formie małych, łatwych do połknięcia kapsułek, który kupisz w aptece internetowej.

Biegunka często towarzyszy różnym pospolitym chorobom. Zazwyczaj wywoływana jest przez infekcje przewodu pokarmowego; na tle wirusowym, bakteryjnym lub pierwotniakowym. Biegunka może zostać zwalczona za pomocą kilku sposobów z domowej medycyny. Pamiętajmy jednak, że nic nie zastąpi wizyty u lekarza, i w razie biegunek trwających dłużej niż 4 dni to lekarz powinien decydować o sposobie leczenia. Poniżej przedstawiamy różne sposoby na biegunkę.
Działanie: to lek przeciwbiegunkowy. Zwiększa resorpcję wody i elektrolitów. Wydłuża czas pasażu przez jelito grube. Nie zmienia składu flory jelitowej. Działa szybko i długotrwale. Naukowcy dokładnie zdefiniowali stan zwany biegunką. Mówi się o niej wtedy, gdy zostanie zaburzona funkcja jelit, czego wynikiem jest wydalanie kału o zawartości wody powyżej 75% i masie powyżej 250g/24h. Lekarze z praktycznego punktu widzenia mówią o biegunce wtedy, jeśli nastąpią dwa lub trzy luźne wypróżnienia w ciągu doby. Zdaje się to być definicja znacznie bardziej zrozumiała dla pacjenta.

Stoperan działa tak szybko i skutecznie, że już 1 dawka (2 kapsułki) może zatrzymać biegunkę, dzięki najsilniejszej substancji o tym działaniu dopuszczonej na rynk OTC (chlorowodorek loperamidu 2mg). Stoperan bezpośrednio hamuje wzmożoną perystaltykę jelit i zwiększa wchłanianie wody z jelit.
Dzięki temu przywraca normalną pracę jelit, zwalnia pasaż jelitowy i zmniejsza utratę wody i elektrolitów z organizmu.

Dawkowanie: Dorosłym podaje się początkowo 4 mg, a następnie po każdym luźnym stolcu po 2 mg, nie przekraczając dawki 16 mg dziennie.

Biegunka to doelgliwość, która najczęściej powstaje w rezultacie infekcji przewodu pokarmowego na tle zakażeń wirusowych (rotawirusy, adenowirusy, wirus Norwalk, astrowirusy) oraz bakteryjnych (Salmonella, Campylobacter jejuni, Escherichia coli). Jest kilka rodzajów biegunek. Biegunka ostra to stan chorobowy trwający do 10 dni, natomiast utrzymywanie się objawów chorobowych ponad 10 dni nosi nazwę biegunki przewlekłej. W zależności od rodzaju objawów jak i zaburzeń czynności jelit i objawów, biegunki można podzielić na:
Biegunka osmotyczna może być spowodowana m.in. działaniem niektórych leków (np. środków przeczyszczających), alergią na gluten, niedoborem laktazy.
Biegunka wydzielnicza pojawia się, gdy z komórek tworzących ścianę jelita do jego światła dostaje się zwiększona ilość płynów (woda, elektrolity). Ten rodzaj biegunki najczęściej wywołuje gronkowiec oraz bakteria E. coli.
Biegunka wysiękowa pojawia się, gdy do światła jelita oprócz wody dostaje się krew, białko i śluz. Występuje w przebiegu niektórych nowotworów oraz wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Przyczyną mogą być takie bakterie jak Shigella oraz Salmonella.
Biegunka po antybiotykoterapii może być spowodowana zażywaniem niektórych antybiotyków, co z kolei jest przyczyną zaburzeń równowagi naturalnej flory bakteryjnej jelit.

Enterovirulent E.coli (EWG) fakty

Tłumaczenia artykułów anglojęzyznych na temat E.coli.

Enterovirulent E.coli (EWG) są bakterie, które składają się z grupy E.coli serotypów, z których wszystkie mogą powodować biegunkę i inne problemy w jelitach.

Bakterii EWG może powodować wiele objawów, począwszy od łagodnych do krwawa biegunka, nudności, wymioty, skurcze żołądka i odwodnienie.Różne grupy często produkują mniej (grupa EWEA) lub bardziej intensywne objawy (EHEC grupy) i powikłań.

Chociaż badacze różnią się w zależności od struktury grupy i nazwy, sześciu grup są obecnie prezentowane w literaturze medycznej, wymienione przez ich główne objawy produkowane lub inne „unikalne” cechą grupy:

EHEC (enterokrwotocznych E. coli ): toksyny Shiga, krwawa biegunka, 10% z powikłaniami

ETEC (enterotoksycznej E. coli ): wydzielania toksyn, wodnista biegunka

EPEC (enteropatogennych E. coli ): toksyny podobne do toksyny Shigella, wodnista lub krwawa biegunka

EIEC (enteroinvasive E. coli ): inwazji komórek nabłonkowych; śluzowe, krwawa biegunka i gorączka

EWEA (enteroadherent E. coli ): przylegają do komórek jelita, wodnista biegunka

EAggEC (enteroaggregative E. coli ): grupa komórek jelita, przewlekłe śluzowe wodnista biegunka

Odwodnienie może wystąpić w EWG infekcji grupy, jeśli objawy odwodnienia występują, szukać opieki medycznej.Również z opieki, jeśli krwawa biegunka rozwija.

Infekcje EWG często domniemanie zdiagnozowane przez skojarzenie z żywności, cieczy lub osoba, która została ostatecznie zdiagnozowana lub związane z EWG zanieczyszczenia.Ostateczne rozpoznanie jest przez izolację EWG organizmu z kałem chorego i identyfikacji EWG członkiem grupy przez jej produkcji toksyn, jego unikalne właściwości grupy i jej serotypu.

Większość infekcji EWG grupy samoistnie, jednak zapobiega odwodnieniu jest głównym traktowania wszystkich EWG grup.

Samoopieki w domu można zrobić, chyba że objawy biegunki odwodnienie lub krwawe rozwijać.

Głównym powikłaniem, które prowadzi do innych poważnych problemów lub śmierci jest odwodnienie.Poważne powikłania są widoczne z EHEC grupy (głównie E. coli 0157: H7) występują częściej niż w innych grupach, jednak wysoka śmiertelność (w niektórych raportu 50%) mogą wystąpić w krajach trzeciego świata grupy ETEC z infekcjami.

Około 10% zakażeń EHEC (głównie E. coli 0157: H7) opracowuje umiarkowanego do ciężkiego powikłania krwawa biegunka, zapalenie krwotoczne, hemolityczne-mocznicowy zespół (HUS) i Zakrzepowa plamica (TTP).

Zapobieganie EWG koncentruje się na żywności uniknąć, płyny i dotyka osób z EWG.Gotowanie mięsa (zwłaszcza mięsa hamburger) i inne produkty powyżej 160F pomoże zabić organizmy.Z żywnością powinny zawsze elementów przygotowywania żywności czyste i umyte ręce.

Jakie są enterovirulent E.coli (EWG)?

Enterovirulent Escherichia coli ( E. coli ) składają się z kilku serotypów (szczepy bakterii związanych identyfikowane przez ich nieco inne struktury antygenowe) bakterii, które mają silną skłonność do wywoływania infekcji, początkowo w przewodzie pokarmowym („jelit” w języku greckim oznacza jelita; zjadliwe oznacza śmiertelne lub powodujące choroby).Enterovirulent Escherichia coli (EWG) należą do bakterii z rodzaju Escherichia , nazwany T. Escherich, który jako pierwszy wyizolował bakterie w 1885 roku.Większość z rodzaju Escherichia składa się z jednego gatunku określanego jako „coli” (łac. dwukropek), jednak istnieje ponad 700 serotypów tego gatunków bakterii.Wiele E.coli serotypów mogą powodować zakażenia innych niż w jelicie, ale tematem tego artykułu jest na enterovirulent grup (EWG).

Escherichia coli ( E. coli ) są Gram-ujemne bakterie, które są w kształcie pręta, mają zdolność do przetrwania w warunkach tlenowych i beztlenowych (zwany fakultatywne beztlenowy), i może lub nie może produkować wici i pili (cienkie jak włos prognozy ) w zależności od potrzeb środowiskowych.

E. coli szczepów znajdują się na całym świecie i żyć w znaczącej liczbie u ludzi i innych zwierząt jako część normalnej populacji bakterii znaleziono w jelicie grubym.Organizmów, które mogą współistniały z ludźmi przez wieki w normalnej flory (populacji bakteryjnej zwykle u osób zdrowych) ludzi i innych zwierząt dwukropki.Jednak wśród 700 szczepów E.coli , istnieje kilka odmian, które powodują choroby.Te E.coli szczepy są jednymi z najczęstszych przyczyn wielu typowych infekcji bakteryjnych, w tym biegunka , zapalenie pęcherzyka żółciowego, bakteriemia, zapalenie dróg żółciowych, zakażenia układu moczowego (ZUM), biegunki podróżnych i innych klinicznych zakażenia, takie jak u noworodków zapalenie opon mózgowych , zapalenie płuc , ropnie brzucha i hemolityczno-mocznicowy zespół (HUS).

Klasycznym przykładem takiego E.coli szczepu E.coli 0157: H7 .Nazwa E.coli 0157: H7 wydaje się skomplikowane, jednak naukowcy używają liczb i liter do specjalnie wyznaczają małe różnice w E.coli szczepów.0157 jest „O” antygen serotypu, który identyfikuje jeden z ponad 700 szczepów i „H” H7 reprezentuje typ antygenu bakterii wici.Niektóre E.coli posiadają również antygeny K (białka / komponentów powierzchni polisacharyd), które zostały wykorzystane do identyfikacji niektórych szczepów.Powyższe nazwy (O, H i K) może być używany do identyfikacji szczepów wywołujących określone choroby i zostały wykorzystane do identyfikacji ognisk choroby.

Jakie są objawy spowodowane przez enterovirulent E.coli (EWG)?

Głównym objawem, że wszystkie enterovirulent E.coli (EWG) produkują często jest biegunka.Jednakże, rodzaj biegunki (na przykład krwawa, przewlekła, lub samoistnie) i komplikacji, które mogą towarzyszyć infekcje różnią się od siebie.Podobieństwo objawów spowodowanych badaczy i klinicystów zorganizować E.coli serotypów na grupy zgodnie z ich objawy i wspólne mechanizmy chorobotwórcze.W zależności od badań naukowych lub klinicznych lekarzy publikacji czytać, tam są 4 do 6 grupy E.coli , które zawierają wszystkie enterovirulent E.coli (EWG).Niestety, niektórzy badacze więcej niż jedną kadencję dla niektórych członków grupy.Poniżej znajduje się podsumowanie z grup, które są obecnie w literaturze, a objawy członków grupy powodują:

EHEC (enterokrwotocznych E. coli ): krwawa biegunka, krwotoczne zapalenie jelita grubego , zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS) i zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP), dodatkowe warunki EHEC są VTEC i STEC, które stoją w Vero wytwarzających toksyny E.coli i wytwarzających toksyny Shiga E.coli , odpowiednio.Jeden serotyp, E.coli 0157: H7, jest odpowiedzialny za większość krwawe biegunki, która występuje ze względu na produkcję toksyn Shiga.

ETEC (enterotoksycznej E. coli ): biegunki podróżnych , wodnista biegunka z nudności , skurcze brzucha i gorączka , spowodowane przez kilka serotypów E. coli (0169: H47, 0148: H28 i kilka innych), które wytwarzają dwie toksyny, które powodują przewodu pokarmowego do wydzielania płynów (egzotoksyny wydzielniczych)

EPEC (enteropatogennych E. coli ): biegunka z dzieciństwa, spowodowanych przez E.coli bakterie (wiele różnych serotypów), które mogą dołączyć do przewodu pokarmowego tkanek, zwłaszcza u niemowląt i tworzy wodniste lub krwawe biegunki u niemowląt, produkując toksyny podobne do produkowanych przez bakterie o nazwie Shigella dysenteriae .

EIEC (enteroinvasive E. coli ): Shigella , jak biegunka z krwią i śluzem, ze względu na E.coli , które atakują komórki nabłonka osób w każdym wieku, produkuje również wymioty , gorączka i dreszcze .Tych serotypów są ściśle związane z Shigella spp..(Kilka dzieci rozwijają HUS)

EWEA (enteroadherent E. coli ): dzieciństwo, wodnista biegunka, w niektórych przypadkach biegunki podróżnych w dorosłych, a niektóre zakażenia układu moczowego.Grupa ta składa się z E.coli szczepów (np. 0119 lub 055), które są w stanie stosować się do ludzkich komórek (przewodu pokarmowego i innych typów komórek).O połowę z tej grupy jest w stanie spowodować łagodna biegunka, zazwyczaj u dzieci, podczas gdy inne E.coli serotypów, które można stosować, nie powodują choroby.Jak EAggEC te enteroadherent E.coli nie wytwarzają toksyny Shiga lub wydzielania powodujące egzotoksyny.

EAggEC (enteroaggregative E. coli ): uporczywej biegunki w krajach rozwijających się, zwłaszcza u dzieci, które zwykle trwa dłużej niż 14 dni.Biegunka jest wodnista, śluz zawierający, w około jednej trzeciej osób, krwawe.Osoby z EAggEC zwykle posiadają niską gorączką (mniej niż 101 F lub 38,3 C) i prawie nie wymioty.Te E.coli serotypów (na przykład, 042 i 044) nie wytwarzają toksyny Shiga lub egzotoksyny wydzielnicze, które powodują wydzielanie ale powodują zapalenie jelit, które jest związane z nieprawidłowo wysokie wydzielanie jelit, które prowadzi do wodnistej biegunki.Szczepy te są unikalne, ponieważ „suma” (formularz małych mas składa się z hodowanych komórek tkanki i bakterie) ludzkich komórek przewodu pokarmowego poprzez dołączenie przez fimbrie (pili).
Jak można się domyślać, są niefortunne pokrywa w syndromy choroby i to jest jeden z powodów, że autorzy nie zgadzają się na temat rzeczywistej liczby grup (EPEC, EWEA i EAggEC lub EiA i EAggEC są często zalicza razem).Wydaje się mało prawdopodobne, że nazwy grupy utrzyma się w przyszłości (patrz następny punkt).

Nowa grupa EWG?(Aktualizacja na E. coli 0104: wybuch H4 w Niemczech)

Jako aktualizacja tego artykułu, oprócz najnowszych szczepu E. EWG zostaną przedstawione.Niedawno pojawiły się w Niemczech na początku 2011 roku i została udokumentowana w 11 krajach Europy, co najmniej czterech ludzi, którzy podróżowali do Niemiec i wrócił do USA zostało zakażonych tym szczepem.U większości ludzi, narażenie na źródła zakażenia wystąpiły podczas gdy ludzie odwiedzali Niemcy, najprawdopodobniej poprzez zanieczyszczoną żywność (sałatki).

Szczep został zidentyfikowany jako E.coli 0104: H4 (zwane także STEC 0104: H4).Jest on przedstawiony w tej sekcji, ponieważ, jak stwierdzono w poprzednim akapicie, są niefortunne pokrywa się w ECC spowodowane chorobą i to nowy szczep wydaje się wykazywać niektóre z najgorszych pokrywają funkcje członków ECC grupy.Na przykład, E.coli 0104: H4 jest zgłaszane zawierają około 93% genomu EHEC i produkuje Shiga (Vero) toksyny, jednak wydaje się również mieć możliwość jak EWEA szczepów dołączyć również do przewodu pokarmowego komórek.

Obecnie wybuchu jest trzecim największym kiedykolwiek zgłoszone do E.coli (około 2200 pacjentów zakażonych) i najbardziej śmiertelne (co najmniej 22 martwych z 06.06.2011).Ponadto, większość szczepów wyizolowanych są odporne na wiele antybiotyków (aminoglikozydy, makrolidy i antybiotyki beta-laktamowe).Źródłem zakażenia może być zanieczyszczona kiełki fasoli uprawianych organicznie i następnie wysyłane do wielu niemieckich restauracji.Jedną z głównych różnic w E.coli 0104: H4 z innych E.coli , które powodują zespół hemolityczno-mocznicowy lub HUS (głównie E. coli 0157: H7 ), jest to, że organizm jest przyczyną HUS w młode kobiety dorosłych i innych dorosłych.Często HUS spowodowanego przez E.coli 0157: H7 jest u dzieci i osób starszych, dorosłych, nie w stosunkowo dobrym zdrowiu.Jednak ten wybuch E.coli 0104: H4 jest nadal nowy i badane intensywnie, inne różnice mogą stać się widoczne w miarę upływu czasu.

Najnowsze (03 czerwca 2011) wytyczne z CDC są następujące:

Nie zaleca się podanie antybiotyków u pacjentów z podejrzeniem zakażenia STEC, aż do całkowitego badania diagnostyczne mogą być wykonywane i zakażenia STEC jest wykluczona.Niektóre badania wykazały, że podawanie antybiotyków u pacjentów z STEC infekcje mogą zwiększać ryzyko HUS rozwijających się.Jednak kliniczne podejmowania decyzji muszą być dostosowane do każdego pacjenta.Nie może być wskazaniem do antybiotyków u pacjentów z ciężkim zapalenie jelit czy perforacji jest niepokojący.Warto zauważyć, że izolatów STEC O104: H4 od pacjentów w Niemczech wykazały odporność na wiele antybiotyków.

Wytyczne w celu zapewnienia jak najbardziej kompletne wykrywanie i charakterystyka STEC infekcji są następujące:

Wszystkie stołki poddany badaniu u pacjentów z ostrym pozaszpitalnego biegunki powinny być hodowane przez STEC O157: H7.Te stolce powinny być jednocześnie oznaczane dla non-O157 STEC z testem, który wykrywa toksyny Shiga lub genów kodujących te toksyny.

Laboratoriach klinicznych powinny sprawozdanie i przesyła E.coli O157: H7 i izoluje toksyny Shiga pozytywnych próbek państwowe lub lokalne laboratoria zdrowia publicznego jak najszybciej dodatkowego opisu.

Próbki lub buliony wzbogacenia, w których toksyny Shiga lub STEC zostały wykryte, ale z którego O157: H7 izolatów STEC nie są odzyskiwane, powinny być przekazane jak najszybciej do publicznej państwowe lub lokalne laboratorium zdrowia, tak aby nie O157: H7 STEC mogą być izolowane.

Jest to często trudne do rozpoznania STEC w kale do czasu, u pacjentów z HUS.Immunomagnetyczne separacji (IMS) wykazano, że wzrost odzysku STEC od pacjentów HUS.Dla wszystkich pacjentów z HUS bez kultury potwierdziły zakażenia STEC, kał mogą być wysyłane do Public Health Laboratory, który wykonuje IMS lub CDC (poprzez stan laboratorium zdrowia publicznego).Ponadto, w surowicy mogą być wysyłane do CDC (poprzez stan laboratorium zdrowia publicznego) do badań serologicznych wspólnych serotypów STEC.
Korzyści z przylegającą do zalecanej strategii badań obejmują wczesne rozpoznanie, poprawia wyniki pacjenta, i wykrywania wszystkich STEC serotypów.

Wszyscy pacjenci z toksyny Shiga choroby biegunkowe pozytywne lub HUS powinny być zgłaszane do ministerstwa zdrowia, niezależnie od historii podróży do Niemiec.

Jak enterovirulent E.coli grupy powodują choroby?

Generalnie, wszystkie EWG grupy powodują choroby poprzez zakłócenie normalnych mechanizmów wydzielniczą jelita, co prowadzi do biegunki.Jak wspomniano powyżej, różne grupy używają różnych metod, które ostatecznie prowadzi do biegunki, rodzaj biegunki i intensywność tej choroby są związane z mechanizmów wykorzystywanych przez bakterie.

EHEC wydzielają toksyny Shiga, które nie tylko niszczą komórek jelita, ale mogą rozprzestrzeniać się do innych narządów powoduje dodatkowe choroby. E.coli 0157: H7 jest głównym EHEC patogenu odpowiedzialnego i uważany jest za jeden z najbardziej zjadliwych organizmów we wszystkich EWG grupy ze względu na produkcję toksyn Shiga.

EPEC grupy organizmów także może produkować toksyny ściśle związane z toksyn Shigella, że ma wiele tych samych właściwości toksyny Shiga chociaż serotypów przyczyną choroby (czasami łagodniejsze), głównie u dzieci.

ETEC grupa nie wytwarzają toksyny Shiga lub ich ściśle związane z toksyn, ale ETEC dają dwie inne egzotoksyny, które pobudzają jelita do wydzielania płynu i śluzu.Jeszcze inny mechanizm jest wykorzystywany przez

EIEC organizmy , bakterie te mają zdolność przenikania do komórek nabłonka, że linia obszarów ludzkiego jelita.EIEC organizmów następnie powodować wiele komórek do lizy zakłócając w ten sposób płyn adsorpcji i zdolności sekrecji jelit.

Zarówno EWEA i EAggEC grupy bakterii, poprzez dołączenie do komórek jelita, powodować podrażnienie lub zapalenie komórek jelitowych.To fizjologiczne i immunologiczne odpowiedzi zakłóca również adsorpcji i wydzielanie w jelitach.

Kiedy należy szukać opieki medycznej dla enterovirulent E.coli infekcji?

Wiele osób (zdecydowana większość) nie muszą szukać opieki medycznej, jako że większość infekcji ustępują samoistnie, chyba że pacjent jest o obniżonej odporności lub jest niedożywionych dzieci w kraju trzeciego świata.Ponieważ liczba pacjentów to dzieci, ich postępy w samoistnie choroby musi być uważnie obserwowane, gdyż mogą w niektórych przypadkach, gwałtownie pogorszyć.Jest to sytuacja dla wszystkich grup EWG.Większość osób zakażonych, chyba że zdiagnozowano, nawet nie wiedzą, że są zakażone EWG, ponieważ wiele chorób bakteryjnych i wirusowych mają podobne objawy, jak nudności, stany podgorączkowe i biegunki.

Wielu lekarzy wynika, że ​​dotyczy osób powinny dążyć opieki medycznej, jeśli:

istnieją oznaki odwodnienia (na przykład, zmniejszenie oddawania moczu, suchość błon śluzowych), zwłaszcza u dzieci poniżej 5 roku życia i osoby starsze;

trwałego gorączka ponad 101 F (37,7 C);

obecność krwi w stolcu;

znany spożyciu E.coli 0157: H7 lub skażonej żywności lub płynu lub bliski kontakt z osobami, wiadomo, że wszelkie E.coli infekcję wywołaną przez bakterie grupy EWG i / lub

przypadku powikłań E.coli grupy infekcji EWG (patrz punkt komplikacji poniżej).

Jak enterovirulent E.coli zakażeń rozpoznano?

Diagnoza jest zwykle przez dokładne historii, egzamin fizyczne i analizy próbki kału od pacjenta.Wstępnej diagnozy jest często wtedy, gdy wywiad wskazuje na związek z osobami, żywności lub płynów wiadomo, że zawierają E.coli 0157: H7 lub inne EWG bakterii z grupy, takie wstępnej diagnozy jest często podczas ognisk choroby.Jednak u pacjentów, którzy wymagają hospitalizacji, ostateczne rozpoznanie jest zwykle wymagana.

Ostateczne rozpoznanie jest często przez kulturę E.coli szczepów z próbek kału na pożywki selektywne (sorbitol-MacConkey agar), gdy kolonie reagują z surowicą skierowane przeciwko konkretnym „O” szczepów antygenu.Selektywną pożywkę i surowicy pomóc odróżnić E.coli serotypów od innych podobnych patogenów, takich jak Listeria , Salmonella i Shigella . Inne badania obejmują PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) i immunofluorescencji testy do identyfikacji E.coli serotyp.

CDC zaleca, (2009), że wszyscy pacjenci są oceniane na pozaszpitalne biegunkę ich próbek kału analizowane przez systemy immunologiczne test, który wykrywa wszelkiego rodzaju toksyn Shiga jak ten test może wykryć prawie wszystkie bakterie, które wytwarzają toksyny Shiga, zwłaszcza E.coli 0157: H7 szczepów.CDC sugeruje, że ten test jest nawet lepiej niż bakteryjne techniki kultury, ale zaleca, aby zarówno kultury i immunologicznych testów powinny być wykonywane w tym samym czasie.Sugeruje to od E.coli , która produkuje Shiga lub Shiga-like toksyn zwykle mają potencjał, by być bardzo szkodliwe dla osoby zakażonej (y).

Jak enterovirulent E.coli infekcje leczyć?

Wstępne metody leczenia są podobne dla wszystkich grup EWG; nawodnienie jest głównym leczenia doustnego i IV (intervenous) uwodnienia.Jednakże dodatkowe środki lecznicze mogą być potrzebne.Jeśli pacjent jest zarażony EHEC, antybiotyki nie są używane, chyba że pacjent jest septyczny.Badania wykazały, że antybiotyki w grupie EHEC (zwłaszcza E. coli 0157: H7) wywołują bakterie, które wytwarzają toksyny Shiga, aby zwiększyć uwalnianie toksyn i sprawiają, że choroby i powikłań gorzej.Ponadto badacze sugerują, że inne wytwarzających toksyny E.coli serotypów w innych grupach (EPEC, ETEC i EIEC) nie może być wspomagana przez antybiotyki, gdyż w niektórych rzadkich przypadkach, mogą wystąpić powikłania podobne do tych z EHEC.

Mimo, że niektóre przypadki biegunki podróżnych były leczone antybiotykami (np. sulfametoksazol i trimetoprim [Septra]), w ogóle, antybiotyków może zmniejszyć objawy tylko o około 24/48 godzin.EWEA i EAggEC często samoistnie i wielu serotypów są odporne na jeden lub więcej antybiotyków.Jeżeli decyzja o zastosowaniu antybiotyków w infekcji EWG jest, badacze sugerują, E.coli serotyp przyczyną infekcji być badane w celu określenia podatności na antybiotyki.

Jak samoopieki w domu zrobić dla enterovirulent E.coli ?

Większość enterovirulent E.coli (EWG) infekcje są samoistnie, nie wymagają leczenia z wyjątkiem zachować osoby dobrze uwodnione (nawadniania doustnego).Jest to szczególnie w przypadku dzieci i osób starszych, którzy mogą szybko odwodnić w domu opieki.Jeśli osoba nie jest w stanie być dobrze nawodniony pobytu w domu opieki medycznej należy dążyć.Większość klinicystów ostrzec ludzi, nie do leczenia pacjentów w domu z każdym „left-over” antybiotyki lub over-the-counter leków, takich jak difenoksylat i atropinę (Lomotil), ponieważ takie leczenie może spowodować nasilenie się objawów i powikłań przyczyny (patrz punkt powikłań poniżej).

Jakie są powikłania związane z enterovirulent E.coli (EWG)?

Wszystkie EWG grupy może mieć powikłania związane z zakażeniem.Jednak niektóre grupy mają znacznie mniej i potencjalnie mniej poważnych powikłań niż inne grupy.Wszystkie grupy, jednak mają jedną potencjalnie poważne powikłanie, odwodnienie.Nieleczony, odwodnienie może prowadzić do wielu uszkodzeń narządów i śmierci.Ciężkie odwodnienie zdarza się to rzadko w krajach rozwiniętych, ale w krajach trzeciego świata, śmiertelność może sięgać 50% u dzieci (ETEC).Ogólnie rzecz biorąc, w krajach rozwiniętych, ETEC, EWEA i EAggEC infekcji grupy mają kilka komplikacji rozwijać.

Stosunkowo częstym powikłaniem EHEC, EPEC i EIEC jest krew w stolcu .Niektóre osoby będą miały tylko niewielką ilość krwi, ale inne mogą mieć dużych ilościach i może wymagać transfuzji krwi (ciężkie krwotoczne biegunka).

Jednak około 10% wszystkich osób zakażonych EHEC (zwykle E. coli 0157: H7) opracowanie z pewnymi utrudnieniami.Zdarza się, że powikłanie (s) może prowadzić do kalectwa lub śmierci.Szczepy EHEC (a czasem, organizmy EIEC grupy) może powodować poważne problemy wymienione są poniżej;

Krwotocznych (krwawej) biegunki: Ta komplikacja może przedłużyć choroby przez około tydzień i spowodować poważne bóle brzucha .Jednostka może również rozwijać odwodnienie, anemia i może potrzebować transfuzji krwi.

Hemolityczna-mocznicowy zespół (HUS): Ten warunek także przedłuża choroby, jak to zwykle staje się oczywiste, około 7 do 10 dni po wystąpieniu objawów.Dzieci poniżej 10 roku życia są najbardziej narażone na tego powikłania; HUS jest najczęstszą przyczyną niewydolności nerek u dzieci.Toksyny produkowane przez bakterie EHEC (głównie E. coli 0157: H7) przenika do krwi, powodując krwinek być uszkodzony i małych grudek do formy.Toksyny mogą również złożyć w nerkach i ostatecznie zniszczyć tkanki nerkowej, a czasami szkody jest na tyle poważne, aby spowodować niewydolność nerek .

Zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP): Ta komplikacja jest odmianą HUS, że zwykle występuje u osób starszych.Te same mechanizmy jak w przypadku HUS są odpowiedzialne za TTP.Jednak osoby starsze opracowania bardziej zaburzenia krzepnięcia i zużywają więcej płytek krwi w wyniku proste lub „spontaniczne” siniaki na całym ciele.Osoby starsze doświadczenie więcej gorączka i zmiany neurologiczne, oprócz uszkodzenia nerek.Do 1980 roku, TTP była uważana za śmiertelną chorobę.Jednakże, leczenie wymiany osocza i techniki infuzji zmniejszyło śmiertelność (zgony) z TTP do około 10%.

Jak enterovirulent E.coli (EWG) infekcje zapobiec?

Niemal każdy, kto dostaje zakażonych EWG dotknął i ostatecznie spożycia albo żywności lub płynów skażonych z EWG bakterii .Liczne ogniska występują na całym świecie każdego roku z powodu źródłem skażenia żywności lub płynu z tych organizmów, niektóre z najpoważniejszych problemów są często związane z skażonych produktów mięsnych przez EHEC grupy.Jednakże, potencjalne źródła zakażenia EWG grupy są ogromne.Na szczęście istnieją wytyczne, które mogą pomóc zmniejszyć ryzyko zachorowania na infekcje EWG.

Poniższe wytyczne dotyczące zapobiegania EHEC, zwłaszcza E.coli 0157: H7, są zalecane przez CDC, ale mają one zastosowanie do wszystkich EWG grupy:

Starannie umyć ręce po skorzystaniu z toalety lub zmiany pieluszek i przed przygotowaniem lub jedzenia.Myć ręce po kontakcie ze zwierzętami lub ich środowiskach (w gospodarstwach rolnych, ogrodów zoologicznych pieszczoty, targi, nawet zwierzęta własnych w swoim własnym podwórku).

Cook mięso dokładnie .Mielone mięso wołowe i mięso, które zostało igły tenderized powinny być gotowane w temperaturze co najmniej 160 F/70 C. To najlepiej użyć termometru, a kolor mięsa nie jest bardzo wiarygodnym wskaźnikiem „dobre wyniki”.

Należy unikać mleka surowego, pasteryzowanego nabiału, i niepasteryzowane soki (jak świeże jabłkowy).

Unikać połknięcia wody podczas pływania lub gry w jeziorach, stawach, strumieniach, baseny, i podwórku „malucha” na basen.

Zapobieżenia skażenia krzyżowego w obszarach przygotowywania żywności, dokładnie mycie rąk, liczniki, desek do krojenia, sztućce po dotykać surowego mięsa.(Zalecenie to jest szczególnie ważne dla każdego, kto przygotowuje i serwuje posiłki dla innych.)
Jednym z głównych źródeł liczne ogniska choroby jest hamburger mięso skażone E.coli 0157: H7, takich zakażeń zostały nazwane „hamburger choroby”.Wielu autorów zaleca hamburgery zamówić w restauracji powinno być „medium lub dobrze zrobione” bez różowego mięsa hamburger widoczne w środku burger.Wszelkie „pink” mięso hamburger powinny być gotowane, aż brązowy, aby zmniejszyć ryzyko, że w praktyce E.coli są nadal obecne.

Ponadto żadnego płynu udział w przypomnieć ze względu na możliwość E.coli zanieczyszczenia powinny być usuwane natychmiast.W dniu 8 sierpnia 2010 r. o I milionów funtów wołowiny w Kalifornii został odwołany ze względu na możliwość E.coli 0157: H7 zanieczyszczenia.W 2010 r. FDA przypomniał kilka produkcji wołowiny, w tym materiałów dopuszczonych do suchej karmy dla zwierząt domowych z powodu tego organizmu.Inne FDA przypomina powodu EWG w 2010 włączone szpinaku i sałaty.

Niektórzy badacze sugerują, że dzieci, które są karmione piersią , zwłaszcza w krajach trzeciego świata, może zmniejszyć narażenie dziecka do EWG bakterii.

Istnieje spór co do stosowania antybiotyków w celu zapobieżenia EWG, niektórzy lekarze sugerują użycie rifaksyminy; innych lekarzy nie.Dane potwierdzające takie stosowanie tego antybiotyku nie jest dostępna.Brak dostępnych anty-EWG szczepionek w USA, choć badania nad szczepionkami jest w toku.
Jakie są prognozy (wyniki) z enterovirulent E.coli infekcje?

Chociaż ludzie są często niewygodne z EWG infekcji, większość osób, które żyją w krajach uprzemysłowionych, że się tych zakażeń bardzo niewielu poważnych powikłań.Jednak osoby, które są z obniżoną odpornością i dzieci w krajach trzeciego świata często występują powikłania.W niektórych krajach śmiertelność u dzieci do 50%, z odwodnieniem odgrywa kluczową rolę w tych zgonów z powodu EWG bakterii.

Ludzie z EHEC infekcji grupy ( E. coli 0157: H7 jest głównym serotyp) zazwyczaj (około 90%) posiada samoistnie choroby, a wynik jest doskonały.Jednak spadki prognozy, w zależności od rozwoju powikłań (y).Dobre nawodnienie zmniejsza szanse wystąpienia powikłań i poprawia wynik.Osoby z krwotoczna biegunka i są traktowane szybko mieć lepsze wyniki o ograniczonej hospitalizacji.Powikłań, takich jak HUS i TTP mają szerokie rokowania z dobrego na zły, w zależności od ogólnego stanu zdrowia jednostki i jak szybko powikłań są diagnozowane i leczone.Na przykład, niektóre osoby mogą odzyskać w całości, ale inne mogą wymagać IV płynów, wymiany osocza, infuzji osocza lub dializy i może mieć końca organ awarii (zazwyczaj niewydolność nerek) i problemów neurologicznych.Kilka (około 10%) pacjentów TTP umrze.

Chociaż rzadko, nawet stosunkowo zdrowych dzieci i dorosłych zmarło z EWG infekcje z powodu odwodnienia

Alax na zaparcie zatwardzenie obstrukcję

Zaparcie zwane potocznie  zatwardzeniem, obstrukcją to utrudniona lub nieczęsta defekacja czyli wydalanie kału. Osoby zdrowe oddają zazwyczaj 1-2 dobrze uformowane stolce dziennie, czasem stolec co drugi dzień. Zaparcie jest jedną z najczęstszych dolegliwości. Występuje czasem u osób zdrowych spożywających pokarmy z małą zawartością płynów i błonnika, prowadzących siedzący tryb życia, u osób w podeszłym wieku i noworodków oraz u kobiet w zaawansowanej ciąży. W problemie tym pomaga preparat Alax produkcji Herbapol – Poznań.

Zawarte w preparacie ALAX związki wykazują działanie przeczyszczające. Mechanizm działania przeczyszczającego tłumaczy się stymulacją ruchów perystaltycznych jelita grubego (drażnienie zakończeń nerwowych) oraz zahamowaniem resorpcji zwrotnej wody z jelita. W efekcie następuje przyspieszenie pasażu jelitowego oraz rozluźnienie stolca. Preparat wykazuje również działanie rozkurczające na mięśnie gładkie w obrębie przewodu pokarmowego. Efekt przeczyszczający może wystąpić po upływie 6 do 10 godzin po podaniu leku.

Działanie: Zaparcia, zarówno atoniczne spowodowane osłabieniem lub zanikiem ruchów perystaltycznych jelit, jak i spastyczne, wywołane stanem skurczowym mięśni gładkich jelit.

Dawkowanie: 1-2 drażetki ALAX przed snem lub w ciągu dnia w mniejszych dawkach, popić szklanką płynu.

Skład:
1 tabletka drażowana zawiera: wysuszony, sproszkowany sok z liści aloesu (Aloe pulv.) o zawartości związków antranoidowych w przeliczeniu na aloinę 18% – 35mg, wyciąg suchy z kory kruszyny (Frangulae cortex extractum siccum) o zawartości związków antranoidowych w przeliczeniu na aloinę 15% – 42mg.
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna (E460 (i)) z krzemionką koloidalną (E551), laktoza, sól sodowa karboksymetylocelulozy (E466), cukier kryształ, talk (E553b), stearynian magnezu (E470b), poliwinylopirolidon (E1201), guma arabska (E414), czerwień koszenilowa (E124), CapolR 1295 (mieszanina wosku pszczelego białego E901 i wosku Carnauba E903).
1 tabletka drażowana zawiera 12,5mg antrazwiązków.
Dostępne opakowania: 20 szt. tabletek drażowanych w blistrach w kartoniku.

Co to jest lek Alax® i w jakim celu się go stosuje:
Alax® w formie tabletek drażowanych zawiera jako substancję czynną wysuszony, sproszkowany sok z liści aloesu oraz wyciąg z kory kruszyny, które wykazują działanie przeczyszczające. Mechanizm działania przeczyszczającego tłumaczy się stymulacją ruchów perystaltycznych jelita grubego (drażnienie zakończeń nerwowych) oraz zahamowaniem resorpcji zwrotnej wody z jelita. W efekcie następuje przyspieszenie pasażu jelitowego oraz rozluźnienie stolca. Efekt przeczyszczający może wystąpić po upływie 6 do 10 godzin po podaniu leku.

Wskazania do stosowania:
Lek Alax® jest stosowany w terapii zaparć. Grupa farmakoterapeutyczna (kod ATC): wg działania A 06 AB (leki przeczyszczające, kontaktowe)

Zanim zastosuje się lek Alax®:
Nie należy stosować leku Alax®, jeśli występują: nadwrażliwość na którykolwiek ze składników leku, niedrożność jelit, ostre zapalne schorzenia jelit (np. choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie okrężnicy), zapalenie wyrostka robaczkowego, bóle brzucha o niejasnej etiologii, okres ciąży i karmienia piersią.
Zachowanie szczególnej ostrożności u niektórych szczególnych grup stosujących lek: nie stosować dłużej niż 7-10 dni. Szczególną ostrożność przy stosowaniu leku należy zachować u osób młodych oraz w podeszłym wieku.
Nie podawać w okresie ciąży i karmienia oraz dzieciom do 12-go roku życia.

Stosowanie leku Alaxu® dzieci:
Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci do 12-go roku życia.

Stosowanie leku Alaxu® pacjentów z zaburzeniami czynności nerek i/lub wątroby:
Przed zastosowaniem należy zasięgnąć porady lekarza.

Inne:
Należy unikać dłuższego niż zalecane stosowania produktu leczniczego Alax®, gdyż może ono powodować dalsze osłabienie perystaltyki jelit.

Stosowanie leku Alaxu® pacjentów w podeszłym wieku:
Należy zachować ostrożność stosując preparat Alax®R u pacjentów w podeszłym wieku z uwagi na możliwości zaburzenia poziomu elektrolitów.

Ciąża:
Ze względu na brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania nie należy stosować preparatu w okresie ciąży.

Karmienie piersią:
Ze względu na brak danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania nie należy stosować preparatu w okresie karmienia piersią.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn:
Stosowanie preparatu nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługę maszyn.

Stosowanie innych leków:
Dłuższe stosowanie (nadużywanie) środków przeczyszczających nasila działanie glikozydów nasercowych i wpływa na działanie leków antyarytmicznych. Z uwagi na możliwość nasilenia utraty jonów potasu, nie należy podawać leku z tiazydowymi środkami moczopędnymi i steroidami kory nadnerczy oraz przetworami korzenia lukrecji.

Jak stosować lek Alax®:
Zazwyczaj stosuje się 1 – 2 tabletki przed snem lub w ciągu dnia w mniejszych dawkach 2 razy 1 tabletkę, popić szklanką wody. Efekt przeczyszczający może wystąpić po upływie 6 do 10 godzin po podaniu leku. O ile lekarz nie zaleci inaczej, nie stosować dłużej niż 7 – 10 dni. W przypadku zażycia większej dawki niż zalecana, należy niezwłocznie zwrócić się do lekarza lub farmaceuty. Główne objawy przedawkowania to kurczowe bóle brzucha i ciężka biegunka z następczą utratą płynów i elektrolitów, które należy uzupełnić. Leczenie powinno mieć charakter objawowy. Zaleca się monitorowanie poziomu elektrolitów, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku i u osób młodych.

Możliwe działania niepożądane:
Jak każdy lek, Alax® może powodować działania niepożądane. Istnieje możliwość pojawienia się kurczowego bólu żołądkowo-jelitowego.

Przechowywanie leku Alax®:
Przechowywać w temperaturze do 25°C. Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym i niewidocznym dla dzieci.
Nie stosować po upływie terminu ważności zamieszczonego na opakowaniu.
MZ Świad. Rej. Nr 0063